مردي در ميانه سياست، رسانه و هنر
ناهيد مولوي/ چند روز گذشته دو هنرمند جوان ايراني از دنيا رفتند؛ يكي خواننده و ديگري بازيگر تئاتر كه براي مراسم تشييع‌شان طرفداران و دوستدارانشان حضور پيدا كردند. اما در ميان همه كساني كه در اين مراسم‌ها شركت كردند يك چهره متفاوت ديده مي‌شد، فردي كه حضورش در ميان انبوه خبرها گم شد اما عكس‌هاي منتشر شده از اين مراسم‌ها خبر از حضور اين چهره سياسي اهل رسانه دادند.
محمود دعايي، مديرمسوول روزنامه اطلاعات، يكي از قديمي‌ترين روزنامه‌هاي ايران و يكي از چهره‌هاي سياسي كشور هم در مراسم تشييع مرتضي پاشايي حضور داشت و هم در مراسم تشييع مجيد بهرامي بازيگر تئاتر. اين در حالي بود كه هيچ چهره سياسي در هيچ كدام از اين مراسم‌ها ديده نمي‌شد و شايد همين مساله است كه حضور محمود دعايي را پر رنگ مي‌كند؛ روحاني كه نه براي رسومات معمول در مراسم‌هاي ختم كه براي اداي احترام به اين دو هنرمند در تشييع‌شان حضور پيدا كرده بود. البته پيش از اين دعايي در مراسم ختم و يادبود هنرمندان ديگري از جمله سيمين بهبهاني هم شركت كرده بود اما حضور در مراسم اين شاعر برجسته كشور به دليل آوازه‌يي كه داشته و همچنين ارتباطش با برخي چهره‌هاي سياسي خيلي عجيب به نظر نمي‌رسيد و غير از دعايي چهره‌هاي شاخص بسياري هم در مراسم سيمين بهبهاني حضور داشتند. اما حضور دعايي در مراسم يادبود كساني مانند مرتضي پاشايي و همچنين مجيد بهرامي كه توجه چهره‌هاي سياسي را به خود جلب نكرد در نوع خودش حركتي قابل توجه است و نكته ديگري كه شايد ذهن‌ها را به خود مشغول كند حضور يك روحاني با سابقه سياسي در مراسم خواننده پاپي است كه بيشتر كارهايش به صورت زيرزميني منتشر شده و جز دو آلبوم ساير كارهايش مجوز وزارت ارشاد را نداشته است. البته ما در ميان روحانيوني كه جزو چهره‌هاي سياسي هم محسوب مي‌شوند كسان ديگري را هم مي‌شناسيم كه از نظر فكري شايد كمي متفاوت‌تر از ساير هم‌صنفان خود بينديشند ولي كمتر ديده شده كه در چنين مراسم‌هايي حضور فعال داشته باشند.
تا قبل از اين دعايي را به عنوان يك روحاني سياسي مي‌شناختيم كه براي محمد خاتمي جشن تولد مي‌گيرد و شمع‌هاي كيك تولد را خودش روشن مي‌كند اما از اين پس يادمان مي‌ماند كه تنها چهره سياسي برجسته‌يي بود كه ضمنا به هنرمندان جوان تقريبا گمنام هم بها مي‌داد.
سيد محمود دعايي سال 1320 در يزد متولد شده است. او روحاني و سياستمدار است اما دستي بر رسانه هم دارد. همين كه يكي از بزرگ‌ترين موسسات مطبوعاتي كشور در دستان اوست بيانگر اين است. او از اعضاي مجمع روحانيون مبارز، سرپرست موسسه اطلاعات از سال ۱۳۵۹ تاكنون و نماينده شش دوره ابتدايي مجلس شوراي اسلامي تا سال ۱۳۸۲ بوده است.
دعايي كه از اعضاي جامعه روحانيت مبارز تهران به شمار مي‌رفت، در آستانه انتخابات مجلس سوم به همراه جمعي ديگر از اعضا، انشعاب كرده و مجمع روحانيون مبارز را تشكيل دادند.
طيف اطرافيان محمود دعايي در سياست بسيار گسترده است. او هم در ميان اصولگرايان جاي دارد و هم در ميان اصلاح‌طلبان جايگاه ويژه‌يي به خود اختصاص داده است. اهالي رسانه دوستش دارند و هنرمندان براي او احترام ويژه‌يي قايل مي‌شوند. شايد اين به خاطر همين است كه او خود را مردي در ميانه سياست و رسانه و هنر تعريف مي‌كند.