باور كن دروغ مي‌گويم
صالح نجفي| دريدا از ساختار مسيحايي زبان سخن مي‌گفت و معتقد بود هر وقت كسي زبان باز مي‌كند و سخن مي‌گويد، در حال وعده دادن يا قول دادن است يعني به مخاطبش مي‌گويد «باور كن». او مي‌گفت وقتي كسي دروغ مي‌گويد، سر و كله اين «باور كن» پيدا مي‌شود. دروغ گفتن در بسياري موارد در جهت زنده نگه داشتن جنبه اجرايي زبان است. به تعبير دريدا وقتي كسي دروغي مي‌گويد، ضمن دروغگويي به مخاطبش نويد مي‌دهد كه من حقيقت را مي‌گويم.