مراسم نكوداشت بانوان پيشكسوت كارآفرين برگزار شد
به دنبال ساخت دنيايي بهتر براي رانده‌شدگان اجتماعي هستم
مراسم نكوداشت زنان پيشكسوت كارآفرين با ارايه پنل‌هاي تخصصي و تقدير از ايشان توسط انجمن زنان كارآفرين برگزار شد. در اين نشست زنان كارآفرين مختلف به انتقال تجربيات خود پرداختند و از سختي‌ها و موانع راه گفتند تا درسي باشد براي نسل جديد. «فاطمه فيروزي بندپي»، بنيانگذار مجموعه صنعتي «نيلفام شيمي» يكي از كارآفريناني است كه از سال 76 پا به ميدان گذاشته و با ايجاد يك مجموعه صنعتي همراه با خانواده‌اش، در حوزه توليد و صادرات محصولات شيميايي فعاليت مي‌كند. فيروزي 69 ساله است و فارغ‌التحصيل رشته شيمي از دانشگاه شهيد بهشتي تهران. او همواره با حضور در دانشگاه‌ها و گردهمايي‌هاي مختلف، سعي داشته تا زنان و دختران جوان علاقه‌مند به كارآفريني را راهنمايي كند تا در مسير خود، دشواري‌هاي كمتري داشته باشند. «بعد از اتمام تحصيل خود در رشته شيمي، در سال 1362 در يك مجموعه خصوصي شروع به كار كردم. بعد از مدتي تحقيقاتي را با همكاري سازمان پژوهش‌هاي صنعتي انجام دادم و توانستم محصولات حاصل از اين تحقيقات را در چند شركت صنعتي آزمايش كنم. در سال 1376 با توجه به تجربيات گذشته و پژوهش‌هايي كه انجام داده بودم، توانستم دو محصول را در ايران ثبت اختراع كنم. در ادامه با كمك فرزندانم توانستم مجموعه توليدي خود را افتتاح كنم و توليدكننده انحصاري محصولات خود شويم.» از نگاه او، هرچقدر زنان از مهارت و دانش بيشتري برخوردار باشند، راحت‌تر مي‌توانند تبعيض‌هاي موجود را كنار بزنند. او در خصوص چالش‌هاي موجود در حوزه كارآفريني زنان گفت: «ما در ايران با چالش‌هاي اقتصادي بسيار زيادي مواجه هستيم. متاسفانه توليد برخلاف گفته‌هاي بخش دولتي، مورد توجه و حمايت نيست. دستگاه‌هايي مثل اداره ماليات به جاي آنكه پشتيبان توليد و توليدكننده باشند، همواره مترصد سنگ‌اندازي هستند. نوسانات ارزي، رانت و بروكراسي ناكارآمد جزو ديگر موانع هستند كه سال‌هاي سال است فضا را براي توليدكنندگان سخت كرده‌اند.»سروت عسگري رانكوهي، موسس كتابخانه «با من بخوان مهتاب» و كارآفرين اجتماعي از ديگر شركت‌كنندگان اين همايش بود. از نگاه او، يكي از چالش‌هاي عمده جهان معاصر، فقر و نابرابري اجتماعي است. «هر روزه ميليون‌ها نفر با فقر و پيامدهاي آن مواجه هستند. در ايران نيز فقر به ويژه در سال‌هاي اخير، اقشار كم برخوردار جامعه را تحت فشار قرار داده است و پيامدهاي منفي بسياري را به همراه داشته است.» عسگري رانكوهي؛ 70 ساله، از جمله اعضاي انجمن زنان كارآفرين است كه در زمينه كارآفريني اجتماعي فعاليت مي‌كند. او كه همواره به دنبال بهبود زندگي افراد نيازمند و محروم بوده است، در سال‌هاي گذشته فعاليت‌هاي اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي و محيط‌زيستي مختلفي را انجام داده است. او به همراه همسر خود در حال حاضر مشغول فعاليت در كتابخانه با من بخوان مهتاب و شركت تعاوني توليدي- توزيعي شاليزار چايخانسر است. عسگري همچنين با كانون اصلاح و تربيت نيز همكاري داشت. او مي‌گويد: «از همان دوران كودكي‌ام متوجه اختلاف طبقاتي موجود در جامعه شده بودم و هميشه روياي از بين بردن فقر را در سر داشتم. دوست داشتم فرشته‌اي باشم كه بر بام خانه فقرا پياده مي‌شود و فقر و نابرابري‌ها را از بين مي‌برد. در مدارس جنوب شهر تهران به تدريس مشغول شدم. با توجه به وضعيت اقتصادي و اجتماعي اين منطقه از شهر تهران در آن زمان، فقر را در آنجا از نزديك مشاهده و لمس كردم.» رانكوهي درباره تجربه كار با كانون اصلاح و تربيت گفت: «در همين دوران دانشجويي بود كه متوجه جهل خودم شدم و روياهايم جدي‌تر شدند و پايم به كانون اصلاح و تربيت كودكان و نوجوانان به عنوان مشاور داوطلب باز شد. طي اين همكاري، هفته‌اي يك‌بار با دختران بزهكار كار كردم كه به مثابه دانشگاه ديگري براي من بود. در آنجا با كار روي اين كودكان و فراز و فرودهايي كه آنها داشتند به نتايج حيرت‌انگيزي رسيدم. روزي از دختري كه دوباره به كانون بازگشته بود پرسيدم چرا بعد از بيرون رفتن دوباره به كانون برگشتي؟ او در جواب گفت خانم به شما قول داده بودم بروم و عوض شوم و ديگر به كانون برنگردم، اما شما من را به جايي فرستاديد كه از آنجا فرار كرده بودم. كانون براي من از خانه بهتر است. وقتي كه ريشه تمام گرفتاري‌هاي جامعه را در فقر فرهنگي و اقتصادي ديدم، تصميم گرفتم به زادگاهم برگردم و در آنجا براي مردم كاري انجام دهم.» عسگري رانكوهي در سال‌هاي ابتدايي دهه هشتاد توانست دو مجموعه فرهنگي و توليدي را در گيلان راه‌اندازي كند.
فاطمه فرهنگ‌خواه، موسس انجمن حمايت از كودكان و نوجوانان توان‌ياب است. او در كنار همسر خود، خسرو منصوريان كه از افراد شناخته شده حوزه تشكل‌هاي مردم‌نهاد است، چند دهه است كه به فعاليت در زمينه آسيب‌هاي اجتماعي مشغول هستند. وي كه در دانشگاه در رشته مددكاري اجتماعي تحصيل كرده است، در سال 1378 انجمن حمايت از كودكان و نوجوانان توان‌ياب را تاسيس كرده است. او همچنين موسس انجمن حمايت و ياري آسيب‌ديدگان اجتماعي است. «فعاليت در حوزه نهادهاي مدني را از سال ۱۳۷۳ با بنيانگذاري گروه همياري بانوان مجتمع آموزشي و نيكوكاري رعد آغاز كردم. اين مجتمع خدمات آموزش فني و حرفه‌اي را به معلولان جنگ از سن ۱۶ سال به بالا ارايه مي‌كرد. پس از خدمت در آن مجتمع به تاسيس نهادي براي كودكان داراي معلوليت جسمي- حركتي از بدو تولد تا ۱۴ سال فكر و در سال 1378 انجمن حمايت از كودكان و نوجوانان توان‌ياب را راه‌اندازي كرديم.» فعاليت فرهنگ‌خواه فقط به انجمن حمايت از كودكان و نوجوانان توان‌ياب محدود نمي‌شود، او موسس انجمن حمايت و ياري آسيب‌ديدگان اجتماعي نيز هست. «اين انجمن به قربانيان آسيب‌هاي اجتماعي خصوصا افراد مبتلا به ويروس اچ‌آي‌وي خدمات مي‌دهد. در اين انجمن خط تلفني براي پاسخگويي به مشكلات تماس‌گيرندگان بدون شناسايي فرد تماس‌گيرنده اختصاص داده شده است. اطلاع‌رساني موبايلي براي ارتباط با افراد در معرض ابتلا در حاشيه شهر نيز راه‌اندازي شد. همچنين مركز VCT كه تست داوطلبانه HIV از داوطلبان مي‌گيرد تا در صورت مثبت بودن به مراكز درماني وزارت بهداشت و درمان ارجاع شوند. انجمن فعاليت‌هايي جهت اطلاع‌رساني براي انگ‌زدايي از مبتلايان نيز انجام مي‌دهد. اين فعال اجتماعي مهم‌ترين چالش در اين حوزه را عدم اعتماد دولت به نهادهاي مدني مي‌داند: «مهم‌ترين چالش اين سال‌ها عدم اعتماد دولت به نهادهاي مدني بوده است. در اين سال‌ها براي گرفتن مجوز، شاهد دخالت‌هاي دولت در حذف افراد انتخاب‌شده براي هيات امنا يا مديره، پروسه طولاني تمديد هر دو سال يك بار مجوزها و تعويض و جابه‌جايي نيروهايي كه بايد مجوزها را صادر كنند بوده‌ايم.»