معاون دانشگاه تهران:
غيرفعال كردن تشكل‌هاي دانشجويي در گذشته خطا بود
با گذشت 5 روز از قتل امير محمد خالقي؛ دانشجوي نخبه دانشگاه تهران كه شامگاه چهارشنبه بعد از مجروح شدن با ضربات چاقوي دو زورگير موتور سوار حوالي كوي دانشگاه تهران جان خود را از دست داد و به دنبال تجمع گسترده دانشجوياني كه از بي‌توجهي دولت به تامين امنيت جاني دانشجويان انتقاد مي‌كردند، علي‌حسين رضايان؛ معاون دانشجويي دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار ايلنا گفت:در جمع تجمع‌كنندگان چه در داخل كوچه و چه داخل سايت مركزي و نزديك كتابخانه بودم و بعد از آن جلساتي با تشكل‌هاي دانشجويي در دفتر خودم داشتم، درخواست‌هاي كه دانشجويان داشتند يك سري مطالبات انباشته شده است كه در ساليان گذشته مطرح شده و هنوز به اين مطالبات پاسخ كافي داده نشده است البته نه اينكه پاسخ داده نشده و كافي نبوده، بلكه اقدامات انجام شده اقناع‌كننده نبوده است. ما در دوره‌هاي گذشته خطايي‌هاي را مرتكب شديم و از نظر من يكي از خطاها به خصوص به اين مساله برمي‌گردد كه در سال‌هاي گذشته، برخي از تشكل‌هاي دانشگاه تقريبا غيرفعال بوده‌اند. وقتي تشكل‌هاي دانشجويي فعال هستند، ما مي‌دانيم كه با چه كساني روبرو هستيم و مطالبه‌شان چيست و وقتي با اين تشكل‌ها جلسه‌اي مي‌گذاريم، در واقع كساني در جلسه حاضر هستند كه نظرات مختلف دانشجويان را نمايندگي مي‌كنند؛ از جمله انجمن اسلامي، بسيج، شوراي صنفي، دانشجويان عدالت‌خواه و... اما الان چالشي كه داريم اين است كه اعتراضات و مطالبات دانشجويان در هر تجمع و لحظه به لحظه عوض مي‌شود و علتش هم اين است به واسطه شرايطي كه ايجاد شده است، تشكل‌ها ديگر دخالتي به آن صورت نداشته‌اند و نقش اصلي را بازي نمي‌كنند و همين مساله كار ما را هم سخت كرده است، چرا كه نمي‌توانيم بنشينيم يكي‌يكي با دانشجويان صحبت كنيم.آنچه كه در چند روز گذشته به عنوان مطالبه عمومي و اصلي دانشجويان مطرح شده، ايجاد امنيت براي آنها در مسيرها و مكان‌هايي است كه بيشترين تردد را در آن نقاط دارند. اينكه ايجاد و برقراري امنيت و دوام اين امنيت بر عهده دانشگاه، نيروي انتظامي يا ساير نهادها هست، اكنون موضوع بحث است و دانشجويان هم مطالبه‌شان همين است و از طرفي هم نمي‌خواهيم بگوييم كه اين موضوع -تامين امنيت - بر عهده ما نيست و سلب مسووليت كنيم، اين مطالبه، مطالبه بحقي است. نخبگان مملكت در كلانشهرها در مكان‌هاي مختلف درس مي‌خوانند يا اسكان پيدا مي‌كنند و ما بايد امنيت آنها را تأمين كنيم. يك بخشي از اين موضوع مربوط به دانشگاه است و بخشي از آن مربوط به خارج از دانشگاه و هر دو بخش بايد همكاري كنند.آنچه بايد هر چه سريع‌تر درباره آن اقدام عملي كنيم، فعال كردن شوراي صنفي در تمامي دانشكده‌ها يا خوابگاه‌ها است تا مطالبه صنفي دانشجويان به صورت منسجم و در مسير مشخص با معاونت دانشجويي و ساير معاونت‌ها مطرح شود و ما بتوانيم اين مطالبات را پاسخ بدهيم و وقتي پاسخ داديم، اين تشكل‌ها، خودشان به ساير دانشجويان منتقل مي‌كنند و خواهند گفت كه مطالبه ما محقق شده يا هنوز مواردي باقي مانده است. الان مشكل ما اين است كه مطالبات پراكنده و بدون سازماندهي است.