پرنده‌اي كه قوانين فيزيك و نيروي جاذبه را شكست داد
آرماند دوپلانتيس ستاره درخشان المپيك
دوپلانتيس پس از اينكه ركورد المپيك پرش با نيزه را شكست و به نشان طلا دست پيدا كرد موفق شد به ارتفاعات جديدي دست پيدا كند.
بعد از اتمام تعداد زيادي از رشته‌هاي جذاب دووميداني المپيك در نهايت، آرماند دوپلانتيس مورد توجه قرار گرفته است. بعد از اينكه تشريفات پيست لغو شد، كيلي هاجكينسون مدال طلاي خود را به دست آورد، نوآ لايلز سريع‌ترين مرد جهان شد و چند اتفاق ديگر براي اولين‌بار غروب روز دوشنبه همه نگاه‌ها به يك جوان 24ساله از سوئد كه بزرگ شده لوئيزيانا است، دوخته شد. وقتي ميله به حالت تعليق درآمد و روي ارتفاع 6.25 متر و هواي آرام و گرم استاديوم پارك دو پرنس قرار گرفت.
دوپلانتيس قبلا با پرش 6 متر و 10 سانتي‌متري هم ركورد المپيك را شكسته بود هم مدال طلاي خود را كسب كرده بود كه دومين مدال متوالي اوست. اما هيچ كس واقعا به آن بخش از عملكرد او اهميت نمي‌دهد. او تنها با چهار پرش مدال طلاي خود را قطعي كرده بود. بعدا معلوم شد كه واقعا نيازي به انجام دو مورد اول يا چهارم نبود.
اما هنگامي كه شما به تازگي هجدهمين مسابقه متوالي خود را برده‌ايد كه 9 تا از 10تاي آن بالاترين ارتفاع پرش در تاريخ بوده و 8 ركورد جهاني را در چهار سال گذشته به ثبت رسانده باشيد مردم به شكل ديگري به شما نگاه مي‌كنند و انتظارات بيشتري دارند. و به اين ترتيب شب مسابقات به دوئلي تبديل شد كه همه مي‌خواستند ببينند: دوپلانتيس در برابر گرانش زمين، دوپلانتيس در برابر قوانين فيزيك، دوپلانتيس اكنون در برابر دوپلانتيس چهار ماه پيش، زماني كه آخرين ركورد جهاني خود را با 6.24 متر ثبت كرد. حالا ميله در ارتفاع 6.25 متری قرار گرفته است.
او با دو شكست شروع مي‌كند. البته مسخره است كه يك قهرمان دوگانه المپيك را به خاطر نشكستن ركورد جهان مورد بازخواست قرار بدهيم. اما يك فرصت نادر و تاريخي همچنان در اينجا وجود دارد. فرصتي براي دادن لحظه‌اي واقعي به اين بازي‌ها. آن هم در مسابقه‌اي با محبوبيت و گستردگي خاص خود كه به دليل عجيب و غريب بودنش تا حدودي محدود شده است.
به هر حال، اين رويدادي است كه تعداد كمي از افراد واقعا مي‌توانند آن را درك كنند و حتي تعداد كمي از آنها به شايستگي عمل كنند.
حالا ميله به طرز وحشتناكي بالا است. دوپلانتيس در چهار‌سالگي در باغچه پشتي خود ورزش را شروع كرد. اين داستاني است كه احتمالا همه در مورد آن شنيده‌اند. اما مهارت فوق‌العاده، آمادگي بدني عجيب، آن 20 قدم دويدن عالي كه با سرعت انجام مي‌شود، قدرت و ارتفاع گرفتن، نحوه واكنش دست‌ها به ميله حين سقوط از پشت، انعطاف‌پذيري ژيمناستيك‌وار او براي به حركت درآوردن خود نه فقط بر روي ميله، بلكه در اطراف آن و چيزهايي شبيه اين شايد بخشي از اطلاعات در مورد او است كه مردم ناديده مي‌گيرند.
دوپلانتيس مي‌تواند آن چهره متقاطع باشد. دوپلانتيس، با موهاي نازك و چشم‌هاي ترسناك و انتخاب‌هاي مد جذاب، مي‌تواند شكوه و عظمت را به فضا بدهد. مانند سرگئي بوبكاي افسانه‌اي كه سال‌ها قبل از او ورزش مي‌كرد. دوپلانتيس به ازاي هر ركورد جهاني كه مي‌شكند، پاداش نقدي بسيار خوبي دريافت مي‌كند. در طول 40 سال گذشته، اين دو ورزشكار 25 بار ركورد جهاني را شكسته‌اند كه بيشتر آنها هر بار يك سانتي‌متر بوده است. اما هيچ كدام از آنها تا پيش از اين هرگز در المپيك رقم نخورده بود.
ورزشكاران همان‌طور كه براي گرم كردن بيرون مي‌آيند، دوپلانتيس يك چمدان چرخدار طراحي شده دارد. مسابقات بسيار كمي در دور دنيا وجود دارد كه شما مي‌توانيد از روي شكل گرم كردن و بيرون آمدن ورزشكار تشخيص بدهيد چه كسي برنده خواهد شد. اما در اينجا فورا مردم گزينه مورد نظر را شناسايي مي‌كنند.
سپس انتظار طولاني از راه مي‌رسد. و البته كه آرماند يا همان «موندو» دوپلانتيس بودن مستلزم انتظار زيادي است. او در حالي كه برخي رقبا با ارتفاع 5.50 مبارزه مي‌كنند روي زمين نشسته و در حالي كه ديگران جست‌وخيز مي‌كنند او زانوهاي خود را با موسيقي استاديوم به زمين مي‌كوبند. او 5.70 متر را به راحتي مي‌پرد. مثل گربه‌اي كه از روي ديوار كوتاه پريده. مانع با 5.80 متر ارتفاع. او با چنان سهولتي بيش از 5.85 متر مي‌پرد كه انگار اصلا مانعي وجود ندارد.
سام كندريك از ايالات متحده و امانويل كاراليس از يونان هر دو 5.90 متر را پشت سر گذاشتند و با شادي كردن‌هايي شبيه به فوتباليست‌ها به ميان جمعيت مي‌روند. دوپلانتيس 5.90 متر را پشت سر مي‌گذارد. او سپس 5.95 را تست مي‌كند. وقتي مدال طلاي او قطعي شد همه‌چيز متوقف مي‌شود. پرنده سوئدي درخواست ارتفاع 6.10 را مي‌دهد. براي حمله به ركورد المپيك.
حالا بالاخره دوپلانتيس در كانون توجه قرار گرفته است. او دو بار در عبور از اين ارتفاع شكست مي‌خورد اما كاملا مشخص است كه او خواهد توانست. در نهايت سومين و آخرين تلاش او از راه مي‌رسد. تمام استاديوم حتي رقباي او تشويقش مي‌كنند. همه منتظر لحظه تاريخي هستند. غرش بسيار زياد است و تنها روي او متمركز است. او به راه مي‌افتد. مي‌دود. نيزه را مي‌كارد و... چند ثانيه ديگر او روي زمين خواهد افتاد. از بالاترين ارتفاعي كه يك انسان بدون تجهيزات ديده است. او بلند خواهد شد و خواهد دويد. در ميان جمعيت. او بزرگ‌ترين ستاره نمايش خواهد بود.
اما بياييد او را همين‌جا رها كنيم، در هواي پاكيزه، بالاتر از هر انساني قبل از او، مردي كه فراتر از هواپيماي زميني پرواز مي‌كند و به سوي جاودانگي مي‌رود.