ادامه از صفحه اول
دزداني كه صياد صيد مي‌كنند!
يا ناخواسته و بدون اطلاع وارد آب‌هاي اين كشورها مي‌شوند، يا اينكه بر اثر توفاني‌شدن دريا يا نقص فني لنج ناچار خواهند شد به آب‌هاي سرزميني كشورهاي يادشده پناه ببرند اما اين پناهندگان بلافاصله پس از پا نهادن بر ساحل به ظاهر نجات طعمه‌هايي جذاب و پولسازي خواهند شد براي گاردهاي ساحلي اين كشورهاي بحران‌زده و گرسنه. مي‌دانيم كه بنادر استراتژيك چابهار و كنارك در سيستان و بلوچستان به عنوان قطب صيد و صيادي ايران شناخته مي‌شوند و اكنون نيز بيش از 60 درصد صيد ماهيان صنعتي كشور و 40 درصد از كل صيد ايران در همين استان تامين مي‌شود بنابراين صيادان براي صيد بيشتر به آب‌هاي دور مي‌روند و ناخواسته يا از مرزهاي مشخص آبي عبور كرده و توسط گارد ساحلي كشورها بازداشت مي‌شوند، يا اينكه صيادان بلوچ طعمه صيد دزدان دريايي خواهند شد كه در هر دو صورت در ازاي آزادي اسيران بايد مبالغي هنگفت پرداخت شود در غير اين صورت يا از گرسنگي و تشنگي خواهند مرد يا از خطر شكنجه‌هاي طاقت‌فرسا و بي‌رحمانه. بر اساس آمارهاي موجود در حال حاضر تنها در شهرستان كنارك بيش از 25 هزار صياد به وسيله 930 فروند لنج و هزار و چهارصد قايق در اين منطقه مشغول صيد و صيادي هستند كه شمار بالايي از اين صيادان را روستاييان شهرستان‌هاي همجوار دو بندر چابهار و كنارك تشكيل مي‌دهند كه هر ساله به خاطر حوادث دريايي اينچنيني و مشابه همچون غرق شدن كشتي‌ها و لنج‌ها يا جان خود را از دست مي‌دهند يا اينكه سال‌هاي بسياري از عمر گران خود را در اسارت مي‌گذرانند. آن‌طوركه خانواده‌هاي چهارده ماهيگير اسير در كشور موزامبيك اظهار مي‌دارند و طبق تماس‌ها، تصاوير و ويديوهاي ارسالي اين زندانيان وضعيت ايشان اكنون بسيار اسفناك است و سوا از گرسنگي، وضعيت بد نگهداري، شكنجه‌هاي جسماني سخت و طاقت‌فرسا شرايط را براي اين صيادان بلوچ غيرقابل تحمل كرده است.
ورود ناخواسته، يا به اجبار ماهيگيران بلوچ به آب‌هاي كشور سومالي كه از جنگ داخلي و عدم تمركز حكومت واحد و مركزي رنج مي‌برد تاكنون بيشترين مخاطرات و آسيب‌ها را براي اين صيادان بلوچ داشته تا جايي كه در بسياري از مواقع منجر به از دست دادن جان ايشان شده و در بهترين حالت ممكن طعم تلخ و كشنده ماه‌ها و سال‌ها اسارت را در چنگال دزدان دريايي، يا در زندان‌هاي اين كشور فقير و ناامن تجربه كرده‌اند. به هر روي خانواده‌هاي صيادان زنداني در جمهوري موزامبيك همچون خانواده‌هاي 17 زنداني اسير آزاد شده در كشور سومالي در سال گذشته و 3 زنداني نجات يافته ديگر در اوايل سال جاري اميدوار به ديپلماسي ديپلمات‌هاي كشورمان هستند تا هر چه زودتر سوا از رنج معيشت و دست و پنجه نرم كردن با فقر و نداري از در بند بودن تنها نان‌آوران خانواده خويش و فراق عزيزان‌شان رهايي يابند. تا بعد.
تركيه و سياست خارجي‌تهاجمي
به همين دليل است كه در اين منطقه شاهد درگيري‌هاي جدي ميان تركيه و مصر و تركيه و يونان هستيم تا جايي كه در اين رقابت‌ها كاملا مخالف اهداف جمعي ناتو است كه تركيه يكي از اعضاي آن محسوب مي‌شود. به نظر نمي‌رسد كه هيچ كدام از طرفين برنامه‌اي براي عقب‌نشيني داشته باشد. يعني هم تركيه مي‌خواهد حقوق خود را در مديترانه شرقي حفظ و احيا كند و هم تلاش دارد استقلالش را نشان دهد. دولت تركيه تلاش دارد تا نفوذ خود را در شاخ آفريقا گسترش دهد و با سومالي و جيبوتي روابطي جديد برقرار كند، حتي شخص اردوغان به سومالي سفر كرد تا بتواند اين كشور را به يكي از اقمار تركيه در آفريقا تبديل كند. اما بعد از يك دهه تلاش واقعيت اين است كه تركيه هنوز موفق به اجراي رويكرد توسعه‌طلبانه‌اش در مديترانه نشده است. چرا كه اين رويكرد هم هزينه اقتصادي، امنيتي و سياسي زيادي دارد و هم اصولا پذيرشي از سوي بازيگران ديگر منطقه براي چنين رويكرد توسعه‌طلبانه‌اي وجود ندارد. از سوي ديگر تركيه در سال‌هاي اخير با توجه به اختلافات عديده‌اي كه با غرب در برخي مسائل پيدا كرده، تلاش مي‌كند در همكاري با شرق و به ويژه مسكو برخي مسائل خود را پيش ببرد. اين موضوع باعث شده در برخي مسائل، سياست تركيه در مقابل غرب تهاجمي به حساب آيد. بايد ديد سياست خارجي تهاجمي تركيه كه در برخي موارد مانند مساله مديترانه به‌حق و در راستاي منافع ملي اين كشور بوده و در برخي موارد نظير مساله تركيه به اشتباه از سوي آنكارا اتخاذ شده است، آيا مي‌تواند در ميان مدت منافع تركيه را تأمين كند يا بايد شاهد يك بازنگري جديد از سوي آنكارا باشيم.