حجاب چرا؟
به موضوع اصلي بر‌گرديم؛ در مورد حجاب هم‌چنين حكمي صادق است، يعني ابتدا بايد معروف بودن حجاب و منكر بودن بي‌حجابي در ملأعام و حريم عمومي توسط متوليان فرهنگي و نهاد‌هاي مسوول و ذي‌ربط همچون رسانه‌ها روشن و آشكار شود و پس از روشنگري و كار اقناعي، مرحله سوم امر به معروف و نهي از منكر به موقع اجرا گذاشته شود كه متضمن به كار‌گيري ابزار‌هاي بازدارنده و به عبارتي اجبار ضروري و مفيد است. بايد متوجه بود كه اساسا قانون يك نوع اجبار است، اجباري كه مصالح عمومي را تامين و تضمين مي‌كند. بنابراين تعبير «حجاب اجباري» كه توسط برخي مخالفان قانون حجاب دائما تكرار مي‌شود تا از اين راه انزجار و تنفر نسبت به حجاب را در ذهن مخاطب القا كنند، نبايد مخاطب فهيم را دچار اشتباه و بدفهمي كند.
4- نكته پاياني اينكه بي‌حجابي يك پديده ناهنجار اجتماعي است و نمي‌توان با تعابيري از قبيل «سبك زندگي»، «حقوق زنان در آزادي پوشش» و... از قبح اين ناهنجاري كاست. دشمنان اين مرز و بوم به خوبي درك كرده‌اند كه بهترين راه نفوذ در فرهنگ اصيل ايراني - اسلامي و تخريب كانون خانواده، پافشاري بر سبك زندگي غربي و ترويج فرهنگ ابتذال و بي‌بند و باري است و بي‌حجابي دريچه و روزنه‌اي است بر اين سوغات خانمان برانداز مغرب زمين.