صادرات 800 هزار بشكه‌اي نفت در سال‌هاي پس از انقلاب
مهم‌ترين ويژگي مديريت منابع و مصارف ارزي اين دوره كاهش توليد نفت در سال‌هاي اوليه انقلاب است. ميزان صادرات نفتي از حدود چهار ميليون بشكه در سال‌هاي شوك نفتي 1953 به حدود روزانه 800 هزار بشكه در سال‌هاي اوليه انقلاب كاهش يافت. چنانچه بخواهيم اين نوع تصميم‌گيري را در تقسيم‌بندي استيونز براي راهكارهاي جلوگيري از پديده نفرين منابع جاي دهيم، بايد گفت اين نوع برخورد در راهكار «نگهداري ذخاير در زير زمين» جاي مي‌گيرد. در حقيقت در ابتداي انقلاب ما با نگه داشتن ذخاير در زيرِ زمين و نه مديريت منابع حاصله، سعي كرديم تا از شر عواقب اقتصاد نفتي و نفرين منابع خلاص شويم.