نخستين جلسه چهره‌هاي برجسته اصلاح‌طلب
براي تعيين اركان مجلس آينده در بهارستان برگزار شد
نشست «اميد» در پارلمان
گروه سياسي| 5 نفر از ليست «اميد» براي نايب‌رييسي مجلس دهم به صف شده‌اند. يك نفر حضورش را در اين صف رسما اعلام كرده و چهار نفر ديگر مشغول رايزني‌هاي ابتدايي هستند. با نتيجه‌اي كه روز هفتم اسفند شكل گرفت، بازيگران ليست «اميد» كاملا اميدوارند كه نواب رييس مجلس دهم از بين همين پنج نفر انتخاب شوند. تا ديروز در فضاي رسانه‌اي هرچه بود، گمانه‌زني بر سر رياست مجلس دهم بود؛ رياستي كه به نظر مي‌رسد نهايتا گزينه جدي‌اي جز محمدرضا عارف و علي لاريجاني نداشته باشد. حرفها درباره نواب رييس بعدي اما تا زماني كه علي مطهري در اينستاگرام خود تمايلش براي نايب‌رييسي را آشكار نكرده بود، خيلي داغ نشده بود. البته اين تحولات تنها به همين پست اينستاگرامي محدود نشده است. همان ديروز نمايندگان راه يافته تهران به مجلس دهم در بهارستان با دعوت محمدرضا تابش مهمان اصلاح‌طلبان اين مجلس بودند تا گمانه‌ها براي آغاز رايزني‌هاي جدي‌تر جهت تعيين تركيب نامزدهاي اين جريان براي تصدي كرسي‌هاي مهم مجلس بعدي جان بگيرند. هر چند حاضران در آن جلسه مي‌گويند بحث چنداني بر سر تقسيم نقشهاي مجلس بعدي نشده اما اين جلسه هر چه بوده باشد، آغازي است براي شروع شدن بحث‌هاي جدي بر سر همين دست موضوعات. هر چه باشد ياران همسوي ليست «اميد» بايد تا قبل از هفتم اسفند ماه تكليف راي خود را براي تقسيم كرسي‌هاي هيات رييسه در قدم اول و تعيين تركيب هيات رييسه كميسيون‌هاي تخصصي در قدم دوم مشخص كنند.
اما ليست «اميد» به جز علي مطهري 4 نفر ديگر را هم در مرحله رايزني‌هاي ابتدايي در قامت نامزد گرفتن پست نايب‌رييسي مجلس در بين اعضاي خود مي‌بيند؛ كاظم جلالي، غلامرضا تاجگردون، الياس حضرتي و محمدرضا تابش. تا اين جاي كار همين تركيب 5 نفره بوده‌اند كه كار خود را براي نامزدي پست نايب‌رييسي مجلس آغاز كرده‌اند. هر چند در اين بين علي مطهري كه ماجراي نامزدي خود را شخصا علني كرده، كمتر از بقيه اعضا به رايزني براي تقويت شانس خود در اين عرصه پرداخته است. برگزاري دور دوم انتخابات مجلس هر چند در وزن پايگاه راي جريان نزديك و همسو با ليست «اميد» تاثير بسزايي دارد اما به نظر نمي‌رسد چهره ديگري را وارد اين فهرست پنج نفره كند. طيف اصلاح‌طلبان، اعتداليون و حاميان دولت مجلس دهم تا قبل از هفتم اسفند بايد از اين جمع پنج نفره به دو گزينه نهايي برسند. با اين وصف مي‌توان پيش‌بيني كرد كه سه گزينه ديگر اين فهرست از شانس‌هاي جدي رسيدن به كرسي‌هاي رياست كميسيون‌هاي تخصصي مجلس باشند.
علي مطهري؛ اعلام علني نامزدي
ديروز علي مطهري در صفحه اينستاگرام خود علنا تمايلش را براي تصدي پست نايب‌رييسي مجلس اعلام كرد. او نوشت: «اين روزها بسياري از مردم و خبرنگاران از من مي‌پرسند كه آيا تصميم نداري براي رياست يا نايب‌رييسي مجلس آينده در انتخابات هيات رييسه آن شركت كني؟ براي آنكه يك پاسخ عمومي داده باشم عرض مي‌كنم كه فعلا تصميم دارم براي نايب‌رييسي مجلس دهم كانديدا شوم.» مطهري در پايان ابراز اميدواري كرده كه «آنچه براي خودم و كشور و انقلاب اسلامي خير و صلاح است پيش بيايد.» او البته در اين پست با تاكيد بر اينكه فعلا قصد دارد تا آماده ورود به رقابت دروني پارلمان شود، اين پيام را هم به مخاطبان خود داده كه احتمال انصرافش از اين تصميم هم شايد در ميانه راه وجود داشته باشد. با اين وجود علي مطهري پيش‌تر با طرح موضوع تشكيل فراكسيون «صداي ملت» كه به گفته او مستقل از فراكسيون احتمالي اصلاح‌طلبان يا اعتداليون خواهد بود، نشان داد كه تمايل زيادي براي ايفاي نقش سياسي جدي‌تر در مجلس دهم دارد و اين روزها به اين مي‌انديشد كه ديگر تنها يك نماينده ساده در بهارستان نباشد. او كه در مجلس نهم به بازيگري مهم و مورد توجه تبديل شد شايد قصد دارد تا در مجلس دهم وارد فاز بازي‌سازي هم بشود.
كاظم جلالي؛ مطلوب لاريجاني
كاظم جلالي در اين تركيب پنج نفره شايد مطلوب‌ترين گزينه براي نايب‌رييسي مجلس بعدي از نظر علي لاريجاني باشد. او در مجلس نهم عملا نقش دست راست لاريجاني و در بسياري از مواقع، خصوصا در ماجراي برجام نقش سخنگوي غير رسمي او را ايفا مي‌كرد. رياست فراكسيون اكثريت مجلس نهم و همين نقش ويژه‌اي كه همراهي با علي لاريجاني براي او به وجود آورد در كنار حضورش به عنوان رييس مركز پژوهش‌هاي مجلس مي‌تواند اعتماد به نفس لازم را براي نامزدي اين جايگاه به او بدهد. مضافا اينكه او در گذر از مجلس هشتم به مجلس نهم با جهش جايگاه بزرگ در بهارستان را تجربه كرد و اصلا بعيد نيست در فكر تكرار آن باشد. خصوصا اينكه باز هم در اطراف علي لاريجاني هيچكس همچون او در اندازه پوشيدن رداي نايب‌رييسي قرار ندارد.
غلامرضا تاجگردون؛ برنده‌اي در ميان جمع مخالفان
غلامرضا تاجگردون هم پشتوانه خود براي آغاز رايزني‌هاي نامزدي‌اش جهت نايب‌رييسي مجلس را از مجلس نهم به مجلس دهم مي‌برد. او كه خرداد سال 91 در جمع اقليت مطلق اصلاح‌طلبان وارد بهارستان شد، در خرداد 95 در شرايطي كارش در اين مجلس را تمام مي‌كند كه در ميانه راه آن توانست كرسي رياست يكي از مهم‌ترين كميسيون‌هاي تخصصي مجلس، يعني كميسيون برنامه و بودجه را از رقيب سرسخت اصولگرا بگيرد. آن هم در كميسيوني كه مجموعه‌اي از ژنرال‌هاي سياسي - اقتصادي اصولگرا در آن بودند. بر آمدن در ميان چنين جمعي به عنوان رييس كميسيون برنامه و بودجه از يك سو و همسويي او با دولت و انتصابش به جريان اصلاحات از سوي ديگر به اندازه كافي براي تاجگردون پشتوانه ايجاد مي‌كند كه بخواهد شانسش را براي نايب‌رييسي مجلس بيازمايد.
الياس حضرتي؛ مرد قديمي مجلس، بازيگر روزهاي سخت
از اين جمع پنج نفره اما تنها الياس حضرتي است كه نماينده‌اي بدون سابقه نمايندگي در ادوار اخير محسوب مي‌شود. با اين همه اگر تاريخ را به عقب برگردانيم او را بايد از قديمي‌هاي مجلس ايران دانست. خيلي قديمي‌تر از همه چهار نامزد ديگر. حضرتي كه پيش از اين از دوره سوم تا ششم مجلس، چهار دوره نمايندگي را تجربه كرده اكنون خود را براي پنجمين تجربه آماده مي‌كند. اين يعني حضور در نيمي از ادوار مجلس شوراي اسلامي. اين‌بار اما وضع او هم متفاوت است.
خداحافظي با پارلمان در پايان مجلس ششم براي او پايان راه سياست‌ورزي و كنشگري اجتماعي نبود. تازه آغاز راهي بود تا با فعاليت‌هاي جديد مطبوعاتي و رسانه‌اي و بازيگري فعال در عرصه سياسي جريان اصلاحات، همواره نيرويي حاضر در ميدان به حساب بيايد؛ نيرويي كه حالا بعد از اينكه نزديك به سه دهه از نخستين حضورش در مجلس شوراي اسلامي مي‌گذرد، آنقدرها توانايي در خود مي‌بيند تا رايزني‌هايش را براي نامزدي نايب‌رييسي مجلس آغاز كند.
محمدرضا تابش؛ حضور در جمع ياران موافق بعد از 12 سال
در نهايت هم محمدرضا تابش پنجمين نفري است كه مي‌خواهد از ميان ليست «اميد» گام در راه رسيدن به كرسي نايب‌رييسي بگذارد. او هم عضويت در نيمي از ادوار مجلس، از دوره ششم تا دوره دهم را در كارنامه دارد و بعد از اين 16 سال خود را چهره‌اي پارلمانتاريست مي‌داند كه ديگر وقتش است نقشي بيشتر از يك نماينده عادي را در مجلس ايفا كند. او از معدود نمايندگاني بوده كه در دوران استيلاي اصولگرايان بر مجلس، در جمع نمايندگان حضور داشته و حالا بعد از يك صبوري 12 ساله، از مجلس هفتم تا نهم به روزگاري رسيده كه ياران موافقش در آستانه به دست گرفتن اكثريت مجلس قرار دارند. ياراني كه جاي خالي آنها را از مجلس ششم به بعد، دوره به دوره بيشتر حس مي‌كرد و نهايتا به جايي رسيد تا در مجلس نهم تعداد آنها كمتر از انگشتان دو دست بود.