قطره‌اي از گزارش سياسي جورج پ چرچيل در ۱۹۲۱م:
منافع انگليس دفاع از هند، حفاظت از بين‌النهرين و رها كردن ايران است
كتاب «خاطرات و سفرنامه ژنرال آيرون سايد درايران»، به ضميمه اسناد و مكاتبات سياسي وزارت خارجه انگلستان در مورد آخرين روزهاي خاندان قاجار و شروع حكومت پهلوي (۱۹۲۱ ـ۱۹۲۰م.) برابر با (۱۳۳۸ـ ۱۳۳۹ق.) را بهروزقزويني در سال۱۳۶۳ ترجمه‌كرده است. در بخشي از گزارش سياسي جورج‌پ چرچيل، كه درفاصله سال‌هاي۱۹۱۹تا۱۹۲۴ در وزارت خارجه بريتانيا كارشناس مسائل مربوط به ايران بوده (ایشان وینستون چرچیل که در دوره‌اي وزير مستعمرات و درنهايت نخست‌وزير اين‌كشور اروپايي بود، نیست) نوشته شده است: «شماره ۶۱۶، يادداشت توسط آقاي ج. پ چرچيل ـ وزارت خارجه، ۲۰دسامبر ۱۹۲۰ـ از‌آنجاكه نيروهاي بريتانيا در شمال‌غربي ايران قراراست به مجرد اينكه اوضاع جوي دربهار ۱۹۲۱ اجازه دهد، آن كشور را ترك كنند، اين يادداشت مواضعي را كه احتمالا در آينده بايد اتخاذ شوند، بمنظور تصميم‌گيري درباره خط‌مشي آتي، مورد بررسي قرار مي‌دهد... ۳) منافع بريتانيا عبارتنداز: الف ـ سياسي، ب ـ بازرگاني، ج ـ مالي.
الف) منافع سياسي ما، گذشته از تسلط ما بركشور، عبارتند از دفاع از هند و حفاظت از بين‌النهرين. اداره امور هندوستان خواهد پذيرفت كه بهترين‌جا براي دفاع از هند، مرزهاي خود آن‌كشور است و تا آنجا كه مساله هند مورد نظر است، ما مي‌توانيم ايران را به‌‌حال‌خود رهاكنيم. البته چون فعلا با يك هجوم مسلحانه رويارو هستيم. اين‌مساله در مورد ايران صحت دارد. اما بايد درنظر داشت كه سقوط ايران، مساله مشابهي را در افغانستان به دنبال خواهد داشت. در اين صورت، ديگر مساله ما دفاع از هندوستان در برابر هجوم مسلحانه نيست، بلكه اين‌بار هجوم ازطريق تبليغات خصومت‌آميز صورت مي‌گيرد كه مقابله با آن مشكل‌تراست. زيرا اين‌‌هجوم ديگر توسط عوامل خام بلشويك صورت نمي‌گيرد، بلكه به دست شيعيان سركش هندي كه دكترين بلشويكي آنها را مسموم كرده است انجام مي‌شود. بازتاب اين وقايع در بين‌النهرين بسيار زودتر و حادتر از مورد هندوستان خواهد بود. طرفداران حكومت شورايي در ايران بدون شك همراه با نيروهاي«كماليست» و قبايل كرد غرب ايران مواضع ما را در بين‌النهرين ناامن‌تر از هميشه خواهندكرد... .»