فلسفه و علوم انساني
نظريه‌اي براي مشكلات اخلاقي معاصر
اخلاق خلاق، مطالعه معماهاي اخلاقي است كه براي افزايش آگاهي ما از نظام‌هاي اخلاقي‌اي كه اغلب تصميمات اخلاقي مان را براي آنها بنا مي‌كنيم طراحي شده است. دان مك نيون براي بررسي انتقادي نظام‌ها مبنايي نظري در اختيارمان مي‌گذارد و به شكل‌گيري نظريه اخلاقي همه‌جانبه‌اي كه مناسب مشكلات اخلاقي معاصر باشد ياري مي‌رساند. تفكر اخلاقي غربي همواره براي حل معماهاي اخلاقي بر دو سنت اخلاقي فايده گرايي و كانت گرايي متكي بوده است. پروفسور مك نيون نشان مي‌دهد كه اگر اين سنت‌هاي فكري به نحوي منسجم با يكديگر تركيب نشوند پيشرفت واقعي در حل مسائل اخلاقي مدرن ممكن نيست. او موضوعات متنوعي همچون صداقت دانشگاهي، محرمانه بودن سابقه پزشكي بيماران، تروريسم، انجام آزمايش روي انسان‌ها، اتانازي، رشوه و مسائل محيسط زيستي را به بحث مي‌گذارد. اين كتاب بر مبناي اين فرضيه كه تفكر اخلاقي مكانيكي نيست و ذاتا خلاق است، شناخت‌شناسي اخلاقي جديدي به وجود مي‌آورد.
كتاب «اخلاق خلاق» نوشته دان مك نيون است كه به تازگي با قلم اديب فروتن به زبان فارسي ترجمه و توسط انتشارات «ققنوس» روانه بازار كتاب شده است. فضاهاي خصوصي، سنت‌هاي اخلاقي غرب، نظام اخلاقي يكپارچه، صداقت دانشگاهي، اخلاق آزمايشي، تروريست‌هاي شهري، مرگ آرام، بلاتكليفي اخلاقي از مهم‌ترين مباحث مطرح شده در اين كتاب هستند.
فسلفه، هنر و عشق
اصطلاح «سياست عشق» كه نخستين‌بار در سوانح العشاق احمد غزالي پديدار شده در اينجا در زمينه‌اي معاصر و در موقعيتي نو براي به پرسش كشيدن معاني غالب سياست و عشق به كار رفته است. سياست عشق، عبارتي كه آلن بديو، فيلسوف ساختارگراي فرانسوي آن را بي‌معنا مي‌داند، در خوانشي برسازنده از هنر و فلسفه معاصر و به‌طور خاص در آنچه مي‌توان «هنر و فلسفه» پس از دلوز و گتاري ناميد، مواجهه‌اي را ميان اين فيلسوفان و هنرمندان معاصر ايران و جهان تدارك مي‌بيند. در اين فضا مي‌توان رويارويي سياست و هنر را در پيوندي متفاوت ترسيم كرد كه هنرمنداني مانند مارسل دوشان، فريداكالو، كريستوف كيشلوفسكي، سهراب سپهري، فروغ فرخزاد و... را در مواجهه با فيلسوفاني مانند ژيل دلوز، فليكس گتاري، اريك الي يز و پيتر آزبورن در «چرخش نظري هنر پسا فلسفي و فلسفه پسا هنري» قرار مي‌دهد. اين كتاب با قرار دادن دلوز- گتاري در زمينه‌اي ايراني از تفكر، در پرتو خوانش الي يز از آنها آغاز و با شعر به منزله افق درون ماندگار «فلسفه پس از دلوز و گتاري» پايان مي‌يابد.
«سياست عشق ميان هنر و فلسفه» به قلم مهدي رفيعي توسط انتشارات «ققنوس» منتشر شده است. از مهم‌ترين فصل‌هاي اين كتاب مي‌توان به گتاري و دلوز فيلسوفاني كه نمي‌شناسيم، فلسفه در چه نقاطي الزاما بايد شعر باشد و... اشاره كرد.
نگاهي به مهم‌ترين مباحث زيبايي شناختي در قرن گذشته
«زيبايي‌شناسي در قرن بيستم» شرحي است فشرده و موجز بر جريان‌هاي مهم و نحله‌هاي فكري عمده در زيبايي‌شناسي و همچنين ماندگارترين و اثرگذارترين آثاري كه در قرن بيستم در اين عرصه به رشته تحرير در آمده‌اند. پل گاير، نويسنده اين كتاب بر اين باور است كه با وجود انقلابي كه در عرصه هنرها و نظريه‌پردازي‌هاي هنري در قرن بيستم رخ داده است از يك سو مساله اساسي زيبايي‌شناسي در قرن بيستم يعني تلاش براي ارايه تعريفي تازه از مفهوم هنر، يكي از دغدغه‌هاي اصلي زيبايي‌شناسي سنتي، از جمله كانت و هگل نيز بوده است. از سوي ديگر تلاش براي فهم تجربه ما از هنر و از زيبايي و والايي در طبيعت كه در كانون نظريات سنتي زيبايي شناختي جاي داشت همچنان طرح و برنامه اصلي بخش اعظم زيبايي‌شناسي قرن بيستم بر جاي مانده است. پل گاير در اين كتاب تاريخ زيبايي‌شناسي در قرن بيستم را بر مبناي همين فرض روايت كرده است كه اكنون انتشارات ققنوس ترجمه فارسي آن را با قلم پدرام حيدري در دسترس مخاطبان ايراني علاقه‌مند به مباحث زيبايي شناختي قرار داده است. زيبايي‌شناسي در آستانه قرن بيستم، انتقال عاطفي،
جدا انگاري عاطفي، بين عاطفه، تجربه تام و تمام، هنر به منزله صورت نمادين، عاطفه گرايي، ويتگنشتاين، هنر و هستي، زيبايي‌شناسي ماركسيستي، زيبايي‌شناسي تحليلي، بازگشت زيبايي و زبان‌هاي هنر از مهم‌ترين بخش‌هاي اين كتاب است.