صاحب‌سبك و زرينپنجه
بابك بختياري
حسين ياحقي، نوازنده ويلن صاحب سبك و لحن مستقل و بنيانگذار مكتب ياحقي است. استادحسين ياحقي را بايد از پايه‌گذاران و بنيانگذاران زيبايي، شيريني و حس و حال در فن ويلن‌نوازي موسيقي ملي ايران دانست. استاد ابوالحسن صبا با توجه به مكتب وزيري سعي در بنيان كردن نوازندگي ويلن بر پايه‌هاي جهاني داشت به‌طوري كه با آموزش‌ها و تاكيدهاي وزيري سعي كرد كه تكنيك نوازندگي ويلن از كمانچه را جدا كند. تلاش‌هاي او بر اساس تكنيك صحيح انواع آرشه‌هاي مختلف پوزيسيون‌ها و تحريرها و تكيه‌ها و به‌طور كل با توجه به مقدورات موسيقي ايراني بر چارچوب و پايه جهاني بود.
درباره حسين ياحقي بايد گفت كه او با توجه به اينكه ابتدا كمانچه نواخته بود و شاگرد حسين‌خان اسماعيل‌زاده بود دريافت كه كمانچه جوابگوي استعداد خاص و شگرفش نیست؛ به همين علت ساز ويلن را به عنوان ساز تخصصي برگزيد و ثانيا با مرحوم استاد رضا محجوبي هر يك شيوه و سبكي را براي ويلن به ارمغان آوردند كه بر اساس كوك مخصوص كوك‌هاي افتاده و خاص استفاده از ويبراسيون‌ها، ناله‌ها، گليساندوها، كرشمه‌ها و زينت‌هاي خاص و منحصر به فرد در عين لطافت و حفظ اصالت‌ها و روش گذشتگان، شفافيت تحريرها و تكيه‌ها، استفاده از پيتزيكاتو در چهارمضراب‌ها و قطعات ضربي، ساخت پيش‌درآمدها، ضربي‌ها و رنگ‌هاي متنوع، تدوين رديف، شخصيت و سونوريته شفاف و مستقل در جنس صدا در آثارشان وجود داشت. استاد حسين ياحقي حين سلوسيست بودن ذوقي سرشار هم در آهنگسازي داشت، كلام آثار وي با رهي معيري، اسماعيل نواب صفا و تورج نگهبان و... همراه شد. «برق غم» در سه‌گاه، «ديدي اي مه» در دشتي، «جواني» در افشاري از شاخص‌ترين آثار اوست. استاد حسين ياحقي سال‌ها هم در منزل و هم در چهارراه استانبول پاساژ پروانه كلاس داشت؛ سبك و شيوه استاد عزيزم استاد پرويز ياحقي نيز متكي و وابسته به اوست.
استاد حسين ياحقي مردي با حوصله، مهربان و بسيار دست و دلباز بود. منزل اين هنرمند بزرگ، سال‌ها محفل بزرگاني چون صبا، حسين تهراني، مهدي غياثي،مرتضي‌خان‌محجوبي،رضا‌محجوبي، عبدالحسين شهنازي و بسياري از بزرگان شعر و ادب و موسيقي بود. روحش شاد و يادش گرامي.
نوازنده ويولن