در باب خوشحالي پر سر و صداي آزمون و رفقا
من بد كنم و تو بد مكافات دهي؟!
بي‌شك ذات فوتبال گره خورده با كري‌خواني و چيزي كه لذت ديدن بازي‌ها را دوچندان مي‌كند، همين كري‌خواني‌ها و كل‌كل‌هايي است كه بين طرفداران فوتبال در همه جاي دنيا هست، اما وقتي اين كري‌خواني به مسائلي آميخته با توهين، نژادپرستي يا ... گره بخورد، مي‌تواند به بدترين شكل نمود پيدا كند.
تيم ملي فوتبال ايران در مقدماتي جام جهاني موفق شد در يك بازي پرگل مقابل قطر پيروز شود، اما رفتارهاي عجيب و غريب بازيكنان و خوشحالي‌هاي توام با توهين آنها شيريني اين برد را زير سوال برد. هرچند خود ملي‌پوشان و كادرفني هم مي‌دانند اگر اين بازي ده بار ديگر تكرار شود و ايران باز هم ده بار پيروز باشد، تلخي شكست در جام ملت‌هاي آسيا جبران نمي‌شود، اما به هرحال نمي‌توان از بازي خوب شاگردان قلعه‌نويي به سادگي گذشت. با وجود اين شادي گل عجيب و زشت سردار آزمون حس اين پيروزي را زير سوال برد هر چند كه موج‌سواران فضاي مجازي از ديدن آن غش و ضعف كنند يا به‌زعم خود با اين حركت خود را فاتح سرزمين قطر فرض كنند. يك لحظه تصور كنيد اگر همين رفتار از سوي رقبا رخ مي‌داد چه اتفاقي مي‌افتاد؟ اگر چه بازيكنان رقيب اصلا حركات مناسبي نداشتند، اما وقتي نتيجه ثبت شده روي اسكوربود مي‌تواند بهترين پاسخ به رقيب هتاك باشد، چرا بايد بازيكنان چنين حركتي بكنند؟ وقتي بازيكنان تيم‌هاي رقيب و به خصوص كشورهاي عربي در مواجهه با تيم‌هاي ايراني خوشحالي تحريك‌آميز انجام مي‌دهند چقدر سيل فحش و توهين روانه آنها مي‌شود؟ مگر مي‌شود حركتي براي رقيب زشت باشد، اما همان را براي خودمان نشانه فتح‌الفتوح بدانيم؟ از سوي ديگر چرا بايد بازيكني مانند سردار آزمون كه سابقه بازي در سطح اول فوتبال اروپا و گلزني در ليگ قهرمانان اروپا را دارد، اين‌گونه حركتي انجام دهد؟ اگر همين حركت در بازي‌هاي اروپايي انجام مي‌شد چه مجازاتي در انتظار آن بود؟
هنوز يادمان نرفته خوشحالي بازيكناني همچون آل‌كثير چگونه كار دست خودشان و تيم‌شان داد، اما گويي براي برخي بازيكنان ما اين چيزها محلي از اعراب ندارد و قرار نيست رفتار حرفه‌اي از آنها سر بزند، حتي اگر سال‌ها در اروپا و تيم‌هاي تراز اول نيز بازي كرده باشند. خوب يا بد، تيم ملي ايران روندي سينوسي دارد اما همان‌طور كه نمي‌توان بازي خوب آنها مقابل قطر را زير سوال برد، آنها نيز بايد بدانند با يك برد نمي‌شود اين‌گونه سرمست شد يا به بهانه توهين رقيب، اين‌گونه حركات ناشايستي انجام داد. حركتي كه مي‌تواند مصداق سخن خواجه عبدالله انصاري، بدي را بدي كردن باشد يا به قول مولانا: «من بد كنم و تو بد مكافات دهي/ پس فرق ميان من و تو چيست؟ بگو».