صداي تجزيهطلبي
از جنوب يمن
بنابراين بايد تاكيد كرد كه هرچند عربستان و امارات با يكديگر اختلافنظر دارند اما اين اختلاف در درون گروههاي يمني نمود پيدا كرده و در حدي نيست كه بيش از اين گسترش پيدا كند و نميتوانند به دليل منافع مشتركي كه در مناطق مختلف دارند رودرروي يكديگر قرار بگيرند. از طرفي شكل كلي نبرد يمن، جنگ ميان عربستان سعودي با ارتش و نيروهاي مردمي انصارالله است.
دولت خودخواندهاي كه در يمن تشكيل شد، با كمك عربستان سعودي بود كه نهتنها هيچ مقبوليتي در صنعا نداشت بلكه در عدن نيز چندان آن را به رسميت نميشناختند. نشانه آن هم عدم استقرار منصور هادي در يمن بود و بيشتر در عربستان و كشورهاي ديگر به سر ميبرد و حضور ايشان در عدن بسيار محدود است. مردم نيز منصور هادي و دولتش را به عنوان بخشي از يك دولت فعال و مستقر به رسميت نميشناسند و بود و نبود آن تاثير زيادي در يمن ندارد. هرچند برخي كرسيهاي بينالمللي يمن در اختيار دولت مستعفي اين كشور است ولي در مجموع شاهد آن هستيم با دولت مستعفي يمن جز عربستان هيچ گروه سياسي و نظامي قدرتمند داخلي ديگر آنها را همراهي نميكند و تاثير زيادي بر سياست اين كشور ندارد و تنها به نام دولت است چرا كه منصور هادي به عنوان رييس دولت خودخوانده عملا يك شخص فراري است. در حال حاضر نيز شرايط نشان ميدهد كه عربستان سعودي نيز تمايلي به بازگرداندن هادي به قدرت ندارد چرا كه آنها ميدانند ديگر هيچكس طرفدار وي نيست و كسي از آن پشتيباني نميكند. از طرفي بايد تاكيد كرد كه يمن يك كشور 27ميليوني است كه مردم براي خود زندگي ميكنند، جنگ ميكنند و حتي شرايط سخت را پشت سر ميگذارند اما عملا آقاي منصور هادي هيچ بخش و گروهي را در يمن نمايندگي نميكند كه بود و نبود آن در يمن تفاوتي ايجاد كند. عربستان هم اميدي به بازگشت هادي ندارد، زيرا وقتي كه در عدن به عنوان يك جنوبي هيچ پشتيباني ندارد چگونه ميتواند بر كل يمن حكومت كند. از همين رو آنچه اكنون در عدن در حال رخ دادن است موضوعي جدي نيست بلكه حتي به نفع كل مردم يمن است كه يك دولت بياعتبار را سرنگون ميكنند. از طرفي ديگر بدنه اصلي مردمي در حال اداره بخش عمدهاي از كشور در صنعا هستند و در برابر عربستان از مردم يمن دفاع
ميكنند.
اما در حال حاضر بايد گفت كه قابليتهاي مربوط به جداييطلبي در يمن به دليل اينكه سالها از يكديگر جدا بودند، وجود دارد. اكنون هم اين موضوع با كمك امارات در حال انجام است و دولتهاي خارجي خواستار تشكيل يك دولت مردمسالار فراگير نيستند، از همين رو بحث جدايي محتملتر از هر گزينه ديگري است. اكنون دولت مركزي درگير جنگ با عربستان است و جايگاه خود را پيدا نكرده است از همين رو گرايشهاي تجزيهطلبانه ظرفيت بسيار بالايي دارد به خصوص به دليل اينكه يمن مشرف است بر تنگه بابالمندب، دولتهاي خارجي علاقهمند هستند يك حكومت ضعيف در يمن حضور داشته باشد. عربستان هم به اين موضوع راضي است و از آنجايي كه خود را در اين جنگ شكست خورده ميداند، ميخواهد يمن تجزيه شود و نميخواهد يك دولت قدرتمند در يمن
تشكيل شود.
كارشناس خاورميانه