نشريه فورفورتو در يك گزارش مفصل صد بازيكن برتر تاريخ ليگ برتر انگليس به عنوان بهترين ليگ تمام تاريخ را معرفي كرده است. در اين فهرست ستاره‌هاي بسيار بزرگي به چشم مي‌خورند كه هر كدام به تنهايي يك ستاره درخشان در تاريخ فوتبال محسوب مي‌شوند. از بازيكناني نظير دنيس برکمپ و روي كين تا محمد صلاح و سول كمپل.امابهترين بازيكنان ليگ برتر تا به حال، به عنوان نمادهايي كه بيش از سه دهه هيجان و شور را به مردم هديه دادند معرفي مي‌شوند .
به گزارش روزنامه اعتماد، به دليل محدوديت فضا ما براي شما 10 نفر ابتدايي ليست را اينجا آورده‌ايم.
10. پل اسكولز
تيري آنري از او به عنوان تنها بازيكني نام مي‌برد كه آرزو مي‌كرد مي‌توانست در كنار او بازي كند. اسطوره بارسلونا، ژاوي ادعا مي‌كند كه اسكولز حتي اگر اسپانيايي بود، احترام بيشتري كسب مي‌كرد. آندره آ پيرلو فارغ‌التحصيل كلاس 92 را «هافبك انگليسي واقعا بزرگ نسل خود» مي‌نامد. زين‌الدين زيدان، از بازي نكردن با اسكولز به عنوان بزرگ‌ترين پشيماني دوران بازي خود ياد مي‌كند. اسكولز يك بازيكن واقعي بود.
هواداران آرسنال پاتريك ويرا را وارد مناظره خواهند كرد. اين مرد فرانسوي واقعا براي توپچي‌ها فوق‌العاده بود، اما حتي خودش هم قبول مي‌كند كه اسكولز بازيكني بود كه «مي‌توانست همه كارها را انجام دهد.»
9. پاتريك ويرا
اگرچه نام تيري آنري اغلب از كرانه شمالي به گوش مي‌رسيد، اما اين ويرا بود كه علاقه واقعي تماشاگران آرسنال را به خود جلب كرد. طرفداران ويرا را به عنوان نماد يكي از بهترين تيم‌هاي توپچي‌ها مي‌شناختند. نماد خط هافبك زماني خود را با «پاهاي فرانسوي و قلب آفريقايي» توصيف كرد. دقيقا همان چيزي كه او به تيم آرسن ونگر داد.
ويرا يك جنگجو بود كه پاهاي يك بالرين داشت. اختلافات بي‌شمار او با روي كين و عصبانيت‌هاي گاه بي‌گاه او را به عنوان مردي سخت‌گير معرفي كرد.
ويرا لمسي ابريشمي داشت، پاهايش مثل بالش نرم بود و توپ را روي انتهاي كفشش مي‌چسباند. او مي‌توانست از كنار شما به نرمي يا به شكل يك بولدوزر عبور كند. درنهايت، انتخاب دردناك با شما بود. در آرسنال و هيچ تيم ديگري. ويرا منحصر به فرد بود و همچنان مي‌باشد.
8. فرانك لمپارد
ورود رومن آبراموويچ به چلسي در سال 2003 فوتبال انگليس را تغيير داد. افزايش دستمزدها و هزينه‌هاي نقل و انتقالات از آن زمان به بعد چشم‌انداز ليگ برتر را تغيير داده است. لمپارد همين كار را براي پست خود در خط مياني انجام داد. ما مي‌توانيم در گفت‌وگو درباره درخشش فردي ويرا، اسكولز و جرارد گم شويم، اما ميراث لمپارد، پس از كسب آن جام‌ها و 177 گل در ليگ برتر، تغيير آن چيزي بود كه ما از يك هافبك مياني مهاجم انتظار داشتيم. اكنون با اين بازيكنان مانند مهاجمان رفتار مي‌شود. درحالي كه ويرا الهام‌بخش خروج از آرسنال بود و اسكولز و جرارد هر دو در حال بازي كردن با چلسي بودند، لمپارد دستور كار را تعيين مي‌كرد.
7. استيون جرارد
از ميان اسطوره‌هاي ليورپول، او به خاطر خونسردي خود در يك بحران متمايز است. وقتي آخرين فرصت براي نجات پيش مي‌آمد، او همان مردي بود كه تو مي‌خواستي توپ را جلوي پايش بيندازي. او مي‌توانست در هر پستي بازي كند. اگر در حال ساختن يك نمونه اوليه از بازيكنان ليگ برتر در اواخر دهه 90 بوديد، آنها شبيه كاپيتان ليورپول بودند. او قوي، سريع و داراي يك شم بالا در دادن پاس گل بود. تكنيك او باشكوه بود و بسيار چشمگيرتر، زيرا او همه چيز را كمي سريع‌تر از بقيه در زمين انجام مي‌داد. نقطه عطف جرارد در تابستان 2005 اتفاق افتاد؛ يك خيانت. تنها شش هفته پس از بالا بردن جام ليگ قهرمانان اروپا او موافقت كرد كه به چلسي ژوزه مورينيو بپيوندد، اما در يك شب بي‌خوابي خسته‌كننده از حملات پانيك، متوجه شد كه نمي‌تواند از باشگاه دوران كودكي خود دور شود. او ماند و به نماد شهري تبديل شد كه فوتبال را بيش از هر چيز ديگري گرامي مي‌دارد.
6. اريك كانتونا
اگر ما در مورد تاثير خالص صحبت مي‌كنيم، اريك كانتونا نماد آن است. انتقال اين بازيكن فرانسوي از ليدز به منچستريونايتد در ژوئن 1992، دو چيز را نويد مي‌داد: طلوع دوران جديد ليگ برتر و شروع دوره‌اي از موفقيت‌هاي بي‌سابقه براي شياطين سرخ. كانتونا نابغه اولين قهرماني باشگاه تحت هدايت فرگوسن و سه قهرماني بعدي در ليگ بود كه يك تيم جوان و در عين حال با استعداد را با يك نقطه كانوني واقعي در سطح جهاني برد. يقه بالازده، سينه بيرون آمده! كانتونا يونايتد را از خط خارج كرد و به جايگاهي خداگونه در ميان هواداران يونايتد دست يافت. اولين ابرستاره واقعي دوران ليگ برتر بود.
5. رايان گيگز
الكس فرگوسن در زندگينامه خود در سال 2013 از گيگز به ياد مي‌آورد: «اولين‌باري كه او را ديدم به خاطر مي‌آورم. او 13 سال داشت و مانند كوكر اسپانيل كه در باد يك تكه كاغذ نقره را تعقيب مي‌كند، روي زمين شناور بود. اسكاتلندي اولين‌بار گيگز 17 ساله را در مارس 1991 به بازي فرستاد و ولزي در فصل بعد به بازيكن ثابتي تبديل شد و ايمان سرمربي خود را با رقابت‌هاي پياپي بهترين بازيكن جوان سال PFA جبران كرد. سرعت تند و دريبل زدن او راه را براي ديگر نوپايان فرگي هموار كرد تا در سال‌هاي بعد اولين بازي خود را انجام دهند. او به كلاس 92 نشان داد كه چه چيزي ممكن است. گيگز ممكن است يكي از مدعيان بهترين بازيكن منچستريونايتد در تمام دوران باشد.
4. وين روني
تعداد كمي از بازيكنان ورود به فوتبال انگليس را به شيوه‌اي توفاني‌تر انجام داده‌اند. نمايش روني براي اورتون مقابل آرسنال در سال 2002، در سن 16 سالگي، ورود يك استعداد استثنايي به ليگ برتر را اعلام كرد. بعدها، او در اولين بازي خود براي منچستريونايتد در ليگ قهرمانان اروپا هت‌تريك كرد. پسري كه براي صحنه بزرگ زندگي مي‌كرد، «كودكي با چهره قاتل» كه از هيچ‌چيز و هيچ‌كس نمي‌ترسيد، اما با گذشت سال‌ها به بازي‌اش افزوده شد. او جايگزين رود فن نيستلروي به عنوان يك مهاجم برتر همه‌جانبه شد تا به يونايتد كمك كند تا در مقابل نيروهاي جديد ليگ برتر به برتري خود ادامه دهد. اينكه روني با 208 گل تبديل به دومين گلزن برتر ليگ برتر شد، قابل توجه است.
3. آلن شيرر
شيرر با 283 گل ليگ و يك جشن بازنشسته شد. ريچ جولي توضيح مي‌دهد كه چه چيزي بهترين گلزن تاريخ ليگ برتر را بسيار منحصر به فرد كرده است… بي‌رحمي و بي‌رحمي شيرر براي او تمجيدهايي به ارمغان آورد. او هنوز هم با اختلاف سريع‌ترين بازيكني است كه به ركورد 100 گل در ليگ رسيده است (در 124 بازي، 17 بازي كمتر از نفر دوم). هنوز تنها انگليسي است كه سه سال متوالي كفش طلا را به دست آورده است. هنوز در سه فصل متوالي بيشتر از 30 گل زده است. هنوز در هفت فصل ليگ برتر موفق به زدن 20 گل شده است. هيچ‌كس ديگري به ميانگين گل او در تاريخ ليگ برتر يعني عدد 0.81 كه با پيراهن بلكبرن ثبت كرد نزديك نمي‌شود. او 64 پاس گل هم داد. هيچ كس ديگري در 324 گل ليگ برتر نقش نداشته است.
2. كريستيانو رونالدو
در 16 آگوست 2003، دو بازيكن تعويضي اولين بازي خود را براي منچستريونايتد انجام دادند. اولين نفر به يكي از بهترين بازيكنان تمام دوران تبديل شد. دومي صرفا شد اريك جمبا-جمبا. بازيكني كه دوران كوتاهي در اولدترافورد داشت. در سن 18 سالگي، با رگه‌هاي بلوند در موهايش كه حاكي از اعتماد به نفس خاصي بود، اين پسر شگفت‌انگيز از تيم پرتغالي اسپورتينگ آمده بود و پيراهن شماره 7 را كه ديويد بكهام تحويل داده بود، به تن داشت. جمعيت همگی با صداي بلند و با شادي زياد از معرفي CR7 استقبال كردند. او به بازيكن اصلي يونايتد تبديل شد، زيرا مشخص شد كه او چقدر مي‌تواند تاثير مخربي داشته باشد. فرگوسن بعد از نخستين نمايش او از كريس به عنوان «اولين بازي شگفت‌انگيز، تقريبا غيرقابل باور» استقبال كرد. جورج بست، كه خود يك شماره 7 نمادين بود، ارزيابي كرد: «بدون شك هيجان‌انگيزترين اجراي اولي بود كه تا به حال ديده‌ام.» همه حاضران در آن بعدازظهر مي‌دانستند كه ستاره‌اي متولد شده است. تنها يك مرد در حالي كه در ليگ برتر بازي مي‌كرد، به عنوان بهترين بازيكن سال فيفا انتخاب شده است و آن اريك جمبا-جمبا نبود.
1. تيري هانري
هيچ كس بيش از او كفش طلا را نبرده است. هيچ كس در يك فصل بيشتر از او پاس گل نداد. هيچ كس با چنين تركيبي از لطف و قدرت خارق‌العاده، مدافعان را وحشت زده نكرده است. او كاتاليزور دو قهرماني در ليگ برتر براي آرسنال بود، آنها را در روزهاي سياه بر پشت خود حمل و فوتبال انگليس را با درخشش خود روشن كرد. تيري هانري فقط پادشاه هايبري يا يك مهاجم در يك نسل نيست. او نشان‌دهنده هنري است كه بزرگ‌ترين تيم‌هاي آرسن ونگر با آن شكوفا شدند. او فوتبال را سرگرم‌كننده كرد. باكلاس، بي‌دردسر و زيبا به نظر مي‌رسيد. او ممكن است در سال 2007 آرسنال را ترك كرده باشد، اما آنري در اوج خود در هر دوره و در هر تيمي در تاريخ ليگ برتر پيشرفت مي‌كرد.