پنج باخت ايرانيها مقابل هنديها نبايد پشت قهرماني مخفي بماند!
يونس هميالي
رقابتهاي قهرماني كشتي آزاد جوانان در شهر امان اردن برگزار شد كه تيم ايران با ارمغان سه مدال طلا و پنج نقره و تصاحب ۱۹۱ امتياز بالاتر از هندوستان ۱۸۰ امتيازي (در وزن ۷۴ كيلوگرم كشتيگير نداشت) توانست روي سكوي قهرماني قرار گيرد.
اگر فقط جايگاه تيمي در نظر گرفته شود، چنين نتيجهاي نشان از عملكرد مطلوب دارد اما اگر جزیيات جدالها بررسي گردد كارنامه بيشتر اوزان رضايتبخش نبوده و ضعفهاي فني و تاكتيكي بسياري مشهود ميگردد.
براي اين مساله ميتوان به شكست پنج كشتيگير كشورمان مقابل حريفان هندي اشاره كرد كه اين اتفاق در يك تورنمنت بيسابقه و باورنكردني است. انگار اين تاكتيكي وارونه براي رسيدن به فرجامي از پيش قرارداد شده بوده است.
با اين حال گرچه اين شكستها سخت و دردناك بودند اما اگر تدابير ويژهاي اتخاذ شود و تصميمگيريهاي منطقي به موقع صورت گيرد، همين شكستها ميتواند براي حضور در رقابتهاي جهاني در حكم تلخي دارو در مسير درمان پذيرفته شود.
در چگونگي شكلگيري چنين باختهايي ميتوان از ديدگاه نداشتن آناليز لحظهاي و دادهپردازي براساس بهبود نقاط قوت و ترميم نقاط ضعف صحبت كرد.
در عين حال در رده نوجوانان و جوانان نبايد نتيجهگرايي به يك تفكر تبديل گردد. معمولا ﺑﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﺧﺖﻫﺎيي كه در اين رده سني شكل ميگيرد را نبايد زياد جدي ﮔﺮﻓﺖ. چرا كه اگر استناد به آمار و ارقام مدالآوران سه دهه اخير جوانان در ترازوي سنجش و قضاوت قرار گيرد به خوبي نشان ميدهد كه خيلي از آنها در بزرگسالي موفق نبودهاند. در واقع در مقوله انتقال اين كشتيگيران به رده بزرگسالان عملكرد چندان مطلوبي صورت نگرفته است.
ﻫﺮﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺩﺭ ﺭﺩﻩﻫﺎﯼ پايه برنامهريزي به صورت ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ ﺻﻮﺭﺕ بگيرد منفعت آن باعث جلوگيري ازهدر رفتن اين سرمايههاي ارزشمند ميشود. از سوي ديگر كادرفني اعزامي به اين آوردگاه مستلزم تشويق و نقد هستند. چنانچه بدون در نظر گرفتن همه مسائل فقط موفقيتها انعكاس داده شود مديران كشتي فكر ميكنند از اشتباه و شنيدن انتقادها مبرا هستند. در چنين شرايطي آيا وظيفه جامعه كشتي تنها حمايت است؟ آيا همواره بايد واژههاي بهبه و چهچه در ستايش آنها گفت؟ اگر كسي عملكرد آنها را نقد كند با هجمه مواجه ميشود؟ واقعيت اين است كه بايد تعارفها را كنار گذاشت و واقعيتها را براي سربلندي كشتي اين سرزمين بيان كرد.