تاكيد اولين وزير زن جمهورياسلامي بر لزوم كانديداتوري زنان در رياستجمهوري
خبري در راه است؟
زنان اصولگرا فعاليت خود را دوچندان كرده و اين روزها با برگزاري جلسات مختلف و سخنرانيهاي پيدرپي قصد دارند براي شركت در انتخابات 1400 خود را آماده كنند. آنان البته فعلا براي انتخابات ميان دورهاي مجلس پيشگام شدهاند اما به نظر ميرسد براي حضور در انتخابات رياستجمهوري نيز برنامههايي در سر دارند. هرچند ميدانند تا به حال فقهاي شوراي نگهبان درباره كانديداتوري زنان چه نظري داشته و نيز باخبرند كه ظاهرا همچنان بر همان نظر گذشته ثابت قدمند. پيش از اين البته بسيار درباره تلاش زنان اصلاحطلب براي انتخابات رياستجمهوري شنيدهايم. از جمله مرحوم اعظم طالقاني كه طي ادوار مختلف براي انتخابات رياستجمهوري نامنويسي كرد اما هيچگاه صلاحيتش براي اين انتخابات از سوي شوراي نگهبان تاييد نشد. امسال اما جوي متفاوت پيش آمد و برخي اين گمانهزني را مطرح كردند كه ممكن است در اين دوره زنان هم بتوانند از فيلتر شوراي نگهبان عبور كنند. برخي سخنان عباسعلي كدخدايي سخنگوي شوراي نگهبان در اين باره را اميدواركننده تحليل كردند. او چندين بار اعلام كرد تا به حال زني به خاطر جنسيت در اين انتخابات ردصلاحيت نشده است. اما در عين حال چندي پيش احمد خاتمي از فقهاي شوراي نگهبان آب پاكي را روي دست همه ناظران ريخت و تلويحا از اين گفت كه تغييري حاصل نشده و بعيد است كه زنان بتوانند در انتخابات رياستجمهوري به عنوان كانديدا حاضر باشند. با اين حال اين روزها زنان اصولگرا به گونهاي سخن ميگويند كه گويا قرار است يكي از آنان نيز در اين انتخابات تاييد صلاحيت شود. از جمله ديروز لاله افتخاري تاكيد كرده كه باتوجه به سخنان كدخدايي احتمال تاييد صلاحيت يك زن براي انتخابات رياستجمهوري كاملا وجود دارد. از طرف ديگر مرضيه وحيد دستجردي كه به عنوان تنها وزير زن در تاريخ جمهوري اسلامي شهره است، تاكيد كرده كه بهتر است زنان نيز در اين انتخابات نامنويسي كنند. او همچنين خبر داده كه زنان اصولگرا قصد دارند براي انتخابات رياستجمهوري نامنويسي كنند. اظهارنظرهايي كه باعث شده برخي از اين بگويند كه شايد زنان اصولگرا از تحولي در نگاه شوراي نگهبان باخبرند كه اينچنين از لزوم كانديداتوري زنان ميگويند.
لاله افتخاري، چهره سياسي اصولگرا ديروز در رابطه با تصميم به كانديداتوري در انتخابات ميان دورهاي مجلس گفت: «بسياري بعد از مجلس نهم و بعد از سال گذشته به ما گفتند و به عقيده من بايد وارد اين عرصه شويم و من قصد كانديداتوري دارم. تجربياتي ۱۲ ساله وجود دارد و به هر حال برنامههايي دارم و مسائلي وجود دارد، به خاطر انتظاري كه مردم و نخبگان دارند به نظر من بايد وارد اين عرصه ميشدم. من ۱۲ سال در عرصه سياسي بودم و برنامه من كاملا مشخص است.»
افتخاري در مورد موضوع رجل سياسي براي انتخابات رياستجمهوري نيز صحبت كرده و گفته است: «هر گزينهاي كه از طرف شوراي نگهبان به عنوان رجل سياسي تاييد شود چه خانم و چه آقا اگر در شاخصهاي مربوطه امتيازي قوي كسب كند، مورد حمايت ما خواهد بود. كساني كه وارد گود شدهاند كم نيستند ولي رشدها خوب بود و بايد از بين همه اين خوبها خوبترها را انتخاب كرد. سخنگوي شوراي نگهبان امكان حضور يك زن را رد نكرده است ما قبلا وزير زن نداشتيم ولي خانم دستجردي وزير خانم بود و مشكلي پيش نيامد. رياستجمهوري يك سايز بزرگتر از وزارت و گامي بلندتر است بنابراين نبايد مشكلي باشد و مهم نظر شوراي نگهبان است كه سخنگوي شوراي نگهبان اعلام كرد، مشكلي وجود ندارد و احتمال اينكه يك زن تاييد ۱۴۰۰ باشد كاملا وجود دارد.»
اما به نظر ميرسد كه افتخاري تنها زن اصولگرايي نيست كه ميخواهد در روزهاي انتخاباتي 1400 خودي نشان دهد. از جمله ديگر چهرههاي مطرح زنان اصولگرا، مرضيه وحيد دستجردي وزير بهداشت دولت احمدينژاد است. او كه در سالهاي گذشته در انفعال سياسي به سر ميبرد، چند وقتي است دوباره فعال شده و اينجا و آنجا سخنراني ميكند. وحيد دستجردي ديروز رسما اعلام كرد كه قرار است از جريان اصولگرايي زناني در انتخابات رياستجمهوري نامنويسي كنند. او درباره احتمال كانديداتوري خود در انتخابات ميان دورهاي مجلس يا رياستجمهوري گفته است: «در مورد انتخابات مجلس كه نظر شخصي بنده روي لاله افتخاري است؛ اما براي انتخابات ۱۴۰۰ كانديداهاي فراواني داريم كه نياز به كانديداتوري فرد ديگري نيست.» او همچنين درباره كانديداتوري زنان تاكيد كرده است: «بهتر است زنان هم براي حضور در انتخابات ۱۴۰۰ به عنوان كانديدا، اعلام حضور كنند اما به دليل اينكه بسياري از زنان و مردان براي حضور در انتخابات ۱۴۰۰ اعلام آمادگي كردند، نياز به حضور افراد بيشتري نيست، چراكه انتخاب مردم را سختتر ميكند. البته شنيدم كه تعدادي از زنان هر دو جريان اصلاحطلب و اصولگرا براي حضور در انتخابات رياستجمهوري به عنوان كانديدا اعلام آمادگي كردند.»
با اين وجود برخي ميگويند كه اين حركت زنان اصولگرا بيشتر در راستاي رقابت با اصلاحطلبان است و اينكه ميخواهند با اين حركت نشان دهند همچون رقيب، نگاهي مترقي به مسائل زنان و ديگر موضوعات حقوق شهروندي دارند. هرچند همچنان طيفي از ناظران بر اين باورند كه اين اظهارات اصولگرايان ميتواند نشان از عزمي در حاكميت باشد. آنها معتقدند اگر زنان اصلاحطلب از لزوم كانديداتوري زنان بگويند، بايد موضوع را تنها در حد طرح مطالبه جامعه مدني تحليل و ارزيابي كرد، اما وقتي زنان اصولگرا و منتسب به جناح محافظهكار از موضوعي صحبت ميكنند، ممكن است اوضاع متفاوت باشد.