درويش: از مسوولان سينما مجوز ساخت فيلم نمي‌گيرم
نسخه قانوني رستاخيز منتشر مي‌شود
گروه فرهنگ و هنر
اگرچه فيلم رستاخيز بعد از پنج سال محرم امسال هم در سينماها نمايش داده نشد اما به حتم جنجالي كه حول اين فيلم همزمان با تاسوعا و عاشورا در رسانه‌ها و فضاي مجازي شكل گرفت فراموش‌نشدني است و در خاطره‌ها مي‌ماند. بعد از انتقادهاي تند وتيزي كه اين كارگردان از توقيف فيلمش داشت و در برنامه سينمايي هفت هم صراحتا از رييس‌جمهور خواست كه محرم امسال براي حل مشكل فيلم رستاخيز فكري كند حالا خودش به مخاطبان اين نويد را داده كه منتظر انتشار نسخه قانوني اين فيلم باشند.
احمدرضا درويش كارگردان فيلم رستاخيز كه در يك برنامه تلويزيوني حاضر شد با اعلام اين خبر اما رسما اعلام كرد كه بعد از ماجراهاي اخير و عدم ايستادگي مديران پاي امضا و مجوزشان؛ به اين نتيجه رسيده كه ديگر از آنها مجوز ساخت فيلم نگيرد. اين كارگردان با اشاره به اين نكته كه در آينده كتابي در مورد چگونگي ساخت «رستاخيز» مي‌نويسد و تمام اين آسيب‌هاي وارده را در اين كتاب شرح مي‌دهد سخنان دردناكي را بيان كرد: «ما آبرو مي‌گذاريم و فيلم مي‌سازيم. مگر يك آدم چقدر عمر مي‌كند؟ ۱۵ سال از پيش‌توليد «رستاخيز» تا امروز گذشته است و من فكر مي‌كنم فيلم بعدي من حتما ۳۰ سال زمان نياز دارد! مگر من تا كي زنده‌ام؟»
از نگاه درويش فرهنگ براي سيستم حكومتي ما اهميتي ندارد و آنچه در حال حاضر بر كشور ما حاكم شده است مديريت توييتري است.
كارگردان فيلم رستاخيز در خلال صحبت‌هايش با اشاره به اينكه آنچه براي «رستاخيز» رخ داد سرقت فرهنگي به حساب مي‌آيد، گفت ما به عنوان سازندگان و صاحبان اثر راضي نيستيم از اينكه فيلم به اين صورت در فضاي مجازي و اينترنت منتشر شده و اميدواريم مردم خودشان از ديدن فيلم پرهيز كنند و ديگران را هم از تماشاي «رستاخيز» در فضاي مجازي كه عملي حرام است، پرهيز دهند. اگر علاقه‌مندان صبر كنند توسط صاحبان فيلم به صورت كاملا قانوني و شرعي فيلم بارگذاري خواهد شد و مي‌توانند آن را با كيفيت خوب تماشا كنند.
اما اين كارگردان در ادامه صحبت‌هايش با انتقاد از وضعيت حضور جهاني سينماي ايران گفت: «ما در سينما دچار توهمي عجيب شده‌ايم و فكر مي‌كنيم حضور جهاني داريم در حالي كه به نظر من اين‌طور نيست. حتي در پايتخت شهرهاي اسلامي هم كسي آنچنان دنبال سينماي ايران نيست در همين مزارشريف كه هم زبانيم و فرهنگ‌مان مشترك است، در بازار فروش فيلم‌هاي‌شان يك فيلم ايراني هم ديده نمي‌شود و بيشتر دنبال آثار چيني و تايلندي هستند.»
او در ادامه بيان كرد به نظر من جهان امروز كه از طريق رسانه و عنصر صدا و تصوير پيام مي‌گيرد و منتقل مي‌كند، تشنه ديدن و شنيدن حرف‌ها و باورهاي ما است؛ اينكه ما چه كساني هستيم و چه مي‌گوييم؟ چه طرز تفكري داريم و مي‌خواهيم چه پيامي را به دنيا برسانيم. درويش همچنين گفت كه در اين شرايط نقش شبكه تلويزيوني چون آي‌فيلم و ساير شبكه‌هاي برون‌مرزي دوچندان احساس مي‌شود. او ابتكار تاسيس شبكه آي‌فيلم را بسيار هوشمندانه دانست كه بايد روز به روز با فرم‌هاي تازه با همه محدوديت‌ها به جلو پيش برود.