بانك‌هاي دنيا با ضمانت اثر هنري وام مي‌دهند
«در بانك‌هاي بزرگ دنيا مانند بانك‌هاي سوييس، آلمان يا انگلستان اثر هنري را به عنوان سرمايه قبول مي‌كنند، آن را به عنوان ضمانت قبول دارند و به شما وام مي‌دهند. اما در ايران اينگونه نيست؛ اميدواريم اين اتفاق بيفتد، در اين صورت به ارزش اقتصادي هنر اهميت بيشتري داده خواهد شد.» عليرضا سميع‌آذر ، پژوهشگر تاريخ هنر و مدير حراج تهران درباره گسترش بازار هنري اظهار كرد: مهم‌ترين كار براي خلق بازار و فروش آثار هنري بايد توسط گالري‌ها انجام شود. آنها هنرمندان را كشف مي‌كنند و آثارشان را به فروش مي‌رسانند؛ در واقع حراج‌ها به سراغ گالري‌ها مي‌روند، آنها مستقيم با هنرمندان ارتباط ندارند مگر هنرمندان تثبيت‌شده و قديمي درباره هنرمندان جديد همه به گالري‌ها مراجعه مي‌كنند.
او ادامه داد: خوشبختانه تعداد گالري‌هاي تهران خيلي زياد شده است و كيفيت ارايه آثار به ويژه در ۵ سال اخير به شكل چشمگيري ارتقا پيدا كرده است. تنها چيزي كه هنوز باعث نگراني مي‌شود اين است كه امكانات در تهران است و در شهرستان‌ها كم است. در شهرهاي بزرگ و مراكز استان‌ها نيز لازم است. خوب است اين موضوع فراگير شود و نه صرفا در تهران متمركز باشد. سميع‌آذر درباره اينكه عموم جامعه، اثر هنري را يك كالاي لوكس مي‌دانند، گفت: اثر هنري يك كالاي لوكس نيست، بلكه كالايي غيراقتصادي است كه ما در تلاش هستيم اين ايده را اصلاح كنيم و بگوييم اين اثر مي‌تواند كالاي اقتصادي هم باشد. هيچ كس فكر نمي‌كرد خريد يك اثر هنري كار تجملاتي باشد. همه مي‌گويند يك كار فرهنگي و باعث افتخار است اما عده‌اي فكر مي‌كنند اگر اثر هنري را بخرند مشتري اول و آخرش خودشان هستند و امكان اينكه بعد در يك فرصت آن را بفروشند بسيار اندك است و اين كار سرمايه‌گذاري نيست. بنابراين مبادرت به خريد آثار نمي‌كنند. او اضافه كرد: موج قدرتمند ماركت در سال‌هاي اخير نشان داد آثار هنري مي‌توانند سرمايه‌گذاري خيلي خوبي هم باشند؛ همان چيزي كه در كشورهاي پيشرفته به وقوع پيوسته و آثار هنري الان يك امكان سرمايه‌گذاري بي‌نظير و بهتر از همه عرصه‌ها هستند زيرا بسياري از پيچيدگي‌هاي معامله در آن نيست و به سهولت معامله مي‌شوند؛ آثار هنري همچنين خوشبختانه در ايران از معافيت مالياتي برخوردارند. ايسنا