سياست‌گذاري همكاري دولت دانشگاه و صنعت ؟
سيستم را مواجه با بد كاركردي يا نا‌كاركردي مي‌كنند، بخش ديگري از ماموريت سيستم، بازگردان خويش به مسير و خودترميمي است و اين همان امري است كه وظيفه كاركردي نظام سياست‌گذاري همكاري و مشاركت دانشگاه و صنعت است. همكاري جامعه، دولت، دانشگاه و صنعت، يك ديالوگ پيوسته و بي‌پايان، يك سرود جمعي، يك هم‌نوازي و يك اركستر سمفوني است كه در مسير توسعه در جريان است، بلكه خود جريان توسعه است. در واقع توسعه همين همكاري و هماهنگي است كه برونداد آن به‌صورت شاخص‌هاي گوناگون رشد پديدار مي‌شود. در واقع هر‌چه اين نواخت جمعي با هماهنگي و شكوه و جلال بيشتري رخ دهد و هر چه اين نوازش استمرار و عمق بيشتري بيابد، كشور توسعه‌يافته‌تر خواهد بود. اين ارتباط كه از گفت‌وگوي پيوسته، ميان كنشگران، ذي‌نفعان و خيرخواهان توسعه پايدار ملي رخ مي‌دهد به بيشينه شدن پيوسته همكاري، موانست و هموندي در تمام اجزاي جامعه مي‌انجامد. هر چه ميزان اين هماهنگي بيشتر باشد، شاخص‌هاي توسعه‌يافتگي بهبودي بيشتري را نشان مي‌دهد.
عضو هيات علمي دانشگاه و دانش‌پژوه