شرط تنصيف دارايي

دليل طلاق هم سوءرفتار يا عيوبي است كه در مرد است كه موجب عسر و حرج زن شده و ادامه زندگي با مرد را براي وي با رنج و مشقت توام ساخته و زن اقدام به طلاق مي‌كند و از اين شرط نمي‌تواند استفاده كند لذا مي‌توان شرط موصوف را به گونه‌اي تنظيم كرد كه شامل اين مورد هم بشود.
4. معيار ارزيابي اموال در شرط تنصيف دارايي تا نصف اموال يا معادل آن مي‌باشد يعني ميزان و مبدا محاسبه نصف دارايي يا معادل آن، از كمترين اموال زوج تاميزان پنجاه درصد آن است.
5. ملاك اموالي است كه زمان زوجيت به دست آمده است پس زوجه اين امكان را نخواهد داشت تا هر مالي از زوج را براي خود و در راستاي اين شرط مطالبه كند. پس شرط تنصيف دارايي فقط مختص به دارايي مي‌باشد كه در زمان زوجيت حاصل شده باشد لذا اموالي را كه زوج پيش از ازدواج داشته است يا به وي ارث رسيده است را نمي‌توان در راستاي اجراي اين شرط به زوجه داد.
6. بايد اموال هنگام طلاق موجود باشد. پس شامل اموالي كه به دلايل مختلف مثل تلف شدن يا مفقود شدن يا سرقت يا.... از بين رفته نمي‌شود.
۷. جمع بين شرط تنصيف دارايي با اجرت‌المثل زوجه (يا حله بدل از آن) وفق راي وحدت رويه شماره‌15-۷۷۹‌/‌5 /‌1398هيات عمومي ديوان عالي تنافي و تعارضي ندارد.