بهترين كتاب‌ها درباره احقاق حقوق كارگران
بهار سرلك / اول مه، روز جهاني كارگر به كارگرها و طبقه كارگر جامعه اداي احترام مي‌شود. سايت به خاطر كتاب، نگاهي به بهترين آثار داستاني و غيرداستاني درباره مبارزه‌ها و حقوق كارگران دارد.
مبارزه‌هاي عمومي، جنگ‌هاي شخصي، نوشته لارا ويكينسون 2014
داستان دهكده خيالي يورك‌شاير فنلي داون را به تصوير مي‌كشد و جايي كه «مندي واكر»، مادر 23 ساله چهار كودك، همسر «راب»، كارگر معدن است. داستان «مندي» براساس تجربيات هزاران زن مانند او است؛ تجربياتي كه تبديل به جنبشي ملي شد. جنبش «زنان عليه بسته شدن معدن» به همسران كارگران معدن اين فرصت را داد كه صداي خود را در جامعه مردسالاري به گوش همگان برسانند.
هيچ چيز براي حسادت نيست، نوشته باربارا دميك 2009
اين كتاب اقتباسي از فيلم و واقعه‌هاي سياسي است و از پروپاگاندا و اطلاعات غلطي كه كره شمالي مي‌دهد و از افرادي كه رژيم كيم جونگ ايل بر زندگي آنها تاثير گذاشته است، مي‌گويد. «دميك» با بيش از 100 فراري از كره شمالي مصاحبه كرده است. گزارش‌هاي شخصي آنها گاهي خنده‌دار مي‌شوند اما در واقع اندوه‌آور هستند و گزارش جزييات زندگي شهروندان كره شمالي از زبان خودشان نافذتر است تا بررسي اجمالي و خشك بروكراسي سياست. اين كتاب نگاهي به درون زندگي روزمره ساكنان كره شمالي دارد.
خداي چيزهاي كوچك، نوشته «ارونداتي روي» 1997
نخستين رمان «ارونداتي روي» تحت عنوان «خداي چيزهاي كوچك» با توسل به روايت غيرخطي، عواقب زندگي در سيستم طبقاتي هند را گيج‌كننده و اندوه‌آور ترسيم مي‌كند. داستان در جنوب هند اتفاق مي‌افتد و بحران سياسي، تبعيض اجتماعي را از نگاه دختري جوان كه پدرومادرش صاحب كارخانه ترشي‌سازي هستند، روايت مي‌شود. كارگران كم‌درآمد كارخانه كه طبقه پايين جامعه هند را تشكيل مي‌دهند جنبش اعتراضي راه مي‌اندازند و اين جنبش براي هر كدام از اعضاي خانواده دختر مفهومي متفاوت دارد. افرادي كه سعي در ايجاد اختلال در ساختار اجتماعي و سياسي دارند به‌شدت تنبيه مي‌شوند.
آناتومي معجزه، نوشته پتي والدمير 1997
اين كتاب نوشته «پتي والدمير» ارزيابي وسيعي از ريشه، بسط و گسترش و خاتمه آپارتايد در جنوب آفريقا دارد. «والدمير» قبل از نگارش كتاب تمامي رويدادهاي حساس دهه 1980 را شاهد بوده و با هر شخصي كه در اين رويدادها شركت داشته صحبت كرده، بنابراين او توانايي به تصوير كشيدن دو طرف مبارزه را بيش از هر شخص ديگر در تاريخ دارد. تمركز او بر سياستمداران، نقشي را كه مردم جنوب آفريقا در به پايان رساندن آپارتايد داشتند لكه‌دار كرده است.
زنان: طولاني‌ترين انقلاب، نوشته «جوليت ميچل» 1966
نخستين بار «زنان: طولاني‌ترين انقلاب» در مجله «نيو لفت ريويو» چاپ شد. اين رساله از جنبش زنان الهام گرفته بود و خبر از موج دوم فمينيسم در انگلستان مي‌داد. «جوليت ميچل» در اعتراض به ايده «فرانتس فانون» كه گفته بود زن‌ها فقط بايد بعد از انقلاب از زير سلطه خارج شوند، به شكاف بين نظريه‌هاي اجتماعي و اقتصادي در ارزش كار زنان و جايگاه نامحسوس آنها درون هسته خانواده اشاره مي‌كند. «ميچل» مفهوم كاپيتاليستي اينكه يك خانواده مدل اجتناب‌ناپذيري از يك جامعه پيشرفته است را به باد انتقاد مي‌گيرد و توسل «ميچل» به نظريات «ماركس»، «روانكاوي» و آثار ادبي باعث شده هنوز هم طنين گفته‌هاي اين رساله به گوش برسد و شرايط كنوني زنان در سراسر جهان را به چالش مي‌كشد.