پاسخ تهدیدآمیز رجب طیب اردوغان به قطعنامه پارلمان اروپا:
توافق را پاره میکنم تا سیل پناهندگان اروپا را فرا بگیرد
سارا معصومي
رجب طيب اردوغان، رييسجمهور تركيه جواب «هاي» پارلمان اروپا را با «هو» داد. كمتر از يك روز پس از آنكه پارلمان اروپا با 479 راي موافق و 37 راي مخالف قطعنامه غيرالزامآوري را براي توقف مذاكرات پيوستن تركيه به اتحاديه اروپا به تصويب رساند، رييسجمهور تركيه پاسخ رفقاي ديروز خود در قاره سبز را پشت تريبون داد. سركوبگريهاي دولت «رجب طيب اردوغان» در دوران پساكودتا، بازداشتهاي گسترده، نقض حقوق بشر و همچنين مبارزه با آزادي بيان و رسانهها از جمله دلايلي بود كه اتحاديه اروپا ميگويد به دليل آنها خواستار توقف مذاكرات پيوستن تركيه به اتحاديه اروپا شده است. اردوغان براي پاسخ دادن به اين اقدام راه چندان دوري نرفت و بلافاصله توافق متزلزل اخير با اين اتحاديه در خصوص مهاجران را به عنوان برگ برنده روي ميز گذاشت؛ برگي كه در شرايط فعلي ميتواند به راحتي سياستمداران نشسته در پارلمان اروپا را در مصاف با آنكارا، كيش و مات كند. اين قطعنامه غيرالزامآور است و كشورهاي اروپايي ميتوانند به خواست خود، از آن تبعيت نكنند اما به هرحال پيام 479 راي موافق آن چيزي نيست كه به مذاق اردوغان خوش آيد. «توافق با اتحاديه اروپا براي ممانعت از ورود پناهندگان به اروپا را پاره خواهيم كرد و مرزهايمان را باز ميكنيم تا پناهندگان وارد قاره سبز شوند.» اين شايد پاسخي بود كه سياستمداران پارلمان اروپا منتظر شنيدن آن نبودند اما چهرههايي چون فدريكا موگريني، مسوول سياست خارجي اتحاديه اروپا با علم به آن هشدار داده بودند كه متوقف كردن مذاكرات الحاق تركيه به اين اتحاديه بازي دو سر باخت خواهد بود. به گزارش گاردين، اين تهديد اردوغان نشان ميدهد كه تا چه اندازه تنش ميان تركيه و اتحاديه اروپا در چندماه اخير به خصوص پس از كودتاي نيمه جولاي در تركيه از حالت كنترل شده خارج شده است. اردوغان سخنراني در كنفرانس حقوق زنان را به سكويي براي تهديد اروپا بدل كرد و گفت: اگر اروپا بيش از اين تند برود ما به پناهندگان اجازه ميدهيم كه از مرزهاي ما عبود كنند. فراموش نكنيد كه غرب به تركيه نياز دارد.
*دعوت به تعامل وزرا در برابر خشم نمايندگان
اردوغان اينبار به تند و تيزترين شكل ممكن از زمان حصول توافق ميان آنكارا و اتحاديه اروپا، شركاي خود در قاره سبز را تهديد كرد و اين در حالي است كه برخي رسانههاي غربي بر نمادين و نمايشي بودن قطعنامه تصويب شده در پارلمان اروپا تاكيد ميكنند تا به نوعي از خشم تركها در اين خصوص بكاهند. مقامهاي تركيه ميگويند كه اين راي بيمعنا است اما پرسشهاي بسياري را در خصوص رابطه تركيه و اتحاديه اروپا آن هم در روزهاي بحراني منطقه خاورميانه و گرفتار شدن منافع اروپا در اين منطقه به وجود ميآورد. در ماه مارس سال جاري پنج سال پس از آغاز بحران سوريه و زماني كه سيل پناهندگان در مرزهاي كشورهاي اروپايي زنگهاي خطر را به صدا درآورده بود، تركيه و اتحاديه اروپا توافق كردند كه تركيه مرزهاي خود را ببندد تا هجوم پناهندگان به كشورهاي اروپايي متوقف شود. در ازاي اين مرحمت تركها، اروپاييها كمكهاي اقتصادي را به تركها ميدهند و همزمان قانون سفر به اروپا (در محدوده شينگن) بدون نياز به ويزا را براي شهروندان ترك اجرايي ميكنند كه اين تعهد دوم هنوز اجرايي نشده است و يكي از اصليترين انتقادهاي اروپا به تركيه نيز همين مساله است. چهارماه از اين توافق و اجراي دست و پا شكسته آن گذشته بود كه كودتاي نافرجام در تركيه رخ داد. آنكارا ميگويد كه پاسخ اتحاديه اروپا به اين كودتا كافي نبوده است و در حالي كه تعداد زيادي از شهروندان در اين حادثه كشته شدهاند اما تركيه از دولت قانونياش در برابر اقدام كودتاچيان محافظت نكرده است. بروكسل در چندهفته اخير بارها و بارها نسبت به سركوب رسانهها و سياستمداران كرد در تركيه به بهانه مبارزه با تروريست و كودتاچيان انتقاد كرده و تاكيد كرده كه رفتارهاي آنكارا در اين خصوص مغاير با ارزشهاي اعلامي و اجرايي اتحاديه اروپا است. رييس پارلمان اروپا كه به زودي از اين مقام كنارهگيري خواهد كرد نيز به صراحت از گزينه تحريم اقتصادي تركيه سخن گفته است. با اين وجود، اين راي در حالي از سوي پارلمان اروپا صادر شده است كه وزراي امور خارجه كشورهاي اروپايي در نشست عمومي خود در 14 نوامبر مخالفت خود را با اين شيوه برخورد با تركيه اعلام كرده بودند و پس از اين رايگيري هم برخي مقامهاي اروپايي به صراحت اعلام كردند كه اين قطعنامه غيرالزامآور نميتواند تاثيري بر رابطه انكارا با اتحاديه اروپا داشته باشد و تصميم الزامآور قطع گفتوگوها با اروپا تنها از كانال كميسيون اروپا قابل اجرا است. بسياري از وزراي امور خارجه كشورهاي اروپايي پيش از اين هم اعلام كرده بودند كه گفتوگوهاي اروپا و تركيه بايد ادامه پيدا كند. به عنوان نمونه آنگلا مركل، صدراعظم آلمان پس از صدور اين قطعنامه در پارلمان اروپا تاكيد كرد كه وي حامي ادامه گفتوگوها با تركيه است و خواهان باز ماندن كانال گفتوگوي اروپا با آنكارا شد. بوريس جانسون، وزير امور خارجه بريتانيا هم هشدار داد كه نبايد در مواجهه با تركيه دچار افراطگرايي شد: ما نبايد تركيه را به كنجي پرتاب كنيم و با افراطگرايي منافع خودمان را هم ناديده بگيريم. پيش از اين هم نخست وزير فرانسه با اشاره به اهميت تركيه تاكيد كرده بود كه همكاري با آنكارا در كليت مباحث دفاعي اروپا به خصوص با توجه به عضويت اين كشور در ناتو بسيار مهم است.
اروپا متضرر ميشود نه تركيه
رجب طيب اردوغان، رييسجمهور تركيه هفته گذشته در اظهاراتي تاكيد كرد كه در صورت تداوم سياستهاي خصمانه اتحاديه اروپا، اين كشور از گفتوگوهاي خود با اين اتحاديه براي الحاق كه از بيش از يك دهه پيش آغاز شده، خارج خواهد شد و البته اين تصميم براي خروج را به رفراندوم عمومي خواهد گذاشت. گاردين درباره تهديد اردوغان از واژه «Trexit» ترگزيت هموزن با برگزيت (خروج انگليس از اتحاديه اروپا) استفاده كرده است. اردوغان در حالي به چنين تهديدي متوسل شده است كه پيوستن به اتحاديه اروپا يكي از اصليترين شعارهاي وي در سالهاي حضور در راس حزب عدالت و توسعه و تلاش براي رسيدن به قدرت در اين كشور بود اما امروز رييسجمهور تركيه ميگويد كه شايد بهتر باشد كشورش از نشستن پشت درهاي بسته اتحاديه اروپا برخاسته و به پيوستن به بلوكهاي شرقي مانند شانگهاي فكر كند. البته ينعالي ييلدريم، نخست وزير تركيه اخيرا در مسير تلطيف يا شايد هم مديريت تنش به وجود آمده ميان كشورش و اتحاديه اروپا گفته كه تركيه نميخواهد ميان پيوستن به شانگهاي كه اتحادي سياسي و امنيتي در منطقه به رهبري روسيه و چين است و عضويت كامل در اتحاديه اروپا يكي را انتخاب كند. ييلدريم تاكيد كرده كه پيوستن تركيه به شانگهاي را نبايد جايگزيني براي عضويت اين كشور در اتحاديه اروپا دانست يا تلقي كرد. درحالي كه برخي رسانهها طرح اين مساله از سوي اردوغان و گرايش تركيه به سمت روسيه را تهديدي براي اروپا خوانده بودند اما ييلدريم در اين خصوص ميگويد: تمايل تركيه براي تعميق رابطه با شرق كاملا مشخص است و اين يك تهديد نيست. ما نياز به گسترش رابطه اقتصادي و سياسي با ديگر كشورها داريم اما در مقام يا درصدد انتخاب ميان اتحاديه اروپا و شانگهاي نيستيم. نخستوزير تركيه همچنين قطعنامه پارلمان اروپا در خصوص لزوم متوقف شدن گفتوگوهاي الحاق تركيه به اين اتحاديه را براي اروپاييها خطرناكتر توصيف و يادآوري كرد كه اجراي آن بيش از آنكه براي تركيه خطرناك باشد، اروپا را متضرر ميكند: اروپاييها بايد بدانند كه بدون تركيه، مهاجران به سمت كشورهاي آنها سرازير خواهند شد.
دوستي با روسيه، اميدواري به ترامپ
تركيه به سمت شرق حركت خواهد كرد. پس از تنش ميان تركيه و اتحاديه اروپا، نخستين تحليل اين است كه تركها به سمت شرق با سرعت بيشتري حركت خواهند كرد. تركيه سالهاست كه منتظر پيوستن به اتحاديه اروپا است و اين در حالي است كه نگاه غالب در اروپا به خصوص ميان رهبران آنها صبوري و پشت درنيمه باز نگاه داشتن تركيه است.
تركها هيچگاه اظهارنظر ديويد كامرون، نخستوزير سابق بريتانيا را فراموش نميكنند كه گفته بود با توجه به ميزان پيشرفت گفتوگوها ميان دو طرف احتمالا تركيه تاچنددهه ديگر هم بايد منتظر بماند و شايد سال 3000ميلادي بتواند به حلقه اروپاييها رسما وارد شود. اما نكته جالب ماجرا اينجاست كه كامرون خود يكي از مدافعان الحاق تركيه به اتحاديه اروپا بود و يك بار به رجب طيب اردوغان وعده داده بود كه از هيچ تلاشي براي پيوستن تركيه به اين اتحاديه دريغ نخواهد كرد. در حالي كه اروپاييها براي پيوستن تركيه به اين اتحاديه ناز ميكنند، در اينسوي ميدان، شرقنشينهايي مانند چين ميگويند كه خوشحال ميشوند كشوري عضو ناتو مانند تركيه را در تركيب شانگهاي ببينند. از سوي ديگر، رويكردي كه اتحاديه اروپا در قبال روسيه اتخاذ كرده نيز مسير چرخش آنكارا به سمت مسكو را هموارتر كرده است. حضور تركيه در بلوكهاي شرقي يا نااميدي عملي آن از اروپا ميتواند منافع اقتصادي بسياري براي روسيه هم داشته باشد و روسيه از چندي پيش در خصوص احياي پروژه مشترك گازي ميان مسكو و آنكارا اعلام آمادگي كرده بود. هرچند كه تركها ميگويند به دنبال تلافي كردن سرديهاي اروپاييها نسبت به خود با گرم كردن تنور رابطه با مسكو نيستند اما چرخش تركيه به سمت منطقه اوراسيا كه از چندي پيش آغاز شده بود اكنون سرعت بيشتري خواهد گرفت. از سوي ديگر دونالد ترامپ هم به زودي راهي كاخ سفيد ميشود و هنوز مشخص نيست كه آيا وي مانند باراك اوباما، رييسجمهور فعلي امريكا سياستهاي واشنگتن در قبال تركيه را با اروپاييها همگام كند يا خير؟چنين فضاي ابهامآلودي به اردوغان فرصت روياپردازي در خصوص آينده مثبت و گرم در رابطه دوجانبه با واشنگتن را ميدهد.
لزوم كنترل تنش
تنش ميان تركيه و اتحاديه اروپا در شرايطي در حال خروج از ريل است كه پروندههاي مشترك ميان دو طرف از بحرانهاي ريشه گرفته از ناآراميها در سوريه تا هياهوها در رابطه بغداد و آنكارا و البته رابطه سرد اروپاييها با روسيه هر روز ابعاد تازهتري پيدا ميكند. ريچارد هاووس از تحليلگران مشهور امريكايي ساعتي پس از تهديد اروپا توسط اردوغان در تویيتر خود نوشت: تنش اخير ميان اردوغان از تركيه و اتحاديه اروپا ميتواند مشكلات جديدي هم در اروپا و هم در سوريه براي دو طرف ايجاد كند. روزنامه حريت چاپ تركيه روز گذشته در تحليل وضعيت تركيه در منطقه و همچنين تبعات تنش جديد ميان آنكارا و اتحاديه اروپا نوشت: اخبار كوتاهي كه در چندروز گذشته در خصوص تركيه و مسائل منطقهاي منتشر شده نشان ميدهد كه اين كشور در حال حاضر با چند مشكل روبهرو است كه سرتيترهاي آنها را ميتوان اينگونه خلاصه كرد: اقتصاد، تروريسم، بحرانهاي منطقهاي، انتخاب استراتژيك ميان غرب و شرق. هرچند كه بروكسل هنوز اظهارنظر ويژهاي در خصوص قطعنامه به تصويب رسيده در پارلمان اروپا نداشته است اما ميتوان اين اقدام پارلمان اروپا را دراماتيك خواند. مقامهاي اروپايي هدف از اين اقدامها را تنبيه دولت اردوغان به دليل سركوبها دانستهاند و اين در حالي است كه اين مردم تركيه هستند كه در سايه اين قطعنامهها تنبيه ميشوند. اروپاييها هدف از اين اقدامها را نشان دادن همبستگي در دفاع از ارزشهاي اروپايي ميخوانند اما اين قطعنامهها مردمي را تنبيه ميكند كه هنوز از سايه شوم كودتايي خونين سرسالم و ايمن بيرون نياوردهاند. بسيار بعيد به نظر ميرسد كه چنين آرايي نتايج مثبتي هم به همراه داشته باشد. اگر نمايندگان پارلمان اروپا گمان ميكنند كه اردوغان و حزب عدالت و توسعه با اين راي از مواضع پيشين خود كوتاه ميآيند و در راستاي دستورها و ملاحظههاي بروكسل قرار ميگيرند، بايد گفت كه در عالم رويا به سر ميبرند. اردوغان حتي پيش از اين رايگيري هم تاكيد كرده بود كه نتيجه اين اقدامهاي اروپا هيچ تاثيري روي تصميمگيريهايش ندارد. اگر فكر ميكنند كه مردم تركيه با اين قطعنامهها از ترس منزوي شدن در جهان، عليه دولت مركزي برميخيزند بايد بدانند كه درسي از تاريخ نگرفتهاند.
اگر عدهاي هم فكر ميكنند كه با اين قطعنامهها ميتوانند از دست تركيه با اكثريت جمعيت مسلمان آن خلاص شوند بايد به فكر يافتن شركايي ديگر براي خود مانند تركيه در مسير مبارزه با معضلهايي مانند تروريسم، قاچاق مواد مخدر يا ورود مهاجران باشند. با اينهمه شايد اين قطعنامه بتواند منجر به حاكميت عقلانيت در رابطه تركيه و اتحاديه اروپا شود. قانونگذاران اروپايي بايد به اين نتيجه برسند كه آيندهاي با تركيه بهتر از آيندهاي بدون همكاري با اين كشور است. اروپاييها بايد بپذيرند كه پيوستن به اتحاديه اروپا در شرايط فعلي جهاني ديگر امتيازي يا مزيتي براي تركيه نيست و ميزان تاثيرگذاري اروپا بر معادلههاي جهاني در حال كاهش است: از بحران يورو تا خروج انگليس از اتحاديه اروپا و اين روزها هم كه دونالد ترامپ به عنوان رييسجمهور امريكا انتخاب شده است. در چنين شرايطي است كه رهبران و سياستمداران منطقي تلاش ميكنند تمام كانالهاي گفتوگو و تعامل را باز نگاه دارند و نه اينكه درهاي باز را هم ببندند.