با درگذشت پاپ فرانسیس که روز دوشنبه توسط واتیکان اعلام شد، کلیسای کاتولیک رومی آیین‌های مفصلی را آغاز خواهد کرد که ممکن است چندین هفته طول بکشد. به گزارش رویترز این روند که جزیی از قانون اساسی موسوم به Universi Dominici Gregis (از کلِ رمه خداوند) است توسط پاپ ژان پل دوم در سال 1996 تصویب شد و توسط پاپ بندیکت شانزدهم در سال‌های 2007 و 2013 تجدیدنظر شد.
درحالی‌که تا قرن بیستم مرگ پاپ با سه ضربه چکش نقره‌ای روی پیشانی او اعلام می‌شد اکنون با تايید پزشک معتمد و اعلامیه رسمی واتیکان انجام می‌شود. این کار معمولا توسط «کامرلنگو کلیسای روم مقدس» انجام می‌شود که اموال و درآمدهای کلیسای مقدس را اداره می‌کند.
شکستن مهر پاپ
همچنین واتیکان اطمینان حاصل می‌کند که «حلقه» پاپ و مهر سربی او شکسته شده است تا هیچ کس دیگری نتواند از آنها استفاده کند. کالبدشکافی هم برای پاپ درگذشته انجام نمی‌شود. اقامتگاه شخصی پاپ قفل و مهر و موم می‌شود. پس از مرگ پاپ دیگر کاردینال‌ها نمی‌توانند تصمیمات مهمی بگیرند که بر کلیسا تاثیر بگذارد یا آموزه‌های آن را تغییر دهند. روسای اکثر ادارات واتیکان استعفا می‌دهند تا زمانی که پاپ جدید آنها را تایید یا جایگزین کند.
9 روز عزاداری
مراسم عزاداری ۹ روز طول می‌کشد و تاریخ تشییع و خاکسپاری توسط کاردینال‌ها تعیین می‌شود. کاردینال‌ها باید بین روز چهارم و ششم پس از مرگ پاپ روند انتخاب جانشین او را شروع کنند.
انتظار می‌رود که مراسم تشییع جنازه در میدان سنت‌پیتر برگزار شود، اما برخلاف بسیاری از پیشینیان، فرانسیس درخواست کرد که در کلیسای سنت‌مری بزرگ رم به خاک سپرده شود تا در نزدیکی نماد مورد علاقه او از «مدونا» باشد.
وصیت پاپ در مورد مراسم تدفین
فرانسیس همچنین درخواست کرد که در یک تابوت چوبی ساده دفن شود، برخلاف پیشینیان که در سه تابوت به‌هم پیوسته ساخته شده از سرو، سرب و بلوط دفن شده بودند. او خواسته برعکس پاپ‌های دیگر که اجسادشان در معرض دید عموم مومنان قرار می‌گرفت، جسدش را به نمایش نگذارند تا بازدیدکنندگان در رم آن را ببینند. همان‌طور که در مورد پاپ‌های قبلی بود.
روش انتخاب پاپ بعدی
پس از مرگ یک پاپ، کاردینال‌هایی از سراسر جهان به رم می‌روند. آنها جلسات روزانه‌ای برگزار می‌کنند که به عنوان مجامع عمومی شناخته می‌شوند تا در مورد مسائل کلیسا بحث کنند و ویژگی‌هایی را که هر یک معتقد است پاپ جدید باید داشته باشد، بیان کند.
کاردینال‌های ۸۰ ساله یا بیشتر می‌توانند در مجامع عمومی شرکت کنند، اما اجازه ورود به کنفرانس اصلی برای انتخاب پاپ بعدی، که گردهمایی کاردینال‌های زیر ۸۰ سال است را ندارند. به طور سنتی، یک دوره عزاداری ۱۵ روزه قبل از شروع مراسم برگزار می‌شود. هر چند پاپ بندیکت این روند را اصلاح کرد و کاردینال‌ها فرصت دارند تا ۲۰ روز بعد هم خودشان را به مقر مقدس برسانند. این کنفرانس در کلیسای سیستین برگزار می‌شود.
محدودیت‌های انتخاب‌کنندگان پاپ
انتخاب‌کنندگان پاپ جدید از هرگونه ارتباط با دنیای خارج منع می‌شوند. تلفن، اینترنت و روزنامه مجاز نیست و پلیس واتیکان از دستگاه‌های امنیتی الکترونیکی برای اجرای قوانین استفاده می‌کند. کاردینال‌ها به جز روز اول، دو بار در روز رای می‌دهند.
اکثریت دوسوم به علاوه یک برای انتخاب پاپ جدید لازم است. اگر پس از ۱۳ روز هیچ کس انتخاب نشد، دور دوم بین دو نامزد پیشتاز برگزار می‌شود، اما الزام دوسوم به علاوه یک اکثریت همچنان مورد نیاز است.
هنگامی که کنگره یک پاپ را انتخاب می‌کند، از او می‌پرسند که آیا می‌پذیرد و کدام نام را می‌خواهد انتخاب کند. اگر او نپذیرفت، روش دوباره شروع می‌شود. وقتی یک مقام رسمی برگه‌های رای کاغذی را با مواد شیمیایی مخصوص بسوزاند تا دود سفید از دودکش کلیسا بیرون بیاید، جهان خواهد فهمید که پاپ انتخاب شده است. دود سیاه نشان دهنده رای بی‌نتیجه است. (شفقنا)