بازگشت ترامپ و استراتژي ایران
علي آهنگر
ايران از بازگشت دوباره ترامپ شوكه نشد. به نظر مي‌آيد اطرافيان ترامپ در امريكا و نقش‌آفرينان سياست و ژئوپليتيك در منطقه خاورميانه و جهان آنقدر هوشمند هستند كه اين واقعيت را بتوانند درك كنند.
نشانه آشكار اين باورپذيري و شوكه نشدن اين است كه ايران اجازه نداد امريكا بار ديگر به برجام بازگردد. به نتيجه نرسيدن هيچ مذاكره‌اي در دولت مستعجل بايدن آشكارا به اين دليل بود كه ايران روز انتخابات ۵ نوامبر ۲۰۲۴ را از همان سه يا چهار سال پيش‌تر مي‌ديد. پس استراتژي خود را اين‌گونه ترسيم كرد كه نه دست خود را در غني‌سازي خالي كند و نه با بازگشت دوباره امريكا به برجام، دست ترامپ بالقوه ديروز و بالفعل امروز را در فعال كردن مكانيسم ماشه باز بگذارد. سياست ايران تا اينجا تحسين‌برانگيز و با نگاه به آينده بود. دست‌مريزاد.
نشانه ديگر از شوكه نشدن ايران اين است كه در انتخابات زودهنگام پيشين، اجازه داد و حتي تلاش بسيار كرد كه دولتي ميانه‌رو، صلح‌طلب و اهل وفاق و مذاكره بر سر كار آيد. اين اقدام نگاه آينده‌بين ايران را در راه گفت‌وگو و مذاكره پيش چشم جهانيان قرار مي‌دهد.
خاورميانه در بدترين التهاب‌هاي همه تاريخ خود از بعد از جنگ جهاني دوم به سر مي‌برد. خاورميانه در بازي بودن يا نبودن است. ايران تعيين‌كننده اين بازي است.
اكنون دو انتخاب روشن پيش روي ترامپ است يا مذاكره و گفت‌وگوي عزتمندانه با دولتي كه اهل وفاق است يا رويارويي با خاورميانه‌اي كه مسابقه رسيدن به بمب اتم را با سرعت آشكار و نهان سهمگين آغاز مي‌كند.
ايران آينده‌نگر و مصالحه‌جو، در انتخاب‌ها و رويكردهاي پيشين خود نشان داد كه راه گفت‌وگو و مصالحه همراه با عزت و سربلندي مردم خويش را مي‌طلبد. باقي در اختيار دولتيان تازه ايالات متحده است.