توفان و سيلاب در بنا در ليبي
آخرين آنها در سال 2011 بود. دو سدي كه روز دوشنبه گسيخته شدند و حدود نيم قرن پيش، بين سال‌هاي 1973 و 1977، توسط يك شركت ساختماني يوگسلاوي ساخته شدند. ارتفاع سد درنا 75 متر با ظرفيت ذخيره‌سازي 18 ميليون متر مكعب است. سد دوم منصور با ارتفاع 45 متر و ظرفيت 1.5 ميليون متر مكعب است. اين سدها از سال 2002 تحت تعمير و نگهداري قرار نگرفته‌اند. از سوي ديگر منطقه اطراف فاقد پوشش گياهي كافي است كه بتواند از فرسايش خاك جلوگيري كند.
در جنگ داخلي ليبي كه از زمان سقوط قذافي تاكنون حدود ۱۲ سال از شروعش مي‌گذرد، پس از نبرد با داعش و پس از آن، خليفه حفتر، فرمانده شرقي و ارتش ملي ليبي (LNA)، زيرساخت‌هاي شهر درنا از بين رفته و در برابر سيل‌هايي مانند سيل‌هايي كه توفان دانيل به بار آورد، بسيار ناكافي است. ضمنا در اين منطقه هشدار پيش‌هنگام نيز وجود نداشت. اگر يك سازمان هواشناسي به‌طور عادي كار مي‌كرد، هشدارها را مي‌داد و همچنين مديريت اضطراري مي‌توانست مردم را تخليه كند و از بيشتر تلفات انساني جلوگيري مي‌شد. در يونان نيز، اين توفان بدترين توفان در تاريخ ثبت شده بود كه با بارش شديد باران منجر به سيل شد و بيش از دو ميليارد يورو خسارت وارد كرد. در روز 4 سپتامبر، پيچند به داخل شبه‌جزيره بالكان حركت كرد كه منجر به باران‌هاي سيل‌آسا شد. سپس اين منظومه روز بعد به يك توفان مديترانه تبديل شد و توسط سازمان ملي هواشناسي يونان «توفان دانيال» نام گرفت. طي روزهاي بعد، توفان در 10 سپتامبر به نزديكي شهر بنغازي در ليبي رسيد. بيشينه بارندگي بين ۸۸۰ تا ۱۱۰۰ ميلي متر در روز ۵ سپتامبر ثبت شد. در يونان تجزيه و تحليل داده‌هاي ماهواره سنتينل-۱ از 7 سپتامبر، مساحت سيل تخميني حدود 73000 هكتار بود. توفان در يونان را به عنوان بدترين توفان يونان از زمان شروع ركوردها در سال 1930 طبقه‌بندي كردند. بايد براي رويدادهاي غيرمنتظره آماده شويم و سپس تغييرات اقليمي را در راس آن قرار دهيم چرا كه باعث افزايش اين رويدادهاي غيرمنتظره مي‌شود. خطر رخداد‌هاي آب و هوايي شديد ناشي از تغيير اقليم براي زيرساخت‌ها - نه فقط سدها، بلكه همه‌چيز از ساختمان‌ها گرفته تا منابع آب - يك خطر جهاني است.