پيامد خلأ قدرت در بيروت
اين اقدامات مي‌توانست بخش عمده‌اي از گرفتاري‌هاي جاري را حل و فصل و احساس مثبتي در ميان شهروندان لبناني ايجاد كند. از جمله اين اقدامات رفع سري بودن و محرمانه بودن حساب‌هاي بانكي مقام‌ها بود. از اين طريق مردم مي‌توانستند، بفهمند كه چه كسي از مقام خود سوءاستفاده مي‌كند و چرا بخشي از ثروت‌هاي كشور در اختيار قطب خاصي از مقام‌ها مهاجرت كرده است و بخش عمده‌اي از مردم را در فقر و مشكلات اقتصادي نگه داشته است. اين تصميم به هر تقدير در كابينه حريري اتخاذ شد و اگر فشارها براي كنار زدن او از قدرت كارگر نمي‌افتاد، مي‌توانست اين اصلاحات را پيش ببرد. گروه‌هايي از سياستمداران و فعالان لبناني، پيشنهادهاي افراطي و تفريطي را براي حل قضايا مطرح مي‌كنند كه به گمان من چنين اقداماتي مي‌تواند به تشديد تنش‌ها در اين كشور منتهي شود. يكي از راه‌حل‌ها اين است كه كل مقام‌ها و گرايش‌ها به خواست عربستان، امريكا و رژيم صهيونيستي گردن بنهند و ديگر هيچ سخني از مقاومت در برابر رژيم صهيونيستي نداشته باشند. اين اقدامي است كه امريكايي‌ها بر آن اصرار دارند و عربستان هم از آن حمايت مي‌كند و هواداران و نزديكان خودش در لبنان را به چنين رويكردهايي تشويق مي‌كند. راه ديگري هم مطرح مي‌شود كه نيروهاي واقعي و علاقه‌مند به لبنان كه فداكاري كرده‌اند و شهيد داده‌اند و خانواده خود را در برابر تهاجم و اشغالگري اسراييل از دست داده‌اند از سهم خود در قدرت بگذرند و كار را به افراد تاييد شده از پايتخت‌هاي ديگر واگذار كنند. گروهي مي‌گويند، توافق‌هاي قبلي كه باعث پايان جنگ داخلي در لبنان شده است از جمله توافق طائف كنار گذاشته شود و يك انتخابات عمومي براي تعيين رييس‌جمهور بدون تقسيم‌بندي مذهبي و طايفه‌اي انجام شود و مقام نخست‌وزيري هم كنار گذاشته شود. چنين راهكارهاي افراطي كه با تغيير شكل جا افتاده نظام سياسي در لبنان است قطعا دردسرهاي تازه‌اي ايجاد مي‌كند و باعث مي‌شود كه شرايطي مانند دوران جنگ داخلي در لبنان دوباره سر باز كند. اگر جبهه مقاومت را كناري بگذاريم كه براي دفاع از مرزهاي كشور در مقابل تجاوز خارجي و تروريسم تلاش مي‌كند بسياري از مقام‌هاي فعلي و قبلي ديگر لبنان هستند كه به منافع و امتيازهايي كه از نظام طائفه‌گري به دست آورده‌اند، چسبيده‌اند و حاضر نيستند آن را رها كنند و گروهي از اينها هم در طول ساليان گذشته، اسلحه و ساختارهاي شبه‌نظامي مستقلي براي خود دست و پا كرده‌اند كه در صورت فروپاشي نظام كنوني براي انحصار قدرت آن را به كار خواهند گرفت. بسياري از كساني در صورت از بين رفتن تقسيم مذهبي و طايفه‌اي قدرت، ممكن است مقام‌ها و امتيازهاي خود را از دست بدهند. هر چند در صورت چنين مساله‌اي، نيروهاي ملي و علاقه‌مند به استقلال لبنان به سادگي توان اين را دارند كه بر خلاف جنگ داخلي پيشين در عرض مدت كوتاهي چنين قضايايي را جمع و جور كنند و امنيت را به كشور بازگردانند. اما دوستان مقاومت از جمله جنبش امل، حزب‌الله و هواداران رييس‌جمهور ميشل عون، مخالف راهكارهاي افراطي و تفريطي هستند و معتقدند كه از طريق مسير گفت‌وگو و اجماع و آگاه كردن مردم براي مبارزه واقعي با فساد، مي‌توان مسائل را به بهترين وجه حل و فصل كرد.