رويايي كه حالا به واقعيت كشيده شده
لستر شگفت‌انگيز
علي ولي‌اللهي
اگر دهه دوم قرن بيست‌ويكم براي مردم دنيا خاطرات تلخي از جنگ‌ها و خونريزي‌ها و شيوع بيماري به جا گذاشته براي روباه‌هاي انگليسي چيزي جز سرخوشي به همراه نداشته است. لسترسيتي تيمي كه تا پيش از سال ۲۰۱۶ جزو تيم‌هاي سوار بر آسانسور ليگ بود و ميان دسته برتر و چمپيونشيپ در رفت‌وآمد به فاصله چند سال تبديل به يكي از قدرت‌هاي فوتبال انگليس شد. آنها شنبه شب در فينال FA Cup موفق شدند چلسي، فيناليست ليگ قهرمانان امسال را با يك گل شكست دهند و براي نخستين بار جام قهرماني را بالاي سر ببرند. اين فعلا آخرين افتخاري است كه نصيب لستر شده. اين تيم پيش از اين براي نخستين بار قهرماني در ليگ برتر، حضور در ليگ قهرمانان و صعود به دور حذفي را هم تجربه كرده بود. لستر در دو سال گذشته توانسته با ايستادن بين ۶ تيم اول ليگ برتر به رقابت‌هاي اروپايي هم برسد. اين تيم در فصل جاري هم يكي از اصلي‌ترين شانس‌هاي كسب سهميه ليگ قهرمانان فصل بعد است.
درخشش لستر در فوتبال باشگاهي اروپا چند سالي است كه سوژه رسانه‌ها و گپ‌وگفت علاقه‌مندان به فوتبال شده است؛ همه آنهايي كه از جادوي رانيري و جيمي واردي و رياض محرز و انگولو كانته در سال ۲۰۱۶ مي‌گويند؛ آنهايي كه از معمار اصلي تيم يعني ويچاي سريواداناپرابها مديرعامل فقيد لستر مي‌نويسند، مردي كه از تايلند به انگلستان رفت و فوتبال را تحت‌تاثير قرار داد. با اين وجود در بين تمام تمجيدها و افسانه‌سرايي‌ها هميشه يك حفره كوچك به چشم مي‌خورد. انگار همه منتظرند ببينند عمر اين رويا چه زماني به سر مي‌آيد. به بيان ساده‌تر هنوز خيلي‌ها باور نكرده‌اند لستر از اين پس قرار است يك مدعي هميشگي باشد و ممكن است تاپ سيكس به تاپ سون تغيير پيدا كند.
لستر در سال نخست پس از قهرماني تا مرز تمام شدن رويا و ورود به كابوس پيش رفت و فصل را در رتبه دوازدهم به پايان رساند تا نگاه ترحم‌‌برانگيز رسانه‌ها و كارشناسان به سمت روباه‌ها سرازير شود. جدايي چهره‌هاي موثر تيم از جمله انگولو كانته يكي از دلايل افت تيم معرفي شد. آن زمان لستر شبيه به بچه شيرين‌سخني بود كه حرف‌هاي بزرگانه و با نمكش موجبات بهت و هيجان ديگران را فراهم آورده اما خيلي زود نشان داده كه در نهايت او يك كودك است و نبايد جدي گرفته شود.
با اين حال مديران لستر پس از درگذشت ويچاي توانستند بحران‌ها را يكي پس از ديگري مديريت كنند و با وجود از دست دادن ستاره‌هاي بزرگي نظير رياض محرز و هري مگواير در دو فصل بعدي با ايستادن در رتبه تك رقمي كار را به پايان برسانند. اوج هنر مديران لستر زماني رقم خورد كه آنها برندان راجرز را از سلتيك به كينگ پاور آوردند. مربي سابق ليورپول كه در دوران دهشتناك آن تيم موفق شده بود يك بار قرمزهاي مرسي‌سايد را تا مرز قهرماني ليگ برتر پيش ببرد و بعد از رفتنش به اسكاتلند پايه‌گذار سلطنت چند ساله سلتيك شد. راجرز با در اختيار داشتن عناصري نظير كسپر اشمايكل، تيلمان، آلبرايتون، مديسون، ايهيناچو و البته جيمي واردي نابغه در فصل گذشته تيم را به مقام پنجم رساند. يك رتبه عالي كه اگر بدشانسي گريبان آنها را نمي‌گرفت، مي‌توانست تبديل به رتبه چهارم وكسب سهميه ليگ قهرمانان هم بشود. اين نتايج در حالي به دست آمد كه لستر در بين تيم‌هاي انگليسي حاضر در ليگ برتر از لحاظ ميزان هزينه در ۵ سال گذشته در رتبه يازدهم حضور داشت.
و در نهايت فصل جديد از راه رسيد. روباه‌ها از همان ابتدا دركورس قهرماني قرارگرفتند و حالا در فاصله دو هفته مانده به پايان رقابت‌هاي ليگ برتر تقريبا ۹۹ درصد صعودشان را به ليگ قهرمانان فصل بعد مسجل كرده‌اند. آنها همچنين موفق شدند در ومبلي كه بعد از دو سال تماشاگران را در خود مي‌ديد، دومين جام با ارزش تاريخ باشگاه را با برد يك بر صفر مقابل چلسي به دست آورند. با شوتي تاريخي از تيلمان كه به قلب توماس توخل و شاگردانش شليك شد. همه اينها يعني روياي مردمان شهر شرقي انگلستان نه تنها تبديل به كابوس نشده كه ديگر رنگ واقعيت به خود گرفته است. ثبات لستر دركسب موفقيت و حركت رو به جلو يك نمونه عالي براي تيم‌داري به حساب مي‌آيد. در همين سال‌هايي كه روباه‌ها به شكل جسورانه‌اي قدم‌هاي بعدي را برداشتند، بودند و هستند تيم‌هايي كه هزينه‌هاي به مراتب سنگين‌تري انجام دادند اما در نهايت چيزي عايدشان نشد.