شكست الريان در تهران

بازي بدي را از سوي بازيكنان پرسپوليس شاهد نبوديم. قبلا گفته بودم حريف بازيكنان خارجي خيلي خوبي دارد كه نقش مهمي را در تيم‌شان ايفا مي‌كنند. در اين بازي به عقيده من خارجي‌هاي الريان به خصوص تاباتا هر كاري دل‌شان خواست در زمين انجام دادند و عامل برتري تيم‌شان بودند. پرسپوليس خوب بازي كرد و در شرايطي كه مي‌توانست برنده باشد بازي را واگذار كرد. مهاجمان پرسپوليس باز هم در زدن ضربات آخر دقت لازم را نداشتند و تيمي هم كه قدر موقعيت‌هاي خود را نداند برخي اوقات بازنده است. كاملا مشخص بود كه بازيكنان آن شادابي هميشگي را ندارند و مخصوصا در نيمه دوم خسته و پر اشتباه بازي كردند. به نظر من بازيكنان خارجي الريان با تجربه‌تر و خلاق‌تر از بازيكنان ما بودند. البته نمي‌توان گفت خط هافبك پرسپوليس بد عمل كرد. بازيكني در سطح تاباتا خيلي تاثيرگذار ظاهر شد و براي مهار او بايد فكري مي‌شد. اينكه بخواهيم فقط از كاميابي‌نيا انتظار بازي تخريبي داشته باشيم و بقيه نفرات فانتزي بازي كنند، اشتباه است. در فوتبال امروز دنيا بازيكنان خط هافبك و حمله بايد در كارهاي دفاعي شركت كنند و فقط صرفا به پاس دادن و بازي روبه‌جلو فكر نكنند. شرايط براي پرسپوليس كمي سخت شد، اما الريان تيمي نيست كه نتوان آن را شكست داد. در بازي برگشت پرسپوليس مي‌تواند با فشار تماشاگر و بازي هوشمندانه‌تري سه امتياز را كسب كند. به شخصه به صعود پرسپوليس از گروه D ليگ قهرمانان آسيا كاملا اميدوارم.