درخواست صدها عضو هيات علمي علوم پايه علوم پزشكي براي برقراري عدالت
گروه اجتماعي|صدها نفر از اعضاي هيات علمي رشته‌هاي علوم پايه گروه پزشكي با ايجاد كارزاري خطاب به وزير بهداشت، خواستار همسان‌سازي حقوق، مزايا و شرايط شغلي مشابه ساير همكاران خود شدند. تا عصر ديروز (30 فروردين) بيش از 3700 نفر از اين گروه كارشناسان در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي سراسر كشور، به اين كارزار ملحق شده‌اند. در متن اين كارزار خطاب به دكتر محمدرضا ظفرقندي (وزير بهداشت) و رونوشتي كه براي معاونان توسعه مديريت و منابع، آموزشي و تحقيقات و فناوري ارسال شده آمده است: «اعضاي هيات علمي علوم پايه وزارت بهداشت به عنوان ركن نظام سلامت و متولي اصلي توليد علم و فناوري، نقش اساسي در ارائه خدمات در حوزه‌هاي مختلف را به عهده دارند. با اين حال، متاسفانه در سنوات و ادوار گذشته، شاهد كم‌توجهي آشكار و تبعيض‌هاي ملموس در تعامل با اين قشر وزين بوده‌ايم. اين رويه در كنار فشارهاي اقتصادي عمومي، موجب تنگ شدن عرصه بر نخبگان علوم پايه شده است. جديت وزارت متبوع در پيگيري و انجام اقدامات مناسب جهت كاهش مشكلات اقشار مختلف نظام سلامت (دستياران، پرستاران، پزشكان جوان، شاغل در بخش دولتي و خصوصي و...) در كنار حجم و عمق مشكلات اعضاي هيات علمي و به‌طور خاص همكاران علوم پايه، اميد و انتظار اين قشر مرجع جهت پيگيري دغدغه‌ها را افزايش داده است. مع‌الاسف به‌رغم رايزني‌هاي مكرر، تاكنون برنامه و چشم‌اندازي در راستاي كاهش مشكلات ارائه نشده است.» امضاكنندگان اين كارزار در بخشي ديگر از اين متن خطاب به وزير بهداشت، با ابراز نگراني از تداوم شرايط كنوني و فقدان توجه كافي به تبعات آن و عدم مداخله سريع جهت پيشگيري از تعميق مشكلات، هشدار داده‌اند كه اين وضع مي‌تواند خسارات جبران‌ناپذير به نخبگان، جامعه علمي، نظام سلامت و آينده كشور داشته باشد. امضاكنندگان همچنين در بخش ديگري از متن اين كارزار، شرايط موجود و تبعات تداوم آن را در 12 سرفصل تشريح كرده و نوشته‌اند: «كاهش جدي انگيزه اشتغال به عنوان عضو هيات علمي و خالي شدن دانشگاه‌ها از نيروهاي توانمند، تندتر شدن شيب مهاجرت نخبگان و خسارات سنگين ناشي از آن، شرايط نامناسب معيشتي (دريافت حقوق و مزاياي كمتر از بيشتر كاركنان داراي مدرك تحصيلي و سابقه كاري كمتر) عدم دريافت مزايا و تسهيلات جانبي و رفاهي به عنوان راهكار رايج ترميم حقوق، افزايش و تعميق مشكلات اعضاي هيات علمي: اشتغال در سن بالاي 30 سال و ناتواني در تامين ابتداييات زندگي، عدم تناسب شرح وظايف سنگين اعضاي هيات علمي با ميزان دريافتي، از بين رفتن مرجعيت اجتماعي، اداري و عمومي اعضاي هيات علمي و پرداختن به مشاغل ثانويه جهت تامين معيشت، ادراك خسارت بار تبعيض و عدم رعايت عدالت در حق نخبگان و اعضاي هيات علمي، به‌ويژه در مجموعه وزارت متبوع، عدم امكان برقراري تعاملات و همكاري‌هاي بين‌المللي و تبعات سنگين آن، كاهش انگيزه فعاليت تمام‌وقت جغرافيايي و افت كمي و كيفي ارائه خدمات در بخش دولتي، افت كيفيت آموزش و توليدات علمي و تنزل جايگاه كشور به دليل كاهش انگيزه فعاليت و افزايش هزينه‌هاي پژوهش، كاهش ملموس نشاط، انگيزه، رضايت و آرامش در فضاي دانشگاهي.» در بخش ديگري از متن اين كارزار، پيشنهادها براي پيگيري مشكلات و اقدام براي رفع آنها مطرح و اعلام شده است: «افزايش ملموس، متناسب و قابل توجه حقوق و مزاياي اعضاي هيات علمي با استفاده از ظرفيت‌هاي قانوني (ماده 1 قانون احكام دائمي برنامه‌هاي توسعه، اختيارات قانوني هيات امنا و جزء ۱ بند (ب) ماده ۱۸ قانون برنامه هفتم توسعه) و تعامل همه‌جانبه با اركان نظام و دستگاه‌هاي مرتبط، تدوين دستورالعمل پرداخت مزاياي غيرمستمر و رفاهي و تاكيد بر تسريع در اجراي آن (تبصره ماده ۵۹ آيين‌نامه اداري استخدامي) سياستگذاري و پيگيري منسجم و مستمر جهت رفع بحران اساسي فقدان امكانات رفاهي از طريق تشكيل شوراي عالي رفاه هيات علمي با حضور وزير، مديران ارشد وزارت و نماينده ذي‌نفعان و تسريع در راه‌اندازي ستاد رفاهي اعضاي هيات علمي در وزارت و دانشگاه‌ها بر اساس تكليف قانون برنامه اول و دوم توسعه، تشكيل فوري كارگروه ويرايش آيين‌نامه‌ها با حضور نماينده اعضاي هيات علمي علوم پايه و تدوين دستورالعمل‌هاي لازم جهت بهبود شرايط كاري (آيين‌نامه اداري و استخدامي، پايه‌هاي تشويقي، استفاده از فرصت‌هاي مطالعاتي، حق‌التدريس، سختي كار و...)»