1490 - 190

بلا و بيماري از همه دور... اين آرزوي خوبي است، اما زيادي ايده‌آليستي است و طبعا غيرممكن. وقتي به طور متوسط از هر صدهزار ايراني، 130 نفر به سرطان مبتلا هستند (كه خوشبختانه اين ميزان خيلي كمتر از متوسط جهاني است)، وقتي بيش از 10 درصد افراد بالغ كشور ديابت دارند، وقتي روزانه 300 نفر در كشور بر اثر بيماري‌هاي قلبي و عروقي از دنيا مي‌روند (و از اين حيث متاسفانه ركورد دار بالاترين آمار مرگ قلبي در جهانيم)، آن هم با اين اوضاع آلودگي هوا و مخاطرات زيست‌محيطي به‌ويژه در كلانشهرها و شهرهاي بزرگ كه بخش زيادي از جمعيت كشور را در خود جاي مي‌دهند، طبيعي است كه بيماري پشت در هر خانه‌اي منتظر باشد و اگر صاحبخانه درست‌وحسابي حواسش را جمع نكند، مهمان ناخوانده وارد شود و معلوم هم نيست كه به اين سادگي‌ها دست از سر ميزبان بردارد. علاج واقعه پيش از وقوع بايد كرد. اصلاح سبك زندگي- هم از نظر سلامت خورد و خوراك و هم از نظر توجه به فعاليت و تربيت‌بدني- مهم‌ترين مساله اي‌ است كه هر ايراني بايد توجه ويژه‌اي به آن داشته باشد. اما باز اين هم ايده‌آليستي است كه خيال كنيم با رعايت مسائل بهداشتي و اصول سلامت، مي‌توانيم جان سالم به در ببريم. بهتر است خودمان را براي مواجهه با بيماري‌ها مجهز و اطلاعات‌مان را در اين خصوص تكميل كنيم. نمي‌دانم چند نفر از خوانندگان اين يادداشت 1490 و 190 را مي‌شناسند. من -كه از بد حادثه يكي از اقوامم به سرطان مبتلا شده و مشغول انجام امور درماني است- به‌تازگي با اين دو شماره‌تلفن آشنا شده‌ام. اينها شماره‌هاي مركز اطلاع‌رساني دارو و سمومند كه به طور رايگان خدمات مشاوره‌اي ارايه مي‌دهد. اگر كسي درباره نحوه مصرف صحيح داروها، تداخل داروها و مواد غذايي، عوارض جانبي ناشي از مصرف داروها، سازگاري و نحوه اختلاط داروهاي تزريقي، مصرف داروها در دوران بارداري و شيردهي و انواع مسموميت و گزيدگي و گازگرفتگي سوالي داشته باشد، مي‌تواند با اين مركز تماس بگيرد. وجود چنين مركزي در سيستم سلامت و بهداشت كشورمان موهبت بزرگي است و در بزنگاه‌هايي كه دسترسي به پزشك معالج امكان‌پذير نيست، واقعا گره‌گشاست. اين سامانه بانك اطلاعاتي‌اي هم براي داروهاي كمياب دارد و كارشناسانش مي‌توانند داروخانه‌اي را كه فلان داروي كمياب در آن موجود است، به شهروندان معرفي كنند. ما معمولا دست به انتقادمان خوب است و البته انتقاد براي بهبود سيستم‌ها لازم و حتي از نان شب واجب‌تر است. اما بد نيست گاهي هم در مواجهه با چنين خدمات ارزشمند و مفيدي كه البته وظيفه متوليان امر است، خسته نباشيدي به ايشان بگوييم. دست‌شان درد نكند و بلا و بيماري از ايشان و ما، از همه، دور.