29 ارديبهشت، روز استفتاح
سروش اكبرزاده
فعال سياسي
حضور پررنگ و پرشكوه مردم در 29 ارديبهشت، براي تعيين سرنوشت كشور در عرصه‌هاي مختلف سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي و راي قاطع آنان به تداوم استقرار دولت تدبير و اميد را بايد گامي اساسي در راستاي عقلانيت ورزي بيشتر آحاد جامعه و كنشگران عرصه سياست تلقي كرد.
جريان‌هاي سياسي اصلاح‌طلب و اعتدالي و بخش‌هايي از طيف اصولگرايان با تاكيد بر منافع ملي و دست شستن از سهم‌خواهي و ايده‌آل‌گرايي سكان هدايت جامعه را در اين بزنگاه تاريخي و بسيار حساس با وسواس و عقلانيت تمام به دست گرفتند تا از راهي كه به سختي تاكنون پيموده شده است، بازنگرديم و ميهن عزيزمان با همه مضايق و سختي‌ها همچنان در مسير تعالي و پيشرفت باقي بماند.
29 ارديبهشت را بايد روز استفتاح قلمداد كرد (و اين تعبير وام گرفته شده است از دفتر دوم مثنوي معنوي...)
مثنوي كه صيقل ارواح بود/ بازگشتش روز استفتاح بود.
تداوم مسيري كه توسط دولت اصلاحات براي تعالي و پيشرفت كشور ترسيم شده بود، مدتي به تاخير افتاد و علت آن سكوت بخش‌هايي از جامعه در بزنگاه انتخابات و تنوع سلايق جريان‌هاي سياسي ترقي خواه در سال 88 بود.
مدتي اين مثنوي تاخير شد/ مهلتي بايست تا خون شير شد
انتخابات سال 92 و 94 و خاصه ٢٩ ارديبهشت 96 نشان‌دهنده آن است كه اصلاح‌طلبان و اعتداليون امروز به پختگي و قوام رسيده‌اند و مي‌توانند در كنار بخش‌هايي از طيف اصولگرايي حول محور منافع ملي به وحدت برسند. آن «خون تفرقه» امروز به «شير وحدت و عقلانيت» بدل شده است.... بايد گذشته را به يك سو نهاد و فقط از آن عبرت گرفت. عبرت از گذشته به منزله عصايي است كه با آن مي‌توان از سختي‌هاي راه و بزنگاه‌هاي پيش‌رو گذر كرد.آن عصا را بيش از اين بر سر يكديگر نكوبيم و از فرداي روز استفتاح فقط به افق‌هاي دوردست نظر كنيم.