هدف اقتدارگرايان؛ عزل انتخاباتي دولت روحاني

با توجه به برگزاري انتخابات 7 اسفند و حضور پر شور و گسترده مردم و تغيير چهره مجلس بايد كابينه‌اي در راس امور اجرايي كشور قرار گيرد كه متناسب با خواست مجلس كه همان خواست و اراده ملت است، باشد. پس از حل و فصل مسائل و مناقشات هسته‌اي و رفتن به سمت اجرايي شدن برجام، امروز فضاي پسابرجام، جو و اتمسفر عمومي جامعه را شكل داده است و همان‌گونه كه جامعه به قبل از برجام و پس از برجام تقسيم‌بندي مي‌شود، كابينه را نيز مي‌توان به قبل از برجام و پسابرجام تقسيم كرد و بايد كابينه با تغييرات لازم، خود را متناسب با فضاي پسابرجام كند. تغيير در كابينه ولو حداقلي و اندك مي‌تواند ديگر وزيران و وزارتخانه‌ها را به تحرك بيشتر واداشته و انگيزه آنان را براي خلاقيت، نوآوري، كار و تلاش بيشتر مضاعف و سرعت حركت آنان در جهت تحقق اهداف دولت را افزون كند.  بعد از انتخابات هفتم اسفند و بالا بردن مطالبات عمومي جامعه از دولت توسط اقتدارگرايان، لزوم تغيير بسيار احساس مي‌شود. اكنون توسط صدا‌وسيما و رسانه‌هاي اقتدارگرا چنان القا مي‌شود كه بايد دولت در سال 95، تمامي مشكلات اقتصادي اعم از اشتغال و بيكاري، تورم، ركود، توليد، مسكن را حل كند و كشور گل و بلبل شود كه اساسا حل اين مشكل بسيار زمان بر است و در سال 95 ميسر نخواهد شد. اما نكته مهم آن است كه حركت دولت نيز كند است و بايد سرعت و شتاب بيشتري پيدا كند تا بتواند حداقل برخي فشارهاي اقتدارگرايان را در سال 95 كم كند كه ترميم كابينه مي‌تواند راهكار آن باشد. آنچه مسلم است اقتدارگرايان به دنبال اين هستند كه روحاني را در خرداد 96، تك‌دوره‌اي كرده و به اصطلاح سياسي او را «عزل انتخاباتي» كنند.  عزل انتخاباتي به اين مفهوم است كه دولتي در پايان دوره اول و در انتخابات مجدد راي نمي‌آورد و با سياه‌نمايي جريان مخالف، به دست خود مردم از گردونه حذف مي‌شود كه به نوعي قانوني و بدون هيچ مشكلي هم به‌نظر مي‌رسد. به ياد خواهيم داشت كه حتي اگر جناح اقتدارگرا به دنبال پروژه عزل انتخاباتي روحاني هم در سال 96 نباشد، با مطرح كردن حضور احمدي‌نژاد چه واقعي و چه خيالي قصد اين است كه فضاي كشور را زود هنگام انتخاباتي كنند و باعث سرگرم شدن و مشغول شدن مردم و دولت شوند.