درباره شكايتهاي سريالي سپاهان از باشگاهها و رسانهها و صداوسيما
اصلا ميثاقي را بيندازيد زندان، بعدش چه؟
علي ولياللهي
همين حالا سرچ كنيد شكايت سپاهان از... بلافاصله گوگل چندين مورد براي شما به اصطلاح ساجست ميكند؛ آنهم به يك دليل ساده: مديران سپاهان بيشتر وقتشان را صرف شكايت از كساني ميكنند كه انتقادي را مطرح ميكنند. از رسانه بگيريد تا بازيكن و باشگاه تا مجري صداوسيما. دوستان خيلي هم آنلاين هستند. يعني هنوز انتقاد طرف منعقد نشده بيانيه و لايحه شكايت آماده است. مثلا دوشنبه شب وسط برنامه فوتبال برتر و در حالي كه هنوز اين برنامه به پايان نرسيده بود بيانيه سپاهان و خبر شكايت آنها روي خروجي خبرگزاريها قرار گرفت.
اينبار دليل شكايت سپاهان از محمدحسين ميثاقي مجري فوتبال برتر اظهارات منتقدانه او در مورد بازي سپاهان و الاتحاد و راي AFC است. رايي كه در نهايت سپاهان را مقابل حريف عربستاني سه - هيچ بازنده كرد. رايي كه در آن جريمه 200 هزار دلاري، سه بازي محروميت از ميزباني و الزام به برداشتن تمامي نمادها و بنرهاي غير فوتبالي ديده ميشود.
ميثاقي در اين رابطه گفت: «ورزشگاه را ديديم قبل از بازي؛ وستفالن بود كامل. آمده بودند يك روز تاريخي را رقم بزنند اما براي حريف ايزي (easy) بود. قشنگ ساكها را برداشتند و رفتند فرودگاه. ميدانستند چه اتفاقي رخ ميدهد. نگذريم از سوءمديريت در فوتبال خودمان. يك نوشته وجود دارد كه براي ۲۹ شهريور بود و دوستان زيرش را امضا كردند. گفتند شما بايد تغييرات در استاديوم بدهيد و جابهجايي هم هست. شما بايد اين كار را انجام ميداديد به خاطر پك و تابلوي ويايآر. مسوولان سپاهان، وياي آر و استاديوم زير اين كاغذ را امضا كردند. اين سوءمديريت ضربه و هزينه زيادي ايجاد كرد. ۲۰۰ هزار دلار است ديگر، از بيتالمال ميدهيد نه جيب خودتان. حالا به مسوولان استاني و كشوري اطلاعات دروغ داديد اما واقعا اينطور نبوده. شما الان احترام قائل شديد يا خدشه وارد كرديد بر احترامي كه بايد همه براي يك قهرمان مالي قائل شوند. شما هزينه فوتبالي، مالي و غير فوتبالي وارد كرديد. احترام به يك قهرمان ملي را خدشهدار كرديد. شما بارها و بارها اشتباه كرديد و نتوانستيد مديريت كنيد اين هم روش. الاتحاد از سه- هيچ مطمئن بود، مطمئن. الاتحاد روز قبل عكس را گرفته بود و اگر لابي لازم بود هم كردند. از شكل رفتن ميدانستند بازي سه- هيچ است. شما اين مدت كجا بوديد؟ بقيه دوستان از فدراسيون كلا ايران نبودند. دنبال اين بودند ببينند چطور ميشود با ايران تماس گرفت. دنبال اين بوديد با كدام اپليكيشن ميشود زنگ زد. دنبال اين بوديد كه بگوييد بازي را برگزار كنيد و با كسي تماس بگيريد و بگوييد بازي را برگزار كنيد. شما در مهمترين روزهاي فوتبال ايران كجا بوديد؟»
باشگاه سپاهان و در واقع همه فوتبال ايران اعتقاد دارند راي AFC سنگين بوده و در آن رگههايي از لابي و سياسيكاري ديده ميشود. از آن طرف قوانين هم تصريح دارند و جاي بحث باقي نميگذارند. اما فارغ از اينكه بالاخره فرجام اين پرونده به كجا خواهد رسيد و آيا آنطور كه مديران سپاهان مدعي هستند به دادگاه حكميت ورزش خواهند رفت يا خير، افكار عمومي روي يك نكته توافق نظر دارد: مسووليت اتفاق رخ داده در ورزشگاه نقش جهان و نتيجهاي كه حاصل شده با مديران باشگاه سپاهان و شخص محمدرضا ساكت است.
حال در چنين شرايطي كه فوتبال ايران چنين متضرر شده، يك باشگاه سه - هيچ شكست خورده و در آستانه حذف از ليگ قهرمانان آسيا قرار گرفته، 10 ميليارد تومان به بيتالمال ضرر وارد شده، هواداران سپاهان 3 به اضافه يك بازي از تماشاي تيمشان محروم شدهاند و البته به واسطه اتفاقات رخداده حاشيههاي سياسي زيادي به وجود آمده و اعتبار كشور تحتتاثير قرار گرفته، افرادي كه بايد پاسخگو باشند صرفا در حال شكايت از منتقدان و توجيه كردن هستند. اما آخرش كه چه؟
اصلا فرض كنيد مجري برنامه ممنوعالكار يا حتي زنداني شود! چه تغييري در اصل ماجرا به وجود ميآيد؟ بله! ممكن است مجريان يا رسانهها اظهارنظري هم بكنند كه اصطلاحا شكايتخور باشد و اين فرصت را در اختيار مديران سپاهان قرار بدهد كه بتوانند اقدام قانوني كنند ولي آيا اين نافي مسووليت افراد دخيل در پرونده است؟ مگر اينكه فرض كنيم كلا كنفدراسيون فوتبال آسيا در حال يك اقدام كاملا غيرقانوني و مغاير با قوانين است و صرفا ميخواهد سپاهان را نابود كند! امري كه دور از ذهن است و همه كارشناسان حقوقي به جز كارشناسان حقوقي باشگاه سپاهان ميگويند اقدامات ايافسي براي تنبيه باشگاه سپاهان بستري قانوني دارد.
اين نخستينبار نيست كه مديران فوتبال ايران دستهگل به آب ميدهند و عوض مسووليتپذيري و پذيرش اشتباه ميخواهند رسانهها را وادار به سكوت كنند. نتيجه چنين رويكردي هم امروز در فوتبال ايران مشخص است. تمام اين بلبشو و بيساماني يا به عبارت ديگر وضع موجود حاصل همين رويه است. رويهاي فرافكنانه كه تنها هدفش چند روز بيشتر نگه داشتن ميز رياست است.
در حال حاضر فوتبال ايران درگير پروندههاي بينالمللي زيادي است كه عمده آن ناشي از اهمال مديران فدراسيون و مديران باشگاهها است. جالب اينكه در همه اين موارد هم هيچكدام از مديران خودشان را مقصر ندانسته و اتفاقات رخ داده را حواله دادهاند به اقدامات گذشتگان، دستهاي پشت پرده، دشمني نهادهاي بينالمللي با ايران و... اين مديران عوض اينكه وقتي فاجعه خلق ميكنند ساكت باشند و سرشان را بيندازند پايين به شكلي تهاجمي سعي ميكنند با انحراف افكار عمومي و وسط كشيدن پاي قوه قضاييه اصل داستان فراموش شود. اگر مديران فوتبال ايران به جاي اين همه تلاش فقط ياد بگيرند چه چيزي را امضا ميكنند آن وقت نيازي نيست اين همه وقت دستگاه قضايي ايران هم گرفته شود!