بزرگ‌ترين ورزشگاه دنيا در پايتخت؟
ورزشگاه 120هزار نفري نه يك ورزشگاه در شأن مردم ايران بسازيد!
به گزارش «اعتماد»، در حالي كه مراحل تجهيز و نوسازي سكوهاي ورزشگاه آزادي براي دومين سال متوالي ادامه دارد، رييس شركت توسعه و تجهيز از جزييات طرح كلنگ نخورده اين شركت به نام «شهر فرهنگي و ورزشي» پايتخت پرده برداشته تا مشخص شود مسوولان قصد دارند يكي از بزرگ‌ترين پروژه‌هاي ورزشي جهان را استارت بزنند! ورزشگاهي با گنجايش ۱۲۰ هزار صندلي كه هر ورزش‌دوستي را سر شوق مي‌آورد!
اما همان‌طور كه در اول مطلب اشاره شد وقتي فقط براي تجهيز و نوسازي صندلي‌هاي استاديوم آزادي مقامات دو سال است كه در حال تكاپو هستند صحبت از ساخت بزرگ‌ترين استاديوم جهان بيشتر بوي تبليغات و حرفه‌هاي پوپوليستي را مي‌دهد تا واقعيت.
در همين روزهاي گذشته بسياري از كارشناسان و زمين‌شناسان نسبت به جانمايي زمين احداث اين پروژه و مشكلات مربوط به زمين لرزه احتمالي هشدار دادند ولي پاسخ قابل توجهي از سوي دست‌اندركاران پروژه داده نشده است. در چنين شرايطي بهتر نيست ابتدا دغدغه‌هاي بزرگ و جدي برطرف شود و بعد از تعداد صندلي استاديومي كه هنوز در حد يك طرح خيالي است، حرف زد؟
با اين حال فرض بر اينكه طرح آقايان هم به مرحله اجرايي برسد، سوال اينجاست كه ساخت اين مجموعه عظيم چه مدت زمان مي‌برد و از آن مهم‌تر اين تعداد صندلي به چه دردي مي‌خورد؟ وقتي كه ورزشگاه‌هاي باشگاه‌هاي بزرگي مثل سانتياگو برنابئو و آليانز آره نا و... كه تازه هميشه هم پر مي‌شود زير ۹۰ هزار صندلي دارد چه تفكري مقامات وزارت ورزش را قانع كرده كه استاديومي به گنجايش 120 هزار نفر بسازند؟ به بيان ديگر وقتي نياز هست بيشتر به زيباسازي و امكانات و قابليت‌هاي دسترسي براي مردم توجه كنند چه ضرورتي براي ساخت ورزشگاهي با تعداد صندلي زياد در نقطه‌اي دور افتاده و خارج از شهر هست؟ بدون تعارف با وجود اينكه هميشه ادعا مي‌كنيم ايراني‌ها عاشق فوتبال هستند، اما ورزشگاه‌هاي ايران جز برخي بازي‌هاي خاص باشگاهي نظير دربي يا بازي‌هاي حساس ليگ قهرمانان آسيا حتي به سمت پر شدن هم نمي‌رود. بازي‌هاي تيم ملي كه هيچ! در حال حاضر مردم با تيم ملي چندان ميانه خوبي ندارند، اما در سال‌هاي قبل‌تر كه شرايط متفاوت بود هم جز چند بازي كه تعدادش از انگشتان يك دست كمتر است استاديوم آزادي پر نشده بود. همين استاديوم آزادي كه ظرفيت واقعي‌اش 78 هزار تاست و نه حتي 100 هزار نفر! اينكه ايراني‌ها زياد به استاديوم نمي‌روند دلايل متعددي دارد و صرفا بحث علاقه مطرح نيست ولي به هر حال آيتمي است كه بايد براي ساخت يك ورزشگاه مدنظر داشت.
ممكن است گفته شود كه اين استاديوم قرار است براي آيندگان و زماني كه طرح جواني جمعيت به سرانجام رسيد، ساخته شود. اين ايده درستي است ولي بايد در نظر داشت كه معمولا براي چنين مواقعي به جاي ساختن يك ورزشگاه پرظرفيت از همان ابتدا، محل سكوها جوري ساخته مي‌شود كه قابليت افزايش داشته باشد كه اگر در آينده تقاضا زياد شد مورد بهره‌برداري قرار بگيرد و دوم اينكه بسياري از مطالعات و نظرسنجي‌ها نشان مي‌دهد ساختن يك ورزشگاه بسيار بزرگ كه اكثر مواقع بخش عمده‌اي از آن خالي مي‌ماند، براي آينده‌اي احتمالي، به سرعت رو به نابودي مي‌رود.
البته كه ما هم مثل بسياري از مردم دوست داريم بهترين و زيباترين ورزشگاه‌هاي ممكن در سراسر كشور و نه فقط پايتخت ساخته شود، اما فاصله حرف تا عمل بسيار است و مطرح كردن صحبت‌هاي اينچنيني در اين زمان تعجب‌برانگيز است. چه بسيار مثال وجود دارد كه طرح‌هاي بسيار بزرگ و مدرن در حد همان «حرف» باقي ماندند، چون يا بسيار بلندپروازانه بودند يا نشدني! طرح‌هايي كه يا شروع شدند و متوقف ماندند ادامه پيگيري‌هاي‌شان به دولت بعدي موكول شده است!
هنوز فراموش نكرديم كه در دولت احمدي‌نژاد براي افزايش مساحت ميداني ورزشكاران دست به ساخت و ساز استاديوم‌هاي بدون امكانات و مهندسي نشده زدند تا كميت را جبران كنند، اما كيفيت به جا مانده از آن پيمانكاري‌هاي عجيب و پرهزينه تبديل به لانه موش و گربه شده است!
باز هم مي‌گوييم ساخت ورزشگاه مدرن عالي است و ما هم در روزنامه و سايت اعتماد مطالب و مصاحبه‌هاي مختلفي در حمايت از اين طرح منتشر كرديم. اما با در نظر گرفتن جميع جوانب، طرح موضوع با زرق و برق فراوان را شعار تبليغاتي مي‌دانيم و بس . اگر غير از اين است، اين گوي و اين ميدان! بفرماييد يك ورزشگاه در شأن ايران و ايراني بسازيد، بزرگ‌ترين ورزشگاه جهان با 120 هزار صندلي پيشكش!