فروش خانه‌هاي شاخص اهواز
يكي پس از ديگري
احمد محمود بي‌خانه شد
قاسم منصور آل‌كثير
ماجراي فروش و تخريب خانه‌هاي تاريخي و شاخص اهواز اتفاق جديدي نيست. از تخريب قصر شيخ خزعل گرفته تا فروش سراي عجم يا سله و دادرس و... از بي‌توجهي به خانه شيخ نبهان اول در منطقه عامري تا اين بار فروش خانه احمد محمود نيز كه به جرگه خانه‌هاي برباد رفته بپيوندند تا اهواز در ليست خانه‌هاي فراموش شده ركورددار باشد. احمد محمود چهره نام‌آشناي همه علاقه‌مندان به ادبيات است. او بخشي از تاريخ ادبي معاصر اهواز است. توجه به اين شخصيت بايد بر عهده همه ارگان‌ها و نهادهاي فرهنگي كلانشهر اهواز يعني معاونت فرهنگي شهرداري، حوزه هنري، اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي و اداره كل ميراث فرهنگي باشد. چگونه است كه اين ادارات عريض و طويل نتوانستند نسبت به تملك اين خانه گامي بردارند؟ پاسخ شايد ساده باشد. سياست‌زدگي عرصه فرهنگي كه منجر به مديريت افرادي مي‌شوند كه در بهترين حالت انسان‌هاي بي‌ذوق و خالي از نگاه زيباي هنري هستند.
اهواز تبديل به شهري مرده و بي‌روح شده است. شهري كه رود كارون از دل آن مي‌گذرد و نخيلاتش سر به فلك مي‌كشيد و سرمايه‌اش مثال‌زدني است چرا بايد به اين وضعيت مبتلا شود؟ آيا اين وضعيت تصادفي رخ داده است؟
در عصري كه مديران شهرهاي مشهور جهان دغدغه افزايش موزه‌ها و ابنيه‌هاي ميراثي خود را دارند در اين سوي جهان مديران اغلب در دغدغه افزايش روز و ساعت‌هاي مديريت هستند و سازندگي و رسيدگي به اموري كه براي هويت شهري كه مثل دميدن روح در كالبد اهميت دارد بي‌توجه هستند.
شهر اهواز گويا تبديل به شهري با مديران سياسي(بخوانيد سياست‌زده) شده است. شهر اهواز مفهومي طرد كننده پيدا كرده است. حتي شهري صنعتي نيست. نقش صنعت در شهر ديده نمي‌شود. حتي گردشگري صنعتي نداريم. شهر بايد به همه طيف‌ها حتي هنرمندان تعلق داشته باشد. تغيير قيمت زمين، اهواز را شتابزده به سمت ساخت‌وساز و اعياني‌سازي برده و اطيافي مثل طيف هنرمندان گويي از شهر اخراج مي‌شوند. اين روند ما را به سمت شهر اعياني‌سازي شده مي‌برد با توجه به اينكه اهواز ظرفيت اعياني‌سازي شدن ندارد.
اگر جلوي اين روند گرفته نشود احتمالا بايد منتظر موقعيت‌هاي خطرناك اجتماعي باشيم. بايد منتظر و شاهد فروش بسياري از خانه‌هاي تاريخي اهواز باشيم و پس از مدتي به جاي آنها برج و خانه‌هاي قوطي كبربتي معلق در هوا ببينيم.
در بهره‌وري از فضاي شهري نگاه عادلانه ديده نمي‌شود كه نتيجه‌اش مي‌شود شهري با كمترين سرانه فرهنگي و نابودي و حذف بناهاي شاخص كه بخشي از هويت شهر هستند.
اگر در زمينه بافت تاريخي بخواهيد عمق فاجعه را بدانيد همين را بگويم كه اولين جلسه كارگروه حفظ و احياي بافت تاريخي اهواز پس از سال‌ها تازه توسط اداره ميراث فرهنگي خوزستان ماه گذشته برگزار شد!