به اين سه جنگ پايان دهيد
آقاي رييس‌جمهور
گروه جهان| هزينه‌هاي سرسام‌آور جنگ‌هاي فرامرزي ايالات متحده، ماليات‌دهندگان امريكايي را خشمگين كرده است. نشنال اينترست در نگاهي تحليلي به سه جنگي كه امريكا مستقيم يا غيرمستقيم درگير آن است، تاكيد كرده كه واشنگتن بايد هرچه سريع‌تر به سه جنگ در افغانستان، سوريه و يمن پايان دهد.
افغانستان
هشت ماه پس از آنكه دونالد ترامپ، رييس‌جمهور ايالات متحده استراتژي جديد خود براي جنوب آسيا را تبيين كرد، جنگ 17 ساله در افغانستان به همان اندازه قفل شده و به بن بست رسيده است كه پيش از اعزام 3 هزار نيروي امريكايي اضافي به اين كشور بود. استراتژي دولت جديد نيز چيزي نبود بيش از تداوم برنامه‌اي كهن با چند منبع مالي جديد و البته زمان‌بندي نامحدود. تنها تفاوت اين است كه اهداف بيشتري از طالبان از سوي نيروي هوايي امريكا هدف قرار گرفته‌اند و اين تنها مساله‌اي است كه از سوي مقام‌هاي دولت ترامپ در هر نشست خبري مطرح مي‌شود. پنتاگون تلاش بسياري مي‌كند تا به افكار عمومي در داخل بگويد كه استراتژي جنگي در افغانستان نه تنها جديد است كه به نوعي نسخه پيشرفته‌تر نيز به حساب مي‌آيد. مقام‌هاي امروز دولت وقت امريكا اصرار دارند ادعا كنند كه طالبان در نتيجه فشارهاي جديد در حال جنگي است كه نمي‌تواند برنده آن باشد. شايد تمام اين ادعاها درست باشد اما سوي ديگر اين ميدان نيز صحيح است. با وجود 15 هزار سرباز امريكايي، تعيين شاخه‌هاي جديدي براي آموزش و مشاوره دادن به افغان‌ها و برخورداري از بهترين نيروي هوايي، امريكا و دولت افغانستان نتوانسته‌اند برنده اين ميدان باشند. به نظر مي‌رسد كه جنگ در كشور فقير، از هم گسيخته و پيچيده افغانستان كه از چهل سال پيش رنگ صلح را به خود نديده همچنان اجتناب‌ناپذير مي‌نمايد. براساس تحليل كساني كه سال‌هاست مساله طالبان را دنبال مي‌كنند، توان طالبان كه گفته مي‌شود اعضاي آن به 60 هزار نفر مي‌رسند تا چند دهه آتي همچنان مي‌تواند تهديدي بالقوه براي دولت در كابل باشد. تا زماني كه پاكستان نيز بيشتر از آنكه نقش دوست را بازي كند نقش رقيب را برعهده داشته باشد نيز نمي‌توان انتظار داشت كه شبه نظامي‌گري طالبان صرفا با تكيه به حملات هوايي پايان يافته و اين گروه وارد پروسه صلح شود. در اين ميان سربازهاي امريكايي نيز در شرايط بسيار دوگانه‌اي قرار گرفته‌اند كه هم بايد كمك‌هاي نظامي و هم مالي به دولت كابل براي ممانعت از فروپاشي آن ارايه دهند.
يمن
نيروي هوايي ايالات متحده در سه سال گذشته نقش ايستگاه سوخت رساني عربستان در آسمان را بازي كرده است. عربستان سعودي تلاش مي‌كند با حجم بالايي از بمباران، گرسنگي دادن به مردم يمن و شيوع بيماري در اين كشور حوثي‌ها را كه در حال حاضر پايتخت يمن و بخش اعظمي از مناطق غربي را در اختيار دارند به پاي ميز مذاكره بكشاند. زماني كه رياض عمليات نظامي خود عليه مردم يمن را آغاز كرد، ژنرال‌هاي سعودي گمان مي‌كردند كه جنگ در نهايت چندماه طول مي‌كشد و حوثي‌ها به سرعت به مواضع پيشين خود بازمي‌گردند. البته كه چنين برآوردي همواره غيرقابل فرض بود اما به نظر مي‌رسد كه سعودي‌ها اين مساله را باور كرده بودند. مناقشه در يمن وارد سومين سال خود شده لذا به نظر مي‌رسد كه پيش بيني‌ها براي يك پيروزي نرم اشتباه از كار درآمده است. جنگ هر روز بدتر شده و مي‌توان گفت كه يمن تنها در معناي كلمه است كه يك كشور باقي مانده است. بيش از 80 درصد از جمعيت به كمك‌هاي بشر دوستانه نياز دارند و نيمي از بيمارستان‌هاي كشور تخريب شده يا غيرقابل استفاده شده‌اند و قريب به 7 ميليون يمني از قحطي رنج مي‌برند. همواره در سه سال گذشته اين علامت سوال وجود داشته كه چرا امريكا اصولا در مقوله‌اي مربوط به عربستان سعودي تا اين اندازه دخالت كرده و البته به نظر مي‌رسد كه پس از توافق هسته‌اي ايران با امريكا كه عربستان مخالف آن بود، حمايت از رياض در مساله يمن نوعي جبران خسران به نفع سعودي بود. يمن كشوري مهم در خاورميانه است و سياست خارجي ايالات متحده در منطقه بدون توجه به اينكه چه كسي در صنعا قدرت را در دست داشته باشد، ادامه خواهد داشت. ارتزاق محمد بن سلمان دليل خوب و كافي براي اين نيست كه ايالات متحده خود را وارد بزرگ‌ترين بحران انساني قرن كند.
سوريه
جنگ عليه داعش تقريبا تمام شده و آنها كه به دنبال خليفه‌گري بودند رفته‌اند. تنها چند هزار جنگجوي داعشي در بخش‌هايي از خاورميانه و مرزهايي با عراق مانده‌اند. دونالد ترامپ مي‌خواهد نيروهاي خود را به محض آنكه ژنرال‌هايش به او گفتند جنگ در حال پايان است به خانه بازگرداند. با وجود آنكه ترامپ وعده داده تعدادي از نيروهاي امريكايي را در سوريه نگه دارد اما مشاوران نظامي وي مي‌گويند كه او هيچ اشتياقي براي حفظ سربازان امريكايي در سوريه در ميان يا بلندمدت ندارد. رييس‌جمهور بايد يك گام بلندتر بردارد. حواس او بايد به تعداد سال‌هايي كه از حضور امريكا در سوريه مي‌گذرد باشد و بايد بداند كه اين مسووليت ارتش امريكا نيست كه برقرار‌كننده ثبات باشد. امريكا در حال حاضر در مناطقي مانند منبيج صرفا حضور دارد تا مانع از اين شود كه كردهاي سوريه با سربازان ترك درگير شوند. هراندازه كه امريكا بيشتر در سوريه بماند احتمال اينكه وارد عمليات‌هايي شود كه با هدف اوليه‌اش براي حضور در امريكا در تناقض باشد، بيشتر است. راه‌حل پايان دادن به بحران در سوريه در دست مردم اين كشور و همسايگان آن است نه قدرتي خارجي مانند ايالات متحده.
منبع: نشنال اينترست