يك صيادديگر از صيادان لنج سراج از دست دزدان دريايي نجات يافت
1638 روز بعد
گروه اجتماعي | هزار و 638 روز بعد از آنكه كشتي صيادي سراج توسط دزدان دريايي سوماليايي دزديده شد يك صياد ديگر از ميان صياداني كه به اسارت دزدان دريايي درآمده بودند آزاد شد. پايگاه خبري ميدان در اين باره نوشت: محمد شريف پناهنده ظهر روز شنبه توسط سازمان ملل از دست دزدان دريايي سومالي آزاد شد. اين خبر توسط جان استيد، رييس سابق واحد مقابله با راهزني دريايي در هيات اعزامي سازمان ملل به سومالي، به خانواده پناهنده رسيده است. وزارت امور خارجه ايران نيز اين خبر را تاييد كرده است. اين صياد درحالي آزاد شده است كه هنوز 3 تن ديگر از گروهي چهارنفره از صيادان هنوز در اسارت دزدان دريايي هستند كه در ميان آنها ناخداي اين كشتي هم هست. به گزارش خبرنگار اعتماد، لنج صيادي سراج 6فروردين1394 در مسير بازگشت به ايران به همراه 21 سرنشينش به تصرف دزدان دريايي درآمد و از آن زمان صيادان گرفتار دو دزد دريايي افتادند كه يكي از آنها «عبدالولي» نام داشت. از جمع 21 نفره صيادان ۸ نفر از آنها تحت شكنجه و بر اثر گرسنگي و تشنگي جان خود را از دست دادند. يك نفر نيز توانست از دست دزدان دريايي بگريزد. از سال 1395 و پس ازآنكه جمعي از خبرنگاران و فعالان مدني پيگير موضوع شدند و پويشي تحت عنوان #آزادي_صيادان_ايراني راه انداختند وزارت امور خارجه نيز پيگيريهايي در اين زمينه انجام داد. اما در مجموع روش موجود در قبال دزدان دريايي بياعتنايي به اخاذي آنها بود. از سوي ديگر تلاش خبرنگاران براي توجه به خانواده صيادان متمركز شد. استانداري سيستان و بلوچستان نيز در اين زمينه تلاشهايي كرد. با اين حال براي خانواده صيادان روزگار به سختي گذشته است زيرا عموما درآمد حاصل از صيادي فصلي است. اينك كه آنها بيش از 4 سال است كه در اسارت به سر ميبرند عملا خانواده بدون درآمد ماندهاند.
«گلاب» همان صيادي كه توانست با پاي پياده جادههاي خاكي را طي كند. همسرش اهل پاكستان و خودش شاغل در كنارك بود كه اسير شد. او 14 روز پيادهروي كرد سرانجام به موگاديشو رسيد. سرانجام آنجا توانست خودش را به كاردار سفارت ايران برساند و رها شود. در اين ميان و پس از قولهايي كه وزارت امورخارجه به خبرنگاران و خانواده صيادان داد يك گروه ۴ نفره آنها سال گذشته توسط ايران آزاد شد. يكي از عمدهترين مشكلاتي كه بر سر راه آزادي صيادان اسير قرار گرفت ماجراي حمله به سفارت عربستان در تهران بود. يكي از كشورهايي كه در پي اين ماجرا به درخواست عربستان ارتباط ديپلماتيك خود با ايران را قطع كرد كشور سومالي بود. همين موضوع سبب شد ايران در سومالي هيچ پايگاهي نداشته باشد و موضوع را از طريق سفارت خود در كنيا دنبال كند. به هر طريق زمان عمدهترين عنصري بوده كه در اين مدت آزادي صيادان را بسترسازي كرده است. با اين حال حالا جمالالدين دهواري، عبدالله نوهاني و ابراهيم بلوچنيا همچنان در اسارت هستند.
محمد شريف پناهنده صياد ۴۰ ساله اهل كنارك توضيحي درباره چگونگي آزادي خود نداده و به «ميدان»گفته است: «يكي از دزدها نام مرا صدا كرد و گفت آزاد شدهام. ميدانم اين آزادي توسط سازمان ملل بوده اما نميدانم چرا بقيه صيادها آزاد نشدهاند». در همين حال پروين صباحي، همسر آقاي دهواري اميدوار است كه ايران تلاش بيشتري براي آزادي سه صياد ديگر به كار گيرد. او در مصاحبه با پايگاه خبري ميدان گفته است: «آخرين تماس همسرم مربوط به يك ماه گذشته است و همچنان از ما ميخواهند كه پول آزادي آنها را تامين كنيم اما مبالغ پيشنهادي دزدان خارج از توان خانوادههاست. همه ما نانآور خانواده خود را از دست دادهايم و در اين مدت با تنگدستي و رنج دوري و با نگراني از جان عزيزانمان زندگي كردهايم». او با اعلام نگراني از وضعيت صيادهاي اسير ميگويد: «من به ديدار يكي از صيادان آزاد شده رفتم و رد شكنجههاي جسمي مانند كشيدن دندانها، سوزاندن با آتش سيگار و زخم چاقو را بر پاهاي ايشان ديدم. عزيزان ما چنين شرايطي را در گرسنگي دايمي تحمل كردهاند و ۸ نفر جان خود را از دست دادهاند. ما جز آزادي اين سه بازمانده هيچ خواسته ديگري نداشتهايم».