بيچاره الهلال، بيچاره پرسپوليس
رسول مجيدي
روزنامه‌نگار
يكي از شانس‌هايي كه پرسپوليس براي رسيدن به فينال دارد اين است كه لازم نيست در بازي رفت در ورزشگاه ملك فهد جده بازي كند. ورزشگاهي مخوف با تماشاگران رعب‌انگيز كه در بازي‌هاي مهم حتي جاي سوزن انداختن هم ندارد. الهلال يكي از قديمي‌ترين تيم‌هاي عربستاني است و هواداران بي‌شمار و پرشوري دارد؛ هواداراني كه حتما مثل پرسپوليسي‌ها از بازي در كشور ثالث دلخورند.
آنها درست مثل پرسپوليس تا اينجاي كار تنها ۳ بار در ورزشگاه خانگي ميزبان رقباي آسيايي‌شان بوده‌اند. ۲ بار در مرحله گروهي و يك بار در مرحله حذفي. آنها در مرحله گروهي با پرسپوليس همگروه بودند و هر دو بازي رفت و برگشت را در كشور ثالث بازي كردند. در مرحله يك هشتم هم كه به استقلال خوزستان خوردند و باز شانس پذيرايي در خانه نداشتند. اين تنها مرحله يك‌چهارم و برابر العين بود كه به آنها فرصت بازي مقابل تماشاگران خودي- بعد از بازي‌هاي گروهي را داد- و آنها هم با زدن سه گل به العين جواب محبت هواداران‌شان را دادند.
حالا اما آنها مثل پرسپوليس و به تبعيت از تصميمات سران كشورشان كه اصلا هم پذيراي نقد نيست، بايد در ابوظبي از نماينده ما ميزباني كنند؛ جايي كه برخلاف جده، ايراني‌هايش بسيار است و تيم ايراني در آنجا تك و تنها نيست.
البته پرسپوليس به همان اندازه كه خوش‌شانس است براي سفر نكردن به جده، بدشانس هم هست كه بازي برگشت نيمه‌نهايي را نمي‌تواند جلوي ۱۰۰ هزار تماشاگر خودي در تهران برگزار كند. ابوظبي و مسقط هرگز استحقاق ميزباني در اين مرحله را نداشتند اما سياست همچنان سمبه پرزورتري دارد و در اين بين تنها تماشاگران دو تيم (پرسپوليس و الهلال) هستند كه قرباني مي‌شوند.