چرا وزارت ورزش به تنيس ورود نمي‌كند

فدراسيون تنيس به دنبال حضور بازيكنان ايراني خارج از كشور در تيم ملي است اما تاكنون با جواب منفي آنها روبه‌رو شده است. فدراسيون تنيس از دو سال پيش به صورت جدي به دنبال اضافه كردن بازيكنان ايراني مقيم خارج از كشور به تيم ملي بود و از سال 2013 براي حضور در مسابقات ديويس كاپ تصميم گرفت از اين قبيل بازيكنان استفاده كند. محمد نياكي نخستين بازيكني بود كه به اردوي تيم ملي دعوت شد؛ اما او اردوي تيم ملي را بدون اطلاع ترك كرد. در اين ميان گفته شد كه نياكي پاسپورت كانادايي‌اش را تغيير نداده و بدون اطلاع از كشور خارج شده است. پس از محمد نياكي، البرز اخوان تنيس‌باز مقيم آلمان دومين بازيكني بود كه پيش از مسابقات ديويس كاپ 2013 وارد اردوي تيم ملي شد. اخوان نيز نتوانست خود را در تركيب تيم ملي به طور ثابت جا كند و گفته شد بازي او نظر كادر فني تيم ملي را جلب نكرده است. پس از اين دو نفر صحبت از حضور بازيكناني شد كه مقيم امريكا و سوئد هستند. حتي سرمربي تيم ملي نيز با سفر به امريكا به صورت حضوري با وحيد ميرزاده و الكساندر سركيسيان صحبت كرد كه آنها تمايلي براي پيوستن به تيم ملي از خود نشان ندادند. از سال 2014 نيز حرف از حضور نيما مدني، بازيكن ايراني مقيم سوئد در تيم ملي است، اما تاكنون عملي نشده و اين طور كه مشخص است نبايد روي حضور اين بازيكن در تيم ملي نيز حساب باز كرد. بازيكن‌سازي موضوعي است كه تنيس ايران به‌شدت به آن نياز دارد و اگر تاكنون بازيكنان داخلي نتوانسته‌اند به سطحي برسند كه از آنها در تيم ملي استفاده كرد، اين يك ضعف بزرگ است. بهتر بود به بازيكناني كه در رده جوانان هستند بيشتر بها داده مي‌شد و به مسابقات بين‌المللي بيشتري اعزام مي‌شدند تا فدراسيون اينچنين دچار كمبود بازيكن نباشد و مجبور نشود در سراسر جهان به دنبال بازيكن بگردد تا براي تيم ملي تنيس بازي كنند و در نهايت نيز آنها جواب منفي بدهند. مسوولان فدراسيون بارها گفته‌اند كه درهاي تيم ملي روي بازيكنان ايراني مقيم كشورهاي خارجي باز است و در صورت تمايل مي‌توانند براي ايران بازي كنند؛ اما نكته مهم اينجاست بازيكناني كه بتوانند حرفي براي گفتن در تنيس داشته باشند، تمايلي براي از دست دادن امكانات‌شان در كشورهاي ديگر و بازي كردن در تيم ملي ايران ندارند. از اين رو فدراسيون بهتر است تمام تمركز خود را بر نيروهاي جوان داخلي خود بگذارد شايد در اين صورت بتواند بهتر نتيجه بگيرد. شايد اگر فدراسيون كمي با برنامه‌تر عمل كرده و از نيروي‌هاي متخصص و كاربلدتر در بدنه خود بهره ببرد، تنيس ايران با تمام امكانات و استعدادهاي خود جان تازه‌اي بگيرد و بتواند خودي نشان دهد. شايد يكي از بزرگ‌ترين مشكلات تنيس انحصاري شدن آن و در اختيار عده‌اي خاص بودن باشد، از همين رو انتظار مي‌رود وزارت ورزش قبل از اينكه به فكر اصلاح اساسنامه فدراسيون‌ها باشد و زمان خود را روي اين كار بگذارد، در اين باره سكوت نكرده و ورودي جدي به اين امر داشته باشد.