علي لاريجاني درقم:
حملهكنندگان 22 بهمن 91 را ميشناسم
نه سيتيسنتر دارم نه زمين كشاورزي
گروه سياسي| فصل انتخابات، فصل گفتن ناگفتهها و حرفهاي در دل مانده است. علي لاريجاني هم با مقداري تامل سعي ميكند حرفها و استدلالهاي نگفته خود را بگويد و جواب محكمتري پيش روي منتقدانش بگذارد. همانها كه پنج ماه است روي تصويب بيستدقيقهاي طرح برجام مانور ميدهد و از «خودرايي» لاريجاني ميگويند. حالا وقت آن است تا علي لاريجاني هم سكوت همانها در دولت احمدينژاد را به يادشان بياورد. همان زماني كه دولتهاي نهم و دهم در سفرهاي استاني و جلسات مجلس در يك ساعت حتي بيش از صد مصوبه را به راي ميگذاشتند. فقط اما ايام انتخابات نيست كه علي لاريجاني را به گفتن حرفهايي كه قبلا نميزد، سوق داده است. فاصله او از جريان اصولگرايي هم آنقدر بيتاثير نبوده است. لاريجاني هرچند ميگويد هنوز هم يك اصولگراست اما هم خودش به خوبي ميداند و هم رقبا و رفقايش كه ديگر سبد راي او فقط در جريان اصولگرايي نيست. همين كه نامش در ليست اصلاحطلبان آمده يعني رايي هم در آن سبد دارد. رايي كه به نظر نميرسد آنقدرها كم باشد كه او چشم بر آن ببندد. سكوت رسمي او در برابر اين اقدام اصلاحطلبان شايد بيشتر همان نشانه رضايت رييس مجلس است. رييسي كه خيز برداشته تا براي سومين بار هم جلوس بر رفيعترين كرسي رياست مجلس را تجربه كند.
لاريجاني؛ موتلف اصلاحطلبان و منتقد اصولگرايان
علي لاريجاني حالا چند هفتهاي است كه بيشتر اوقاتش را در قم ميگذراند؛ شهري كه نماينده آن است و ميخواهد همچنان نماينده آن بماند. لاريجاني يك ماه باقيمانده تا انتخابات مجلس دهم را بيش از هر زمان ديگري صرف گشت و گذار در اطراف قم و ديدار با گروههاي مختلف ميكند. حتي خيلي بيشتر از روزهايي كه براي مجلس نهم آماده ميشد. آن روزها هم از طيفهاي تندروتر اصولگرايان فاصله داشت، اما نه به اندازه فاصله امروزش. شايد به همين دليل است كه اين روزها تمام تلاشش را ميكند كه در تعيين خط و مرزهاي سياسي خودش، دوري فاصلهاش با ياران قديمي اصولگرا را روشن كند تا رقباي اصلاحطلب ديروز. لاريجاني اين روزها نه نقدي از دولت اعتدال دارد و نه گلايهاي از طيف اصلاحات. اين وضعيت جديد كسي است كه روزي براي ميانهروها و اصلاحطلبان كابوسي در جناح رقيب محسوب ميشد. خصوصا آن روزها كه سكان هدايت صدا و سيما در دستان او جا خوش كرده بود. لاريجاني امروز چه وقتي ميخواهد نقد كند و چه وقتي قصد دفاع از كارنامهاش را دارد مجبور است سراغ كساني برود كه تنها در نام جريان اصولگرا با آنها اشتراك دارد، نه چيزي بيشتر. او تمام چهار سال گذشته را در تقابلي تمامعيار با اين طيف گذرانده؛ طيفي كه هم او براي آنها عنصري غيرقابل تحمل شده است و هم آنها براي او رقبايي بيتعارف. رد همه اينها را ميشد در نشست اخير لاريجاني با اهالي رسانه در شهر قم و حرفهايي كه آنجا زده است، يافت. جايي كه از زندگي شخصي تا مواضع سياسياش در قامت رييس مجلس نهم سخن به ميان آورده است. او درباره زندگي خانوادگياش ميگويد: «در خانه پدري تعداد فرزندان زياد بود و تعداد اتاقها كم و تمام خانواده در دو اتاق زندگي ميكردند و درخصوص موضوع غذا نيز والده ما مانند زندگيهاي معمولي در قم، براي نهار و شام يك ديگ آبگوشت بار ميگذاشت و بر سر سفره بين همه توزيع ميكرد.» خاطره جالب او از زندگي دوران دانشجويياش هم خيلي مورد توجه سايتهاي خبري قرار گرفت. جايي كه گفت: «در دوران دانشجويي من در اطراف دانشگاه شريف، يك اتاق اجاره كردم، اما از بخت بد من، اين آقاي صاحبخانه دو همسر داشت كه همسر قديمي را در اتاقي در بالاي ساختمان و در كنار اتاق من ساكن كرده بود و همسر جوانتر نيز با خود صاحبخانه زندگي ميكرد. همسر اول صاحبخانه از اول شب تا نيمههاي شب شروع به ناسزا گفتن به همسرش ميكرد و نميگذاشت كه من استراحت كنم، از اينرو بعد از حدود چهار ماه مجبور به ترك آن خانه شدم.» او درباره ازدواجش هم سخن گفت. ازدواجي كه براي خيليها رنگ «سياست» دارد. اما خودش ميگويد: «ازدواج من با صبيه شهيد مطهري به صورت سنتي بود و به سبب حضور در كلاسهاي ايشان نبود.» اما صحبتهاي خانوادگي او هم خالي از سياست نبود. مخصوصا جايي كه درباره شايعات پيرامون فرزندان خود توضيح داد: «هيچ كدام از فرزندان من در هيچ فعاليت غيردانشگاهي حضور ندارند و صرفا در حال تحصيل هستند.»
مصوبه 20 دقيقهاي در برابر 300 مصوبه يك ساعتي
بخش دوم سخنان لاريجاني اما باز هم به شيوه معمول، سياسي بود و مربوط به مجلس نهم و عملكرد او. حرفهايي باز هم با موضوع هستهاي آغاز شد اما نه موضوعات امروز، بلكه اختلافات ديروز وي با رييس دولت نهم. او توضيح داد: «علت انصراف من از دبيري شوراي عالي امنيت ملي وجود يك اختلاف مديريتي با رييسجمهور وقت بود، البته اين موضوع و دخالتها منحصر به موضوع هستهاي نبود، بلكه مسائل مختلف ديگر را نيز دربرميگرفت.» لاريجاني درباره محتواي مذاكرات آن دوران هم افزود: «به نظر من با تمام شيطنتهاي غربيها در دوران مذاكره با سولانا ميشد از طريق موداليته مساله را زودتر حل كرد و نگذاشت مساله تا اين زمان به طول بينجامد.» اين حرفها مقدمهاي براي رييس مجلس شد تا از امروز هم بگويد. از روزهايي كه همچنان بحث برداشتن تحريمها و اثر آن بر اقتصاد داغ است. لاريجاني معتقد است: «ما نميگوييم تمام مشكلات اقتصادي كشور مربوط به تحريم است، قطعا اين گونه نيست، يعني مشكلات داخلي ما كمتر از مشكلات خارجي نيست ولي قبول كنيد كه تحريمها لطمات بسياري را به اقتصاد ما ميتوانست بزند كه الحمدالله طوري حل شد كه هم دانش هستهاي را حفظ كرديم و هم تحريمها برداشته شد.» وي ادامه داده است: «ما معجزه مهمي در بحث بررسي و تصويب طرح برجام در مجلس هم انجام نداديم، زيرا برخي در كشور ظرف دو ساعت نيز 300 مصوبه داشتهاند! و اين رفتار مورد تمجيد عدهاي قرار گرفت!»
هيچ شراكت اقتصادي با كسي ندارم
او قدري هم سعي كرد پاسخ منتقدانش را بدهد؛ «تعيين تكليف مساله برجام در مجلس، مربوط به تصميمگيري 20دقيقهاي در مجلس نبود، بلكه تمام اين مسائل در نظام بحث شد و چيزي نبود كه ساده از كنار آن بگذريم و اين مسائل تا تدوين طرح اوليه حدود دو ماه به طول انجاميد. » لاريجاني همچنين افزوده «طرح موضوع اختلاف من و رهبر معظم انقلاب از سوي برخي افراد، از عجايب روزگار است. » رييس مجلس درباره برخي از شايعات اقتصادي پشت سرش هم توضيح داده است: «من با هيچ شركتي از جمله مركز تفريحي زيتون نسبت و رابطهاي نداشته و هيچ زمين كشاورزي ندارم، ما در قم تنها خانه پدري را داريم و چيز ديگري وجود ندارد. من عادت كردم به اين گونه حرفهاي تخريبي و خوب نيست كه در انتخابات از اين حرفها زده شود. من اين مسائل را اصلا قبول ندارم زيرا معتقدم سياستمداران در جمهوري اسلامي نبايد كار اقتصادي از اين صنف انجام دهند. در كل كشور مسوولان نبايد وارد صحنههاي اقتصادي شوند و اگر ميخواهند به اين حوزه پا بگذارند بايد از كار سياسي كنار بكشند.» وي درباره واقعه 22 بهمن سال 91 قم هم ابراز عقيده كرد كه «براي من روشن است كه عوامل قضاياي 22 بهمن سال 91 چه كساني هستند، اما قطعا اين حادثه يك اقدام سازماندهي شده بود. » لاريجاني در پايان هم درباره نسبت مجلس نهم و تحت رياست او با دولت حسن روحاني هم توضيح داده است: «مجلس از اقدامات درست دولت حمايت ميكند، البته شايد در برخي از كارها مانند بودجه و برنامه ششم توسعه با دولت اختلافنظر داشته باشيم، اما اين اختلافنظرها موجب جدال سياسي نميشود و در بسياري از مسائل مانند مساله هستهاي بين دولت و مجلس اتفاق نظر وجود دارد.»