شبيخون داور به استقلال
رامتين جباري
يك- اين‌روزها استقلال روي ابرهاست. تيمي يكدست، موفق و جذاب كه فوتبال را روي حساب بازي مي‌كند. استقلال مسلط به شرايط است و تيم مطابق با مختصات هر مسابقه تنظيم مي‌شود. از نفت آبادان در جام‌حذفي تا رويارويي با فولاد در اهواز و از شكست الهلال در ليگ قهرمانان آسيا تا فتح داربي، تركيبي گوناگون از فرم و محتوي است كه هر يك استراتژي مخصوص به خودش را مي‌طلبيد و «تيم شفر» از پس همه‌شان برآمد.
دو- العين امارات هم مسافر همين قطار بود. با همه سرسختي، پلن شفر به تيم ماميچ چربيد. عبدالرحمن كه مديريت شد نصف العين از كار افتاد. با كنترل شماره ۱۰ در دو كانال چپ استقلال و مياني زمين، برنامه‌هاي هجومي حريف عقيم شد.جنگندگي باقري در وسط زمين و نورافكن در چپ با رهبري ابراهيمي، به جباروف مجال مي‌داد كه بالاتر و نزديك به تيام بازي كند. به اين آكاردئون ريتميك، كه براي دفاع جمع و هنگام حمله تا عبور از خط دروازه العين باز مي‌شد، وريا را هم اضافه كنيد.
سه- براي تنظيم ساعت، تايمينگ تيام از شروع اخبار تلويزيون دقيق‌تر است.كافي است يك‌بار ديگر گل‌هاي تيام را براي استقلال مرور كنيد؛ در زمان درست به مكان درست براي لمس درستِ توپ از راه مي‌رسد و تمام. استقلال طبق برنامه پيش رفت تا به سرانجام رسيد و اين لحظه ورود مستقيم «امين بن‌يعقوب» به مسابقه بود؛ داور مالزيايي كه با سوت، قضاوت نمي‌كرد، شليك مي‌كرد. برخورد تقلبي الحسين با اسماعيلي هر جاي ديگري با كارت زرد جريمه مي‌شد كه بن‌يعقوب با يك پنالتي تشويق كرد.
چهار- براي پنالتي اول حسيني عين جليقه ضد گلوله به تن استقلال بود كه ماركوس بِرگ و داور را با هم مهار كرد. بن‌يعقوب ولي از اين حرف‌ها مصمم‌تر بود. در جواب ضد گلوله، انتحاري پوشيد و يك‌تنه به صف استقلال زد؛ دقيقه ۸۶ و اين‌بار بدون برخورد حتي، پنالتي دوم را پيش‌كش كرد. دروازه استقلال از شرم فرو ريخت؛ و اين نماي ديگري از كوتاهي مديران ما در عرصه بين‌المللي است كه شأن ورزشكار و تيم ايراني را براي ناداوري‌ها قابل دسترسي كرده‌اند. هر چه بود، شبيخون داوري به استقلال بيشتر از يك امتياز به غنيمت نبرد.