مراسم بزرگداشت «يعقوب ثروين» برگزار شد
آرزويي براي ثبت «سنتور» به نام ايران
گروه فرهنگ و هنر| مراسم تجليل از 40 سال فعاليت فرهنگي- هنري يعقوب ثروين شامگاه پنجشنبه در فرهنگسراي نياوران برگزار شد. يعقوب ثروين هنرمندي است كه نه تنها در نواختن سنتور دستي دارد بلكه يكي از ماهرترين سازندگان اين ساز هم هست. شايد عشق اين هنرمند به همين ساز اصيل ايراني بود كه او را وادار كرد تا در خلال اجرايي كه در اين مراسم داشت ثبت اين ساز را به نام ايران به عنوان يكي از مهمترين دغدغههايش عنوان كند: «اگر روزي تار را از ما ربودند و پس از آن داد و فرياد برآورديم كه اين ساز براي ما بوده است، امروز بر مسوولان است كه تا دير نشده است، نسبت به پيشنهاد ثبت سنتور؛ اين ساز اصيل ايراني اقدام كنند.» ثروين علاوه بر موسيقي در هنر مينياتور و خوشنويسي هم فعاليت ميكند و همين امر باعث شده بود تا بخشي از حاضران در اين مراسم را خوشنويسان، نقاشان و مينياتوريستهاي آذربايجاني تشكيل دهند. در ابتداي اين مراسم، فيلم مستند داستاني 20 دقيقهاي به نام «ثروين» با تهيهكنندگي عبدالحميد ارجمند و كارگرداني فرشاد اكتسابي پخش شد. مراسم تجليل از فعاليتهاي ثروين با سخنراني علياصغر شعردوست ادامه يافت. او با اشاره به دوران پنجساله مديركلي ثروين بر اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي آذربايجان شرقي آرزو كرد روزي برسد كه مديران عرصه فرهنگ، اقتصاد، سياست و... اگر متخصص و درس آموخته آن عرصه نيستند دستكم دانش و تجربه حوزه مديريتي خود را داشته باشند. او با اشاره به مهاجرت نخبگان از آذربايجان و تبريز به تهران و خارج از كشور و ذكر نمونههايي از آن، ضرورت جلوگيري از اين اقدام را يادآوري كرد و با بيان خاطراتي از مرحوم آيتالله محمدحسين انزابي و جمله معروف ايشان كه «تبريز غريبه دوشردي» با نقدي آميخته به طنز گفت: «شوراي پنجم اسلامي شهر تبريز با عدم انتخاب به موقع شهردار كلانشهر تبريز در بين هشت كلانشهر كشور در جايگاه آخرين ايستاده است و بدينترتيب در يك مورد به شهر آخرين تبديل شده است.» او در ادامه از ثروين و تواناييهاي هنرياش گفت و مهمترين هنر اين هنرمند را تواضع و خاكسارياش عنوان كرد. شعرخواني كريم مشروطهچي متخلص به «سونمز» به تركي بخش ديگري از اين مراسم بود. اين شاعر همچنين سرودهاي طنز را درباره ضرورت انجام تعهد دولت و رييسجمهور در عرصه ايجاد فرصتهاي مناسب براي آموزش عمومي و دانشگاهي زبان تركي براي حاضران خواند تا اين مراسم با اجراي موسيقي با نوازندگي «رضا رضوي» ادامه پيدا كند. در بخش ديگري از مراسم نوبت به سخنراني عليرضا ميرعلينقي رسيد. اين پژوهشگر موسيقي در صحبتهايش با اشاره به فعاليتهاي ثروين در اين سالها توضيح داد: «اگر چه كار اصلي من نقد موسيقيدانان است، اما به صراحت ميگويم طي بيش از يكدهه همكاري و ممارست با جناب ثروين و خانوادهاش هنوز نتوانستهام نكتهاي پيدا كنم كه براساس آن مطلبي حاوي انتقاد از استاد ثروين بنويسم.»
اما اجراي سنتورنوازي ثروين بخش پاياني اين مراسم بود. او در خلال اين اجرا پس از سپاسگزاري از حضار و برگزاركنندگان اين مراسم خواستهاش را از مسوولان اينطور توضيح داد: «اين سالها در ثبت مواريث فرهنگي به نام كشورهاي منطقه همه از همديگر سبقت ميگيرند از سازِ تار تا نانِ لواش. سنتورسازي است كه به شكلهاي اندك متفاوت در شبه قاره و آسياي مركزي نواخته ميشود، اما اين ساز اصالتا ايراني است. تا كشوري ديگر داعيه مالكيت آن را سر نداده است، مسوولان مرتبط كشورمان در سازمان ملل متحد «يونسكو» نسبت به ثبت آن به نام كشور پهناور و سرافرازمان ايران اقدام كنند.»