«اعتماد» آخرين تحركات افراد و جريانات افراطي در مراسم ارتحال امام(ره) را بررسي مي‌كند
توهين چرا؟
«به من خبر دادند در زمان سخنراني سيد حسن آقا خميني عده‌اي شعارهاي مخالف دادند بنده با اين كارها مخالفم.» اين عباراتي است كه رهبر انقلاب سال قبل در 14خرداد 1401 در سالگرد فوت امام(ره) به زبان آوردند. زماني كه برخي افراد و جريانات در حين سخنراني سيد حسن خميني، توهين‌ها و شعارهاي ممتدي عليه وي سر دادند. اما دقيقا يك سال پس از مخالفت صريح رهبر انقلاب با شعار و توهين عليه يادگار امام، يك‌بار ديگر برخي رفتارهاي افراطي و تند در مراسم سالگرد امام(ره) حاشيه‌ساز شد؛ اين‌بار اما به جاي «سيدحسن خميني»، سوژه توهين‌ها و تخريب‌ها «حسن روحاني»، رييس‌جمهور سابق كشورمان بود. بر اساس خبري كه يكي از مدرسان حوزه علميه آن را رسانه‌اي كرده، بلافاصله پس از پايان صحبت‌هاي رهبري و در شرايطي كه مسير خروج مسوولان مسدود شده بود، چند نفر خود را به حسن روحاني رسانده و به او توهين و فحاشي كردند. داوودي در توييتي ماجرا را اينگونه شرح مي‌دهد: «پس از اتمام سخنان رهبري كه مسير خروج مسوولان به جهت خروج رهبري، مسدود شد، چندنفر خود را به دكتر روحاني رسانده و اقدام به توهين و فحاشي به ايشان كردند، اما واكنشي جز متانت و صبوري نديدند. در همين حين جمع بيشتري خود را به ايشان رسانده و از وي حمايت كردند.» اما اين براي نخستين‌بار نيست كه افراد و گروه‌ها نسبت به مديران و مسوولان كشور هتك حرمت مي‌كنند. طي دهه‌هاي اخير در زمان دولت اصلاحات، سنگ بناي نخستين يك چنين رفتارهايي گذاشته شد. چهره‌هايي چون عبدالله نوري، عطاءالله مهاجراني و حتي شخص سيد محمد خاتمي بارها با توهين‌ها و تخريب‌هاي افراد و جريانات تندرو مواجه شدند. جهت‌گيري اين تخريب‌ها هم اغلب سياسي و جناحي و در راستاي منافع بيشتر برخي گروه‌ها بود.
تداوم اين رفتارهاي افراطي در زمان احمدي‌نژاد اما تسريع شد و شدت بيشتري پيدا كرد. اغلب تخريب‌ها در اين برهه هم متوجه آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني بود؛ اما گذشت زمان نشان داد كه براي جريانات تندرو، خودي و غير خودي معنا ندارد. حتي علي لاريجاني كه روز و روزگاري در اردوگاه راست براي خود نام و نشاني داشت، در تيررس تخريب و توهين‌هاي اين افراد قرار گرفت. ماجرايي كه نشان داد حمايت از تندروي مانند شتري است كه نهايتا درب خانه حاميانش هم مي‌خوابد. نام‌هاي ديگر هم، يكي‌يكي از راه رسيدند، مسيح مهاجري، هادي خامنه‌اي، سيدحسن خميني و نهايتا حسن روحاني آخرين اسامي هستند كه در سيبل هتاكي گروه‌هاي تندرو قرار گرفتند. اما هتك حرمت‌ها تنها معطوف به افراد نمي‌شد و در برخي موارد متوجه سفارتخانه‌ها هم مي‌شد. حمله به سفارتخانه‌هاي عربستان و انگليس توسط يك جريان خاص سياسي از جمله اين تندروي‌هاي سياسي است. ماجرا زماني عجيب‌تر شد كه برخي از سردمداران اين تحركات افراطي در آينده به پست‌ها و سمت‌هاي بالاي سياسي و مديريتي رسيدند. علي فروغي مدير شبكه 3 سيما يكي از حمله‌كنندگان به سفارت انگليس است كه پس از اين حمله پله‌هاي ترقي را به سرعت پيمود. برخي ديگر از حمله‌كنندگان به علي لاريجاني هم در ادامه به مجلس يازدهم راه يافتند و مديريت در سطوح بالا را تجربه كردند.