يك تساوي هيجان‌انگيز در دربي پايتخت
جنگ غول‌ها برنده نداشت
تا دقيقه 76 جريان بازي به نفع آبي‌هاي پايتخت در جريان بود و در حال دفاع از برتري يك گله‌شان مقابل رقيب سنتي بودند و نيم‌نگاهي به حركات سريع و انفجاري مهدي قائدي داشتند. اما با بيرون رفتن قائدي و حضور رضاوند به جاي او در زمين، خط دفاع پرسپوليس از فشار رواني حضور قائدي رهايي يافت و از اين لحظه بود كه خيمه سنگين پرسپوليسي‌ها روي دروازه استقلال آغاز شد. شاگردان يحيي گل‌محمدي با آرامش زياد و بدون اينكه تحت‌تاثير شرايط احساسي دربي قرار بگيرند به دنبال راهي براي رسيدن به دروازه حسين حسيني بودند و سرانجام صبوري اين تيم در دقيقه 89 جواب داد. آنتوني استوكس كه در دقيقه 71 وارد زمين شده بود ضربه‌اي به توپ وارد كرد كه چندان روي پايش جفت و جور نشد، اما درون چارچوب بود و حسين حسيني با دفع ناقص توپ آن را به سمت چپ دروازه‌اش فرستاد تا بشار رسن از زاويه‌اي بسيار تنگ دروازه تقريبا بدون دروازه‌بان استقلال را باز كند و كار را به تساوي بكشاند. بعد از اين گل پرسپوليسي‌ها به دنبال گل دوم بودند و آنتوني استوكس كه خلاف گفته رسانه‌ها چندان اضافه وزن نداشت، با ضربه‌اي زيبا دروازه استقلال را تهديد كرد كه با بدشانسي توپش به بيرون رفت. دو دقيقه بعد از اين صحنه استقلال روي يك ضربه ايستگاهي از فاصله‌اي دورتر صاحب موقعيت شد و آخرين موقعيت بازي را ارسلان مطهري، مرد دو‌گله ميدان از دست داد و بيژن حيدري چند ثانيه بعد سوت پايان بازي را به صدا درآورد. 20 دقيقه پاياني اين مسابقه، جايي بود كه ميزان تجربه مربي‌هاي دو تيم نتيجه بازي را تغيير داد. هر سه تعويض يحيي گل‌محمدي در تغيير روند بازي به نفع پرسپوليس كارآمد بودند و تنها تعويضي استقلال هيچ نقش مثبتي در حفظ نتيجه براي تيمش نداشت. فرهاد مجيدي كه برد پرسپوليس را در مشت خود مي‌ديد، با ارايه نمايشي محتاطانه در دقايق پاياني قافيه را باخت و برد را با تساوي عوض كرد. هر دو مربي براي برد به ميدان آمده بودند و همين عامل تاثير بسيار مهمي در خلق 27 شوت به سمت دروازه از جانب دو تيم داشت. يحيي گل‌محمدي هنوز به درك و شناخت خوبي از تيمش نرسيده و نتوانست از تمام پتانسيل پرسپوليس در اين مسابقه استفاده كند؛ هرچند با تعويض‌هايش موفق شد نواقص به وجود آمده در تركيب ابتدايي را تصحيح كند. فرهاد مجيدي هم با وجود اينكه از تيمش بازي هجومي مي‌خواست، برنامه درستي براي خلق موقعيت نداشت. در بسكتبال زماني كه يك بازيكن مهاجم مقابل يك مدافع بلندقامت‌تر از خودش قرار مي‌گيرد، اصطلاحا «ميس‌مچ» مي‌شود و از جريان بازي خارج. مهدي قائدي در طول اين مسابقه بارها مجبور شد با جلال حسيني وارد نبرد هوايي شود كه نتيجه اين نبرد را هر كسي مي‌تواند حدس بزند. تعويض ميليچ كه روز پرفروغي به‌خصوص در دقايق پاياني نداشت مي‌توانست امتيازي مثبت براي فرهاد قلمداد شود، اما مجيدي كه غرق در جريان بازي بود تنها يك بار تعويض كرد. جداي از ايرادهايي كه به هر دو مربي در اين ديدار وارد است، نمي‌توان از زيبايي اين مسابقه چشم‌پوشي كرد؛ نبردي كه اگر بيژن حيدري اين‌قدر اصرار به سوت زدن نداشت و 38 بار اعلام خطا نمي‌كرد، مي‌توانست از اين هم زيباتر باشد. حيدري براي كنترل بازي هر برخوردي را خطا اعلام مي‌كرد و هواداران و بازيكنان به اين نحوه قضاوت اعتراض داشتند. در مورد اين مسابقه نبايد از اشتباهات اثرگذار بازيكنان هم چشم‌پوشي كرد. عليرضا بيرانوند، محمد انصاري و مهدي شيري بازيكناني بودند كه روي دو گل استقلال نقش داشتند و حسين حسيني و روزبه چشمي روي گل‌هاي پرسپوليس. استقلالي‌ها در اين مسابقه 313 پاس ارسال كردند كه تنها 71درصد آنها به مقصد رسيد. يكي از دلايل اينكه اين آمار ضعيف ثبت‌شده، پرس شديد پرسپوليسي‌ها به‌خصوص در 20 دقيقه پاياني بود كه اجازه نمي‌داد مالكيت توپ استقلالي‌ها بيش از 6 ثانيه طول بكشد و آنها مجبور به ارسال‌هاي بلند مي‌شدند كه مدافعان سرزن پرسپوليس توپ‌ها را دفع مي‌كردند. در سوي مقابل پرسپوليس 485 پاس داشت كه 82درصد آنها صحيح بود و اين آمار خوب هم به دليل باحوصله بازي كردن اين تيم در دقايق پاياني است و قبل از آن اختلاف دو تيم اين‌قدر نبود. مهاجم‌هاي پرسپوليس در اين مسابقه روز خوبي نداشتند و علي علي‌پور با وجود گلي كه به ثمر رساند، فرصت‌هاي زيادي را هم سوزاند. اوساگانا بيش از اينكه در طرح‌ريزي حملات و شركت در موقعيت‌ها نقش داشته باشد، وظيفه تخريب بازي‌سازي حريف را دارد و به غير از پاس گل زيبايي كه باعث شد علي‌پور مقابل دروازه خالي قرار بگيرد، در اغلب مواقعي كه صاحب توپ مي‌شد بازيكني گيج و سردرگم بود. در سمت مقابل مهاجم‌هاي استقلال مثل بازي‌هاي قبلي اصطلاحا «آن‌‌فاير» بودند و هر بار در يك‌سوم دفاعي پرسپوليس صاحب توپ مي‌شدند به خوبي ايجاد موقعيت مي‌كردند. وحيد اميري روز خوبي را سپري كرد و جور بد بودن مهدي ترابي را هم كشيد. بشار رسن از لحظه‌اي كه وارد زمين شد جريان بازي را به خوبي كنترل كرد و روز بد احمد نوراللهي را جبران كرد. علي كريمي يكي از تحت فشارترين بازيكنان خط مياني استقلال بود و او بود كه اغلب مواقع تحت پرس پرسپوليسي‌ها مجبور مي‌شد زير توپ بزند. به غير از محمد انصاري كه در سطح اين مسابقه نبود، مهدي شيري هم روز خوبي نداشت و به‌خصوص در حمله نتوانست بازيكن موثري باشد. او روي گل دوم استقلال هم موثر بود و با اشتباه در جاگيري وقتي كاميابي‌نيا جا ماند به سرنوشت كمال دچار و قائدي وارد محوطه جريمه شد. كنعاني‌زادگان بهترين بازيكن تدافعي پرسپوليس در اين مسابقه بود و بيش از 5 بار موفق شد ضدحملات استقلال را كنترل يا قطع كند. خط دفاع سه‌نفره استقلال روز پرفروغي نداشت و در مقابل حملات پرسپوليس آسيب‌پذير ظاهر مي‌شد و همين آسيب‌پذير بودن، مجيدي را مجبور كرد در دقايق پاياني رو به دفاع اتوبوسي بياورد. در پايان نبايد فراموش كرد كه كم‌كاري شركت تجهيز و ايرادات بسيار زياد بليت‌فروشي و البته تصميم شوراي تامين مبني بر فروش تنها 56هزار بليت، باعث شد صندلي‌هاي خالي آزادي چشم‌ها را آزار بدهد.