خشمگين باشيم يا خسته نباشيد بگوييم!؟

قاعدتا خلاف فتوت و جوانمردي است كه دولتي 8 سال در يكي از بدترين شرايط خدمت كند و چون برود از كسي خداقوت و خسته نباشي نشنود. دولت آقاي روحاني هيچ كار كه نكرده باشد 7 قطعنامه خطرساز شوراي امنيت سازمان ملل عليه ايران را لغو كرد، برجام را منعقد ساخت و حدودسه سال در سايه لغو تحريم‌ها اقتصاد كشور نفسي كشيد و شايد صرفا بر همين اساس بود كه بازگشت و بيشتر شدن تحريم‌هاي بي‌سابقه توسط ترامپ تحمل شدند، ونزوئلا نشديم و اقتصادكشورفرونپاشيد و بالاتر از آن سايه جنگ از سركشور برداشته شد. ماجراجويي‌هاي دولتي خاتمه يافت و...در اين زمينه سخن بسيار است و اگر در مقايسه با دولت‌هاي نهم و دهم باشد واقعا بايد از دولت‌هاي يازدهم و دوازدهم تشكر كرد و به آنها خداقوت گفت و در اين زمينه رسم ادب و اخلاق را فرو نگذاشت. اما سوال مهم اين است كه چرا دولت آقاي روحاني با چنين احساسي از قدرناشناسي در حال رفتن است و چرا كسي از اين رفتن دلتنگ نشده است؟ مي‌توان عنوان كرد كه متاسفانه دولت دوازدهم پس از كسب راي اعتماد مجدد مردم كه باز هم با حمايت اصلاح‌طلبان به دست آمد خصوصا پس از درخطر قرار گرفتن برجام شيرازه خود را از دست داد و در كمال ناباوري راه ديگري پيمود و بهترين عنوان اين است كه بگوييم دستگاه عظيم دولت تقريبا رها شد و وزرا و مديران ارشد افزون براينكه ضعيف انتخاب شدند تا صرفا سازمان مربوطه را بچرخانند، گويا آزاد گذاشته شدند تا به ميزان اراده و سليقه و انگيزه خود كار كنند و ظاهرا از مركز فشاري براي اجراي مجدانه و متناسب با مشكلات بر ايشان وارد نمي‌شد، در اين دوره هرچه جلوتر رفتيم انسجام در كار قوه مجريه كمرنگ‌تر شد و اطلاق يك مجموعه واحد كه در زمينه‌هاي مختلف برنامه و هدف‌هاي مشخص داشته باشد معني خود را از دست داد. بسيار شنيده شد كه وزرا به سختي و در فاصله‌هاي زماني طولاني قادر به ملاقات با رييس‌جمهور مي‌شدند و اتخاذ تصميم‌هاي ضروري و فوري و بزرگ كه كل اراده دولت را طلب مي‌كرد با تاخيرهاي پرآسيب روبرو مي‌شد. اما اين همه ماجرا نيست و كارشناسان و مديران اجرايي بهتر در عيوب اكتسابي دولت گفته‌اند و بايد بگويند. به نظر نگارنده چيزي كه حسرت يك خسته نباشيد خشك و خالي را تاكنون بر دل دولت گذاشته است رفتارها و گفتارهاي عجيب شخص رييس‌جمهور است. وي گاهي چنان تند سخن مي‌گفت كه همه را غافلگير و مخاطبان را عصباني مي‌كرد و گاهي چنان محافظه‌كاري پيشه مي‌كرد كه اصولگرايان را هم به تعجب وا مي‌داشت. بدتر آنكه بعدها معلوم مي‌شد كه آن سخنان تند عليه نهادهاي قدرتمند خالي از يك اراده براي اصلاح امور و رفع عيوب است و تنها بر دوگانگي‌ها و تضادهاي بي‌مورد مي‌افزود و در عمل هم هيچ اتفاقي نمي‌افتاد! از اين كليات حسرت‌بار كه بگذريم گويا رييس دولت با دل و روح و روان مردم هيچ كاري نداشت! ماجراي گراني بنزين نمونه بسيار روشني ازنوع رفتار رييس دولت با مردم بود، او قبل از گراني بنزين بايد با پوزش و شرمندگي جلوي ملت حاضر مي‌شد و توضيح مي‌داد و خواستار صبر بزرگوارانه مردم مي‌شد، وي نه تنها اين كار را نكرد كه بعدها در سخناني بهت‌آور كه بعضا باخنده‌هاي مليح همراه مي‌شد عذر آورد كه وي صبح جمعه از ماجرا مطلع شده است! فقط همين جمله كه در تاريخ خواهد ماند و صداها خواهد كرد كافي بود كه دولتش سقوط كند اگر مورد حمايت قرار نمي‌گرفت و مردم متوجه وخامت اوضاع نبودند. در ماجراي كرونا اوضاع بدتر و فاجعه‌بارتر شد و هنوز هم به‌شدت درگير آن هستيم و بازهم نقشه رنگي كشور رو به قرمز شدن است و در تمام اين مدت استراتژي دولت توصيه و خواهش به مردم براي رعايت پروتكل‌هاست! با همه انتقادات رسانه‌اي و با وجود خطر حتمي براي جان مردم هيچگاه قاطعيتي از دولت مشاهده نشد و در هر مناسبت و تعطيلات دچار پيك‌هاي متعدد شديم و ظاهرا هم‌اكنون در حال ورود به پيك پنجميم! آقاي رييس‌جمهور در اين مورد خشمگين باشيم يا به شما خداقوت بگوييم؟ درخريد واكسن ازخارج كه بايد با توجه به شرايط تحريمي زودتر از هر كشور ديگري به آن اقدام مي‌شد نه تنها ابتكار عمل و پركاري مشاهده نشد كه انسجام و اراده لازم هم تعبيه نگرديد و ما با همه ادعاهايي كه داريم از ضعيف‌ترين كشورها در واكسيناسيون هستيم و هنوز حتي افراد بالاي 70 سال به‌طور كامل واكسن نزده‌اند و اين وحشتناك است ولي مسوولان مربوطه طلبكارانه ناگفته‌هاي خود را به رخ مي‌كشند و تا بي‌احترامي به منتقدان پيش مي‌روند! آقاي روحاني! نه‌تنها شما كه همه مديران از صدر تاذيل با هر ميزان از خدمت و قدرت هنگامي خسته نباشيد دريافت مي‌كنيد كه گفتار و رفتارتان آكنده از تواضع و احترام در مقابل مردم باشد. به عنوان يك شهروند پيشنهاد مي‌كنم درمدت كوتاه باقيمانده خود هرچه مي‌توانيد نواقص عملكرد خويش خصوصا در كرونا را جبران كنيد و با مردم سخن بگوييد و از كوتاهي‌ها و تكبرها و كم‌كاري‌ها و درشتگويي‌ها طلب بخشش كنيد. اگر موضوع كرونا را يك معيار براي سنجش عملكرد دولت در نظر بگيريم خسته نباشيد جاي خود دارد مردم بحق معترضند و جا دارد سخت خشمگين باشند، قطعا در اين مورد نواقص و اهمال‌ها و سهل‌انگاري‌هاي فراموش ناشدني وجود دارد و هنوز هم به نظر نمي‌رسد دولت سطح قصور خود را درك كرده باشد والا فرصت را غنيمت مي‌شمرد و همه مساعي و اراده و همت خويش را روي خريد واكسن و توزيع آن و حفظ جان مردم به‌كار مي‌بست.