حسن روحاني، رييس‌جمهور دوازدهم شد
ناهيد مولوي
نه تخريب‌ها، نه دروغ‌ها و اتهام‌ها و نه شعارهاي خيالپردازانه، هيچ كدام سبب نشد تا مردم ايران از نيمه راه بازگردند و چشم اميد از تدبير دولت بردارد. حسن روحاني با رايي بالاتر از سال 92 رييس‌جمهور ايران باقي ماند. از همان روزهاي ثبت‌نام كه زنگ ماراتن نفسگير انتخابات 96 زده شد مشخص بود كه حسن روحاني راه دشواري را پيش‌رو دارد؛ مسيري كه بيش از هر چيز تخريب سنگين و بي‌سابقه جناح مخالفش بود كه برايش دردسرساز شد و به بيراه نرفته‌ايم اگر بگوييم حسن روحاني در طول كمپين انتخاباتي‌اش هم مانند اين چهارسال بار تمام كابينه را به دوش كشيد، به جز حضور اسحاق جهانگيري كه نه تنها به عنوان يك اصلاح‌طلب حامي دولت روحاني كه در مقام يك معاون اول هم نقش خود را به خوبي ايفا كرد و تلاش خود را به كار برد تا مسير پيروزي براي حسن روحاني را هموار سازد. با همه اينها اين حسن روحاني بود كه تلاش كرد تا يك تنه تخريب‌ها را خنثي سازد و سنگيني اين بار آنجايي نمايان شد كه رييس‌جمهور در مشهد و در واكنش به دورغ‌پردازي‌ها درباره سند 2030 فرياد برآورد «هرچه به من تهمت زديد خواهم بخشيد، اما از شما نخواهم گذشت كه به معلمان زحمتكش و دانش‌آموزان توهين كرديد.» نمي‌توان چشم بر اين موضوع بست و آن را ناديده گرفت كه تخريب‌ها عليه دولت در اين دوره از انتخابات بي‌سابقه بود و شايد همين موضوع، شيريني اين پيروزي را براي حسن روحاني دو چندان كند كه با وجود چنين هجمه‌ها و تخريب‌هايي و نشانه گرفتن اعتقادات مذهبي باز هم مردم به روحاني اعتماد كردند. نكته ديگري كه براي بسياري از حاميان روحاني اسباب شادي را آفريده، عدم تاثير شعارهاي عوام فريبانه و وعده‌هايي همچون سه برابر شدن يارانه و ايجاد پنج ميليون شغل بود. جامعه‌اي كه در سال‌هاي نه چندان دور يك بار عيار اين شعارها را سنجيد و هزينه‌هايش را تا سال‌ها پرداخت كرد و حتي هنوز هم اثرات آن را در زندگي‌اش نيز حس مي‌كند، از گذشته درس گرفت و به آن «نه» گفت. در اين مسير هم اما روحاني بذري را كه كاشت، درو كرد. به باور بسياري گسترش زيرساخت‌هاي اينترنت و ايستادگي و مقاومت روحاني براي جلوگيري از محدود كردن شبكه‌هاي اجتماعي سبب شد تا در اين روزهاي نفسگير انتخابات و در ميان حرف‌ها و وعده‌هاي رنگارنگ مردم بتوانند آن سوي چنين وعده‌هايي را با يكديگر به اشتراك بگذارند و از عواقب چنين سياست‌هايي با خبر شوند و سپس تصميم بگيرند.
ساعات پر انتظار در ستاد انتخابات
از آغاز صبح انتخابات و پيش از اينكه وزير كشور دستور آغاز راي‌گيري را صادر كند نشانه‌هاي پيروزي در شهر پديدار شده بود. مردمي كه از چند روز گذشته در صفحات مجازي خود به كمپين كي و كجا راي خواهم داد پيوسته بودند، صبح حتي پيش از آغاز راي‌گيري و باز شدن درهاي حوزه راي‌گيري آمده بودند و پشت در حوزه‌هاي راي‌گيري صف بسته بودند. ساعت كه به 11 صبح رسيده بود تقريبا بيشتر حوزه‌هاي راي‌گيري با صف‌هاي طولاني رو به رو بود و اين نويد پيروزي حسن روحاني بود. فيلم‌هاي ازدحام جمعيت پشت درهاي حوزه‌ها در آخرين ساعات راي‌گيري در شبكه‌هاي مجازي دست به دست مي‌شد و خبرنگاران حاضر در ستاد انتخابات كشور مهم‌ترين سوال‌شان از مسوولان وزارت كشور اين بود كه تكليف اين جمعيت چه خواهد بود؟ وزارت كشور هم طبق مر قانون عمل كرد و تنها تا ساعت 24 اخذ راي را ادامه داد. با پايان راي‌گيري انتظارها براي اعلام نتايج آغاز شد و شب يلداي انتخابات رقم خورد. چند رو پيش از انتخابات وزير كشور گفته بود اعلام نتايج به صورت تدريجي نخواهد بود اما شوراي نگهبان با اين تصميم مخالفت كرد و در نهايت بنا شد اعلام نتايج تدريجي باشد اما نه تنها اين اتفاق رخ نداد بلكه در اين دوره از انتخابات نتايج اوليه ديرتر از هميشه اعلام شد. اما تنها وزارت كشور نبود كه بيدار بود، به نظر مي‌رسد تمام ايران خواب به چشم نداشت و خوابيدن در ميان شمارش آرا را چندان خوش يمن نمي‌دانستند. شبكه‌هاي مجازي همه فعال بودند. ساعت كه از دو بعد از نيمه شب گذشت عكس‌هاي مانيتورهاي اتاق تجميع آرا در كانال‌هاي تلگرامي دست به دست مي‌شد. در وزارت كشور اما بي‌خبري مطلق بود و هيچ آمار رسمي اعلام نمي‌شد. همه انتظار سحر را مي‌كشيدند و تصور مي‌شد عقربه‌ها كه به ساعت 4 يا 5 صبح برسد از اتاق تجميع آرا خبرهاي رسمي خواهد رسيد. انتظار اما بيهوده بود. صداي اذان همه جا پيچيده و صبح فرار رسيده بود و چشم‌ها به اتاق تجميع خشك شده بود. ساعت 7 صبح مسوولان اعلام كردند وزير كشور به زودي در جمع خبرنگاران حاضر خواهد شد تا نتايج اوليه را اعلام كند. در نهايت حدود ساعت 9 صبح بود كه وزير نيامد و معاون سياسي‌اش را به جمع خبرنگاران فرستاد. يك شب طولاني از سر گذشته بود و بسياري تمام شب را بيدار بودند و انتظار كشيده بودند. احمدي نتايج اوليه را اعلام كرد. از 729/966/25 راي ماخوذه شمارش شده، حسن روحاني با 848/619/14 راي پيشتاز بود و پس از آن ابراهيم رييسي با 855، ۱۲۵، 10 راي دوم بود. مصطفي ميرسليم با 276، 297 راي و مصطفي هاشمي طبا با 331، 139 راي سوم و چهارم بودند. همين آمار تكليف را براي بسياري روشن مي‌كرد و با وجود اينكه هنوز نتيجه نهايي اعلام نشده بود، در شبكه‌هاي اجتماعي صداي پيروزي حسن روحاني طنين انداخته بود. با سر زدن صبح و بار بستن تاريكي شب، گويي چرخ اتاق تجميع هم سريع‌تر مي‌چرخيد. رييس ستاد انتخابات كشور نزديك ظهر بار ديگر در جمع خبرنگاران حاضر شد و خبر پيروزي قطعي حسن روحاني را داد، اما هنوز نتيجه نهايي اعلام نشده بود. راي‌ها با همان نسبت پيش مي‌رفت و مشخص شد كه روحاني با كسب 58 درصد آرا پيروز قطعي انتخابات است. نتيجه نهايي به ساعت 14 موكول شد. اين‌بار خود وزير كشور در سالن اجتماعات وزارت كشور حاضر شد و با اعلام پايان انتخابات رياست‌جمهوري نتيجه تجميع 97 درصد و هفت دهم درصد آرا را اعلام كرد. رحماني‌فضلي گفت: بر اساس آخرين نتايجي كه از 7/99 درصد شعب اخذ راي دريافت شده از 41 ميليون و 220 هزارو 131 نفر ماخوذه، حسن روحاني با 23 ميليون و 549 هزارو 616 راي، 57 درصد آرا را به خود اختصاص داد و به عنوان رييس‌جمهور مردم عزيز ايران انتخاب شد. رحماني فضلي خاطرنشان كرد: ابراهيم رييسي نيز با كسب 15 ميليون و 786 هزارو 449 راي (5/38 درصد آرا)، مصطفي ميرسليم با كسب 478 هزارو 215 راي و مصطفي هاشمي طبا با كسب 215 هزار و 450 راي به ترتيب نفرات دوم تا چهارم شدند. آفتاب ظهر ارديبهشت دماي 39 درجه را براي تهران نويد مي‌داد، كارمندان وزارت كشور و خبرنگاراني كه شبي طولاني را در ستاد انتخابات كشور گذرانده بودند، وزارت كشور را ترك مي‌كردند و خبر پيروزي حسن روحاني در سراسر جهان پيچيده بود و مهم‌ترين پيام اين انتخاب يك جمله بود « نه به پوپوليسم و آري به تداوم سياست‌هاي دولت حسن روحاني.» مردم ايران از راهي كه آغاز كرده بودند باز‌نگشتند و تا 1400 با روحاني ماندند. حسن روحاني در اين مسير همراهان مهمي با خود داشت. از اعتبار آيت‌اللهي كه دي ماه رخت از دنيا بست تا حمايت قاطع رييس دولت اصلاحات و البته حمايت و راي سه نفر از چهره‌هاي شاخص انقلاب كه در محدوديت اعلام كردند به روحاني راي خواهند داد. همه‌چيز دست به دست هم داد تا شيخ ديپلمات همچنان در پاستور بماند و رياست دولت را با اقتدار‌تر از سال 92 در دست داشته باشد.