كمك به ريشهكني فقر
وظيفهاي همگاني
محمدرضا حسينزاده
بيستوپنجم مهر ماه كه مصادف است با هفدهم اكتبر از سوي سازمان ملل متحد به عنوان «روز جهاني ريشهكني فقر» نامگذاري شده و اين در حالي است كه امروز حجم قابل توجهي از مردم جهان با پديده «فقر» دست و پنجه نرم ميكنند. بر خلاف گذشتههاي دور كه «فقر» تنها در نداشتن پول كافي براي ادامه حيات و تهيه مايحتاج روزمره خلاصه ميشد، امروز نداشتن دانشهاي پايه، عدم دسترسي به اينترنت و حتي ندانستن زبان دوم نيز نوعي فقر محسوب ميشود. با اين حال داشتن زندگي حداقلي و تامين نيازهاي اوليه بشري هم در بسياري از نقاط دنيا به يك آرزو تبديل شده است.
در دين مبين اسلام به لزوم برطرف كردن فقر از جامعه توجه ويژهاي شده است. از پيامبر اكرم(ص) نقل شده كه «كاد الفقر اين يكون كفرا - فقر نزديك به كفر است».
مجموعه اين عوامل، دلايل محكمي است مبني بر اينكه همه ما، چه در قالب فردي، چه در قالب سازماني و چه در قالب جامعه، تلاش حداكثري خود را براي از بين بردن و ريشهكني «فقر» به كار بنديم.
طبيعي است كه با كمكهاي مقطعي ميتوان «فقر» را تا حدودي از بين برد اما قطعا اقداماتي ريشهاي و زيربنايي در اين زمينه ميتواند موثرتر واقع شود و «فقر» را به عنوان پديدهاي مذموم به طور كلي از جامعه بزدايد.
نظام بانكي در اين زمينه يكي از مهمترين مسووليتها را بر عهده دارد چراكه حجم قابل توجهي از پول و دارايي اشخاص در اختيار نظام بانكي است و مديريت درست اين منابع ميتواند تا حدي به كاهش «فقر» بينجامد. به همين منظور، بانك ملي ايران در اين زمينه اقدامات گستردهاي انجام داده و همواره بخش عمدهاي از منابع قرضالحسنه خود را به رفع احتياجات عمومي تخصيص ميدهد. همه ساله ميزان زيادي از تسهيلات قرضالحسنه اين بانك در اختيار افراد تحت پوشش نهادهاي حمايتي مانند كميته امداد امام خميني(ره) قرار ميگيرد به طوري كه بسياري از مددجويان با استفاده از همين منابع براي خود كسب وكاري راهاندازي كرده تا آنجا كه قريب به 370 هزار خانوار تاكنون از پوشش حمايتي اين نهادها خارج شدهاند.
همچنين سالانه مبالغي براي آزادسازي زندانيان جرايم غيرعمد تخصيص مييابد؛ افرادي كه به دلايل ناخواسته گرفتار بند شدهاند و خانواده آنها به واسطه همين گرفتاري در تنگدستي به سر ميبرند. خوداشتغالي، كمك به زنان سرپرست خانوار و حتي تسهيلات در قالب رونق توليد و كسب وكار عناوين سرفصلهايي است كه حجم زيادي از منابع بانك ملي ايران به سوي آنها هدايت ميشود. همه اين اقدامات يك نتيجه در بر دارد و آن هم افزايش فعاليتهاي اقتصادي، افزايش درآمد سرانه و حركت به سمت جامعه پويا و درآمدزا به جاي جامعه مصرفكننده و هزينهزاست. به اميد خدا و با ادامه همين مسير، جاي اميدواري است كه با همتي مضاعف و با تمركز بر «رونق توليد» و رشد اقتصادي مستمر، پديده شوم «فقر» از همه جاي كشور عزيزمان زدوده شود.
مديرعامل بانك ملي ايران