نجمه آبتین: دزد بدون نقاب در روز روشن مقابل فرزندم با چاقو از من دزدی کرد!

روزبه دلاور

تعداد قربانی‌های سرقت در خیابان از دست ما خارج شده است. از مردم عادی تا چهره‌های سرشناس در ماه‌های گذشته مورد سرقت قرار گرفتند. بین لیست قربانیان نام اهالی ورزش هم زیاد به چشم می‌خورد. در یکی از این موارد در آخرین روز سال ۱۴۰۲ خبر سرقت از نجمه آبتین، ملی‌پوش اسبق تیر و کمان در فضای مجازی دست به دست شد. آبتین، نخستین زن تیرانداز ریکرو ایران به حساب می آید که تاکنون به المپیک راه یافته و در دوران حرفه‌ای‌اش چندین مدال برای کشورمان به ارمغان آورده است. این ورزشکار شیرازی تا چند روز در شوک‌ این اتفاق تلخ قرار داشت و بیشتر نگران فرزند خردسالش بود که حمله سارق را به چشم دید و وحشت‌زده شد. در ادامه گفت‌وگوی خبرنگار «اعتماد» با نجمه آبتین را بخوانید تا بیشتر از جزيیات این ماجرا مطلع شوید.

از اتفاق رخ داده و حمله سارق بگویید؟

۲۹ اسفند بین ساعت ۶ تا 6:30 بعدازظهر بود. اسنپ گرفته بودم. دو دقیقه می‌خواست که اسنپ برسد، آمدم کنار درب منزل تا معطل نشوم بعد با اسنپ تماس گرفتم، گفت ترافیک است و پنج یا شش دقیقه دیگر می‌رسم. من کنار پیاده‌رو ایستادم تا اسنپ برسد بعد سرم را بلند کردم، دیدم یک آقایی به سمت من می آید و به من نگاه می کند، چون راه رفتنش مشکوک بود من هم او را زیر نظر داشتم. من با پسرم بودم که چاقویش را از زیر کاپشنش درآورد و به من گفت اگر می‌خواهی پسرت آسیبی نبیند گوشی‌ات را بده! من گوشی را بدون هیچ مقاومتی به او دادم در فاصله پنج سانتیمتری من ایستاد و اجازه هیچ حرکتی نداشتم بعد هم دستبند و زنجیر گردنم را کشید و گفت چیز دیگری داری؟ گفتم نه. بعد یک موتوری آمد سوارش کرد و او هم دستش را روی پلاک موتور گذاشت و رفتند. موتورسوار کلاه داشت، اما دزد نقاب هم نداشت. به همین راحتی! تمام بدنم می‌لرزید و حال پسر من هم بدتر. جلوی درب خانه خودم در روز روشن این اتفاق افتاد.

اطراف دوربین مداربسته نبود؟

ساختمان روبه‌رویی ما دوربین دارد و رفتم پیگیری کردم که گفت دوربین ما ضبط نمی‌کند! اما خب در کوچه ما باز هم دوربین است ولی من نمی‌توانم درب خانه همه را بزنم و بگویم دوربین منزل شما را چک کنم! این وظیفه من نیست. پلیس راحت می‌تواند دزد را پیدا کند، چون دزد نقاب یا حتی ماسک هم نداشت‌. در ضمن خودم رد گوشی‌ام را زدم و تا هفته پیش بانه بود و می‌دانم کجاست.

تا اینجا که شما اقدام کردید، پلیس چه اقدامی کرده؟

وقتی من که هیچ امکاناتی ندارم، ‌توانستم رد گوشی‌ام را بزنم ‌تعجب می کنم چرا پلیس پیگیری نمی‌کند! از نظر مالی حداقل صد میلیون تومان ضرر کردم و از نظر روحی هم که واقعا افتضاح بودم! از بس حالم بد بود که هنوز اثرش روی من مانده یعنی از جای خلوت می‌ترسم و مقابل خانه خودم احساس امنیت نمی‌کنم و وقتی بیرون می‌روم ‌این طرف و آن طرف را نگاه می‌کنم . در ضمن خانه من پایین شهر نیست و در منطقه بالا قرار دارد که این اتفاق رخ داد.

بعد از اینکه در صفحه شخصی خودتان این خبر را اطلاع‌رسانی کردید از وزارت ورزش یا فدراسیون تیراندازی پیگیر وضعیت شما شدند؟

ای بابا! نه. اصلا . خودم با ۱۱۰ تماس گرفتم و صورتجلسه کردند و گفتند این دزدی‌ها خیلی زیاد شده و از صبح تا شب صورتجلسه می‌کنیم! وقتی طرف می‌آید در مقابل منزل من و جلوی بچه‌ام چاقوکشی می‌کند و اموالم را می‌برد دیگر نمی‌دانم‌ کجا باید احساس امنیت کنم!

صحبت خاصی مانده؟

مراجع بالاتر قرار شد پیگیری کنند، اما متاسفانه تا الان جوابی به من ندادند و تماس می‌گیرم، ‌اما جواب نمی‌دهند. مهم‌ترین چیزی که مردم یک کشور باید داشته باشند، امنیت جانی است حالا در مورد فقر و وضعیت اقتصاد که آب از سر ما گذشته! اما آیا من به عنوان یک شهروند نباید امنیت جانی داشته باشم؟ اگر طرف مواد کشیده بود و به ‌من و فرزندم آسیبی می‌رساند چه کسی باید جواب می‌داد؟