ادامه از صفحه اول
اثرات منطقه‌اي امپراتور دروغ
مساله مهم‌تر از اصل دروغ‌هاي ترامپ، اثرات اين رفتار بر هم‌پيمانان منطقه‌اي آن كشور است و بطور مشخص اين اثرات در رفتار محمد بن سلمان بازتاب يافته است. در توضيح رويدادهاي يمن، يا لبنان يا ايران به صراحت دروغ مي‌گويند. دروغ آنها نيز از نوع آشكار است، يعني اصرار دارند كه مخاطب متوجه شود كه آنان آشكارا مي‌خواهند دروغ بگويند، با علم به اينكه مخاطب مي‌داند كه اظهارات آنان دروغ است، آن را بيان مي‌كنند و اين يكي از بدترين انواع دروغ است. رفتار عربستان سعودي با سعد حريري، نخست‌وزير لبنان مصداق چنين گزاره‌اي است. چنان آشكار دروغ مي‌گويند كه گويي اصرار دارند مخاطب نيز متوجه اين عمد آنان شود. قرار داشتن رهبري جهان عرب در دست چنين افرادي نه‌تنها براي خودشان، بلكه براي كل منطقه خطرناك است. به نظر مي‌رسد كه برخي ديگر كشورهاي منطقه از جمله تركيه و تا حدي مصر نيز نبايد از اين وضع راضي باشند. زيرا آنان نيز به نوعي مجبور به ورود به بازي‌هايي مي‌شوند كه ساخته و پرداخته عربستان است. بنابراين ايران مي‌تواند بطور نسبي براي بازگرداندن رهبري جهان عرب به مصر به اين كشور كمك كند. هرچند انجام چنين ايده‌اي شايد بسيار سخت باشد، زيرا مصر دچار بحران‌هاي عميق داخلي است، ولي اين امكان وجود دارد كه با تقويت نسبي مصر مانع از يكه‌تازي سعودي‌ها شد. فراموش نكنيم كه مصر با سياست‌هاي سعودي‌ها در سوريه مخالف است و به احتمال زياد با قدرت‌گيري بيش از حد آنان نيز مخالف است. مصر براي مواجهه با سعودي بايد حاميان مطمئن داشته باشد.
اهميت فرامطبوعاتي يك مطبوعه
اما ممكن است بپرسيد چرا كيهان اهميتي فرامطبوعاتي دارد؟ چرا تيتر روزنامه‌اي كه تيراژ چنداني هم ندارد ممكن است امنيت ما را به خطر بيندازد؟ براي پاسخ به اين سوال اجازه بدهيد از يك نقل‌قول استفاده كنيم. تابستان سال گذشته كه در فضاي مجازي شايعه‌اي مبني بر حقوق نجومي 187 ميليوني آقاي شريعتمداري منتشر شد حسين شمسيان، عضو شوراي سردبيري روزنامه كيهان گفت: «حسين شريعتمداري با حكم مقام معظم رهبري از سپاه پاسداران به موسسه كيهان آمده است. مديرمسوول روزنامه كيهان هيچ نوع دريافتي از موسسه كيهان ندارد و سازمان پرداخت حقوق وي همان سپاه است و برخلاف دروغ‌پراكني‌هاي اخير، حسين شريعتمداري تنها حقوق يك سردار سپاه را دريافت مي‌كند و به عنوان مديرمسوول كيهان، از اين موسسه مطبوعاتي حقوقي دريافت نمي‌كند.»
تمام اين جملات در داخل گيومه قرار دارد و نگارنده در گفتن آنها نقشي ندارد. اما كليد اصلي ماجرا اينجاست كه وقتي ادعاهاي سرمقاله‌نويس خوش‌قلم و خوش‌ذوق و قريحه كيهان كه اتفاقا به شعر و حديث و لطيفه هم مسلط است در مورد بي‌خطر بودن تيترش درست است كه او منسوب به موسسه مطبوعاتي كيهان باشد نه جاي ديگر. وقتي فردي در چنين جايگاهي قرار دارد حرفش همسنگ حرف روزنامه‌نگاري مثل امثال ما نيست. حرف او اهميتي صدچندان دارد.